اگر چه بر اساس آموزه های دینی توهین به اشخاص صرفنظر از جایگاه و مرتبت آنان گناهی نابخشودنی است وبرهمین اساس قانون بر گرفته از شرع نیز توهین به افراد را جرم دانسته ومرتکبین را مستحق مجازات می داند . اماگویی در کشور ما رقابت های سیاسی و خط کشی های خودی وغیر خودی پرانتزهای زیادی را در مقابل این قانون باز کرده و برخی از افراد را بسته به اینکه در سبد کدام جریان سیاسی قرار گیرند از این قانون مستثنی نموده است !
گفتمان زاگرس علی اصغر اسدی:مرداد ماه همین سال جاری بود که پرویز فتاح یکی از چهره های آرام سیاسی و رییس مهمترین بنگاه اقتصادی کشور در یک برنامه تلویزیونی به انتقاد از حداد عادل پرداخت وگفت :ساختمان مدرسه فرهنگ را آقای حداد عادل در منطقه فرشته تهران گرفته اند که البته اجاره آن به روز هم نبوده، آقای حداد عادل باید یا اجاره به روز پرداخت کنند یا ساختمان را به بنیاد پس بدهند.آقای حداد عادل ۸ هزار متر زمین هم در منطقه هروی به ارزش ۴۰۰ میلیارد تومان را به بنیاد پس دادند قرار بود ایشان در آنجا مدرسه ای بسازند که مجوزهای آن توسط شهرداری صادر نشد.
هنوز چند ساعتی از این انتقاد صریح وشفاف نگذشته بود که فتاح در گفتگویی با پس گرفتن صحبت های خود و عذرخواهی از حداد بیان داشت :از همین جا می‌خواهم از همه آن عزیزان که در حق آنها اجحاف شد می‌خواهم در محضر خدا و مردم از همه آن بزرگواران، مخصوصا برادر عزیزم حداد عادل و سرکار خانم‌های ابتکار و مولاوری و همه عزیزان و سازمان‌ها عذرخواهی کنم و حلالیت بطلبم.
اینجا نه تنها مبادرت به پخش عذرخواهی فتاح از حداد در بخش های مختلف شد ،اما با وجود بیان صریح تعدی آشکار برخی از چهره های سیاسی به املاک بنیاد مستضعفان بعنوان منابع عمومی ،هیچ کدام از رسانه ها ،خصوصا رسانه ای که این ادعا در آن مطرح شد حاضر به پیگیری حقوق پایمال شده مردم توسط چهره های سیاسی مرتبط به قدرت نشدند .
رسانه هایی از جنس کیهان نیز که همواره مترصد اتفاقاتی دست چندمی در فضای سیاسی کشور است تا از آن پتک ساخته وبر سر رقبای سیاسی خود بکوبد در این موضوع مهم سکوت پیشه کرده و قلم درنیام کشیدند . چرا ؟! چون حداد عادل خودی بود و درتیم مخالف آنان قرار نداشت.به زعم سیاسیون ورسانه های مهم کشور اگر فردی از نظر فکری در تیمشان قرار داشت ،از هفت دولت آزادند ،حتی اگر این آزادی آنان پایمال کننده حقوق ملت باشد !
در ویژه برنامه شب یلدا برنامه ی عصر خانواده شبکه دو سیما، کارشناس برنامه، دکتر فهیمی از مردم خواست با حضور در کنار هم و شعرخوانی و رقص ، اضطراب ایجاد شده در ماه های اخیر به دلیل شیوع ویروس کرونا را کاهش دهند. این کارشناس گفت حرکات جسمی باعث می شود حداقل شب راحت تر بخوابند.
این صحبت های کارشناس برنامه ی عصر خانواده واکنش های مختلفی را به دنبال داشت. در نهایت مجری برنامه این موضوع را اشتباهی لفظی عنوان کرد و به خاطر طرح چنین موضوعی که آن را دور از شأن برنامه و بینندگان خواند، رسماً عذرخواهی کرد.
مدیران رسانه ملی که تصور کردند با طرح حرکت موزون یا همان رقص از سوی کارشناس برنامه آسمان به زمین آمده وتمامی موجودیت اخلاق ،انسانیت واسلام به یکباره در معرض تهدید قرار گرفته است !ضمن اینکه مجری را وادار به عذرخواهی از مردم کردند ،بلکه مسئولین شبکه بخاطر اینکه مجری مانع از بیان این واژه از سوی کارشناس نشده وی را مستحق توبیخ و تذکر دانستند .
اما درست یکماه پس از آن در برنامه ای زنده از همین رسانه ملی ،احمد جهان بزرگی عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در شبکه ۴ تلویزیون در توهینی آشکار به رییس جمهور گفت: “مسئولی می‌نشیند خانه و ممکن است پای منقل باشد و سر نمی‌زند به این طرف و آن طرف ببیند در مملکت چه می گذرد، حتی وزرایش نمی توانند با او تماس بگیرند، مسئول است؟”
اگر چه بر اساس آموزه های دینی توهین به اشخاص صرفنظر از جایگاه و مرتبت آنان گناهی نابخشودنی است وبرهمین اساس قانون بر گرفته از شرع نیز توهین به افراد را جرم دانسته ومرتکبین را مستحق مجازات می داند . اماگویی در کشور ما رقابت های سیاسی و خط کشی های خودی وغیر خودی پرانتزهای زیادی را در مقابل این قانون باز کرده و برخی از افراد را بسته به اینکه در سبد کدام جریان سیاسی قرار دارند ، از این قانون مستثنی نموده است !
