در رورزگاری که مدیران استان به بهانه غیرهمسو بودن یک فرد مانع از تحقق شایسته سالاری در برخی دستگاهها می شوند ،واگذاری مناصب مدیریتی به طرفداران افراطی یکی از نمایندگان غیر همفکر جای سوال است .استمرار چنین وضعیتی چیزی جز سقوط تدبیر و دفن امید معنا نخواهد شد.
گفتمان زاگرس:علی اصغراسدی ::یکی از پربحث ترین و چالش برانگیز ترین موضوعات در استان ایلام ،انتصاب مدیران دستگاههای اجرایی است .موضوعی که همواره بدلیل ایجاد چالش در ارکان تاثیرگذار و اتلاف وقت وانرژی اضلاع قدرت دراستان ،مباحث اصلی و موثر در توسعه را به حاشیه رانده وگاها حواشی از جنس بروز اختلاف در بین مدیران ارشد را پدید آورده است.
حساسیت این موضوع از این نکات سرچشمه می گیرد که؛ اول مدیران باید از نظر سیاسی ودیدگاهی با منش سیاسی دولت مستقر همسان باشد ،دوم اینکه سهم خواهی های مدیریتی قومی ومنطقه ای رعایت شود و سوم اینکه درکنار سیاسیون ،نمایندگان مجلس هم بر اساس یک عرف غلط و دخالت غیرقانونی در انتصابات ، سهم خود از کیک قدرت را دنبال می کنند.
هرچند تاکنون تلاش های زیادی بر این موضوع متمرکز شده تا برنامه ریزی ها بنحوی صورت گیرد که با باز ترسیم نقشه راهی که قانون پیش پای اضلاع قدرت گذاشته است ،هر کدام از آنان در چارچوب های تعریف شده وظایف خود را پی گرفته و از پای کردن در کفش دیگری پرهیز نمایند ،اما لااقل به رقم شعارهای سرداده شده از سوی مسئولین، تا اینجای کار درب همچنان بر آن پاشنه می چرخد!
آنگونه که به یاد داریم از روزی که قاسم سلیمانی دشتکی سکان مدیریت استان را در دست گرفت ،وی همواره بر این موضوع تاکید ورزیده اند که هرگز دخالت دیگران در موضوع مهم انتصاب مدیران را بر نمی تابند. این موضوع می توانست نقطه آغازی بر پایان یک عرف و قانون نانوشته مبنی بر دخالت نمایندگان در عزل ونصب مدیران به حساب آید .
اصرار وی بر این دیدگاه تا جایی پیش رفت که در دوره دهم مجلس شورای اسلامی بخشی از راهبرد مدیریتی خود را بر آن استوار کرد واختلاف دیدگاه وی با نماینده همفکرش در مجلس دهم ،عرصه مدیریت استان را به میدانی برای تسویه حساب خود تبدیل کرد . استاندار ایلام به ظن ارتباط برخی مدیران با آن نماینده ،در صدد جابجایی آنان برآمد و نماینده هم تاجایی که توانست در مسیر برخی انتصابات از سوی استاندار مانع ایجاد نمود.
آن دوران با تمامی فراز ونشیب هایش گذشت وبه تاریخ سپرده شد. اما اینک استاندار همراه دولت باقی مانده است با سه نماینده مجلس یازدهم که از اساس با برنامه ها ورویکرد های دولت مشکل اساسی دارند .اما اینجا یک نکته قابل تامل خودنمایی می کند ؛استاندار ایلام بر خلاف دوره قبل با مداخلات نمایندگان غیر همفکر و غیر همراه با دولت در حوزه انتصابات هیچ مشکلی ندارد .
در یک سو با شکل گیری زمزمه تغییر مدیرکل آموزش وپرورش تمامی تخم مرغ هایش را در سبد مدیران ملی منتسب و نماینده حوزه جنوب استان گذاشته است .سفت وسخت در مقابل شایسته گزینی از سوی این وزارتخانه حساس وانسان ساز قد علم و شایسته سالاری با تمامی ضمائمش را به مسلخ برده است و از سویی نیز به راحتی بر دیدگاه پیشین خود یعنی نفی مداخلات برون سازمانی در انتصابات چشم بسته است .
آقای استاندار !مدیریت دستگاهها را به نماینده مجلس بسپارید ،تمام!
در جایی نیز با چشم بستن بر انتصاب رییس دانشگاه فرهنگیان استان از سوی نماینده جنوب استان ،مسیر را برای نشاندن فردی بر کرسی این نهاد آموزشی وفرهنگی هموار نموده اند که از نظر دیدگاهی نه تنها هیچ سنخیتی با دولت مستقر ندارند بلکه دیدگاه افراطی این فرد در ادوار گذشته حتی استانداران دولت نهم ودهم را مجاب به همراهی و پذیرش این فرد ننمود.
مدیریت استان باید تکلیف خود را با شرایط پیش روی انتصابات اخیر استان روشن نمایند، چرا که به قولی گفتنی “شتر سواری دو لا دولا نمی شود” . نمی توان از یک سو بدلیل ظن به عدم همراهی یک فرد با دیدگاه سیاسی دولت در مقابل شایسته سالاری قد علم کرد، اما از سویی دیگر بخاطر ملاحظه یک نماینده غیر همفکر وجلب نظر وی ،بر انتصاب یک فرد غیر همفکر وافراطی بر مسند یک دستگاه آموزشی حساس سکوت پیشه کرد !
اگر بناست که یک نماینده مجلس این همه میدان دار مناسبات مدیریتی استان شود و استاندار هم فضا را برای تحقق قول وقرارهای مدیریتی اطرافیان وفعالین ستادهای انتخاباتی اش در اختیار ایشان قرار دهد ،آیا بهتر نیست که مدیریت تمامی ادارت کل را در اختیار آقای نماینده قرار دهید تا هم از هزینه های پرسنلی کاسته شود و هم اینکه خیال دیگران را در حوزه کادر سازی و پیشرفت شغلی راحت نمایید ؟!
در روزگاری که مدیران استان به بهانه غیرهمسو بودن یک فرد مانع از تحقق شایسته سالاری در برخی دستگاهها می شوند ،واگذاری مناصب مدیریتی به طرفداران افراطی یکی از نمایندگان غیر همفکر جای سوال است .استمرار چنین وضعیتی چیزی جز سقوط تدبیر و دفن امید معنا نخواهد شد.
اینجا معلوم می شود که ” همراه دولت ” و ” همسویی با برنامه ها ” شعاری بیش نیست ،چرا که هر وقت مصالح یک استاندار ایجاب نماید ،می شود با منتقدین که سهل است،حتی با دشمنان دولت مستقر هم همسو شد !چرا ؟!در مطلب بعدی به زوایای پنهان و نهان انتصاب مدیرکل آموزش وپرورش استان خواهیم پرداخت.البته صبر خواهیم کرد تا ببینیم سرنوشت رییس غیر همسوی دانشگاه فرهنگیان و انتصاب فامیلی آموزش وپرروش به کجا ختم خواهد شد !
بیشتر بخوانید
ثبت دیدگاه