توهین این کارشناس فرهنگی آن هم در برنامه زنده تلویزنونی با بازتاب گسترده ای در فضای رسانه ای ومجازی روبرو شد وبرخی از چهره های سیاسی کشور نیز عذرخواهی رسمی صدا وسیما از توهین کارشناس برنامه تلویزیونی به رییس جمهور کشور را خواستار شدند .
نکته جالب اینکه مسئولین صدا وسیما در رفتاری متناقض ومبهم نه تنها از این توهین صورت گرفته از برنامه زنده عذرخواهی نکردند ،بلکه به نوعی با شانه خالی کردن از یک مسئولیت رسمی آن را متوجه کارشناس برنامه دانستند . البته این موضوع را از یاد بردند که مجری برنامه شب یلدا را به دلیل عدم ممانعت از بکاربردن واژه رقص از سوی کارشناس را مستحق توبیخ دانسته ،اما اینجا چون مخاطب توهین رییس جمهور غیر همفکر آنان است و به زمان انتخابات ریاست جمهوری هم نزدیک تر می شویم ،مسئولیت چندانی متوجه مجری نیست !بلکه ایشان مستحق تشویق هم خواهند بود !
جای متهم وشاکی عوض می شود
تازه اینکه رسانه های همراه وهمفکر با رسانه ملی وکارشناسان از هفت دولت آزاد آن !به جای تقبیح بکارگیری چنین ادبیات زننده ای در رسانه ملی به جهاتی در صدد توجیه آن برآمده وحتی در این موضوع خاص ،رییس جمهور را قصر اصلی شکل گیری چنین ادبیاتی در کشور معرفی کرده اند .
روزنامه کیهان در مطلبی ضمن محکوم کردن ادبیات توهین آمیز درباره مسئولین و رییس جمهور کرد نوشت: “نکته قابل‌تأمل پاسخ به این سؤال است که چه کسی یا چه کسانی بسترساز بروز و ظهور چنین ادبیاتی بوده و هستند؟”
این روزنامه افزود: «لازم به یادآوری است که رئیس‌جمهور محترم، خود در این زمینه ید طولایی دارد چه آنکه هنوز از یاد کسی نرفته است که جناب روحانی منتقدان را «بی شناسنامه»، «بی‌سواد»، «بیکار»، «بی‌عقل»، «متوهم» و «بزدل سیاسی»، «فحاش»، «هتاک»، «دروغ‌گو»، «ساده‌لوح» و… خطاب می‌کردند.»
کیهان معتقد است: «گرچه توهین از سوی یک کارشناس محکوم است اما توهین از سوی مسئولان ارشد آن‌هم توهینی که خطاب به منتقدان خود باشد- محکوم‌تر است.»
روزنامه جوان وابسته به سپاه هم از موضع مشابه کیهان به ماجرا پرداخته است. این روزنامه معتقد است که پیش از صداوسیما باید روحانی عذر خواهی کند.
هم رسانه ملی وهم روزنامه های مخالف دولت که حاضر نشده اند شکل گیری چنین رفتاری در ادبیات سیاسی کشور آن هم در یک رسانه سراسری وملی را محکوم نمایند باید این نکته را مد نظر قرار داده وبه صورت شفاف به آن پاسخ دهند. اگر به جای رییس جمهور فعلی ،شخصی همچون قالیباف یا رییسی بر مسند ریاست جمهوری قرار داشت، بازهم در مقابل توهین مستقیم از سوی یک کارشناس از برنامه ای تلویزیونی به رییس جمهور ، از این ادبیات بهره گیری می کردند ؟!آیا این حب وبغض ها نیست که به معیاری برای موضعگیری در مقابل بد اخلاقی ها تبدیل شده است ؟
آیا اگر چنین رفتار اهانت آمیزی از سوی یکی از مسئولین دولتی نه در رسانه ملی بلکه در یک روزنامه کم تیراژ و رسانه دیچیتالی برعلیه یکی از مسئولین غیر از رییس جمهور فعلی ،بر علیه رییس قوره قضاییه ،دبیر شورای نگهبان و یا رییس فعلی مجلس صورت می گرفت ،بازهم روزنامه جوان وکیهان ودیگر رسانه های غیر همسو با دولت چنین موضعی را اتخاذ می کردند ؟!
یقینا جواب منفی است ! اما این نکته را نباید از یاد برد که شکل گیری چنین رفتارهای انتحاری از سوی بخشی از قدرت در نظام جمهوری اسلامی برعلیه بخش دیگر آن محصول جدا شدن اخلاق از سیاست است .محصول عطش قدرت و بهره گیری از هر ابزار غیر اخلاقی برای بر زمین زدن رقیب در رقابتهای انتخاباتی است.
ریشه زایش چنین ادبیات سخیفی در ساحت سیاسی کشور را باید در رقابتهای انتخاباتی ۸۸جستجو کرد.رواج ادبیات بگم بگم و توهین و اهانت ها برای بیرون کردن رقیب از دایره قدرت که آرام آرام جای اخلاق را در سیاست تنگ کرد و در نهایت به بخش جدایی ناپذیر آن تبدیل شد . اینک باید بخشی از قدرت با چشم بستن بر این بد اخلاقی ها به جای تقبیح آن در مسیر توجیه اش گام بردارد !
بیشتر بخوانید:
سخنگوی دولت: قوه قضائیه در موضوع توهین به رئیس جمهور ورود کند
آقای فتاح! نگذارید مستضعفان، توسط “بنیاد مستضعفان” مستضعف تر شوند
ثبت دیدگاه