به گزارش گفتمان:نصرت اله احمدی فرد::انتقال یا استقرار دفتر نفت وگاز در استان ایلام آمال صددرصدی یکی از محرومترین مردمان سرزمینی است که آلامتو می خوانندش؛همان سرزمینی که در طول سالیان دراز با گوشت و پوست و خون مردمانش عجین شد تا همچنان برای آنها بماند، حتی ۸ سال جنگ هم نتوانست تنها یک وجب از آن را از صاحبان باستانی اش جدا کند.
سرزمین زجرکشیده ای که با برخورداری از ۴درصد نفت و ۱۱درصد گاز کشور و در مجموع رتبه چهارم در ذخایر نفتی و دوم منابع گازی کشور را به خود اختصاص داده است، اما افسوس که این همه لطف خدادادی پایمال تصمیمات متعصبانه افرادی شده است که برای اینکه اخم در صورت خاندانش نیفتد، خشم را به چهره مردمان این سرزمین انداخته است.
قصه پرغصه امروز ما به زور بردن و کندن قسمتی از خاک سرزمین ماست، برای بهره بردن یا ساکت کردن یا دست پیش گرفتن فعلا مشخص نیست، اما هر چه هست اصلا خیر نیست و البته بهانه ای است برای متحدشدن بیشتر مردم در مقابل این تصمیم ناصواب و ناروا که بجای درست کردن ابرو، قشنگ زدند و چشم را کور کردند.
ایلام از حیث منابع نفت وگاز ظرفیت بزرگی برای اقتصاد کشور است ،آمارها نشان می دهند ایلام محروم از حیث بهره مندی از ذخائر گاز ونفت برعکس محرومیت، بسیار غنی است، اما عواملی همچون نگاه متعصبانه وزیر نفت و عدم برنامه ریزی صحیح باعث شده تا سهم مردمان این سرزمین افسوس و خسران از تصمیمات غیرمعقول آن وزارتخانه باشد و مدام بپرسند که چرا با وجود این همه ذخیره خدادادی، نباید مدیریت این منبع عظیم در استان ایلام باشد؟
اگر خوب دقت شود پاسخ مطالبه بحقی که چرا ایلامیان که بیشترین سهم از منابع نفت وگاز غرب کشور رابه خود اختصاص داده اند از نعمت مدیریت نفت وگاز خود محروم است را ابتدا با حرف درمانی و سپس با طرحی بسیار هوشمندانه دادند.
خروجی این طرح و این بحث در ماه های پایانی دولت قطعا به نفع اندیشه های وزیر کهنسال وزارت نفت خواهد بود، زیرا نمی خواهد در واپسین روزهای دوران وزارتش مهر تایید بر خواست مردمانی بزند که خدای نکرده از چشم همتباران ایلی و استانی اش بیفتد!! البته این برداشت با توجه به حرفهای وزیر در نشست خرداد ۹۸ بوضوح آشکار است، فقط کافی است که برگشته و دوباره آن را مطالعه کنید!
سوال امروز این است حداقل در ۱۶ سال گذشته مطالبه بحق مردم از زبان نمایندگان ادوار استان، بحث انتقال دفتر به ایلام بوده است اما هر بار به دلایلی این طرح مسئله با سکوت و رکود و در پایان بی نتیجه سپری می شد! شاید یکی از دلایل بارز آن حضور اکثریت نمایندگان استان پس از دوران نمایندگی در سمت های حاشیه ای وزارتخانه است! که نیاز به بحث بیشتری دارد و باید با ارجاعات و مستندات پیگیری شود که چرا دفتر به استان نمی آید اما نماینده بعد از دوران وکالت در وزارت جای خوش می کند!
بی دلیل نیست وزیر نفت برای گذر به ظاهر قانونی از این مطالبه بحق مردم ایلام، طرح احداث پالایشگاه گاز در شهرستان گیلانغرب مطرح می کند، هر چند کار خوبی است اما نه به قیمت قربانی کردن آمال و آرزوهای جمع بزرگی از همزبانان و هم تبارانش که بخاطر خط مرزی استانی نامی دیگر دارند!
مخلص کلام این است که “باباگیر “ در جغرافیای استان ایلام قرار دارد و قطعا تفکیک ناپذیر است و بدون شک منابع گازی این منطقه نیز به استان ایلام تعلق خواهد داشت. یکی از نمایندگان سابق نیز مداوم پیگیر لرزه نگاری باباگیر وبانکول بود.
طرح لرزه نگاری سه بعدی میدان نفتی تنگ بیجار، دلاوران، باباگیر و بانکول در استان ایلام با اعتبار ۳۹ میلیون یورو هم اکنون در حال اجراست که این طرح‌ها زمینه ساز فاز دوم پالایشگاه گاز استان ایلام است. حال چگونه باید باور کنیم که طرح احداث پالایشگاه گیلانغرب بدون توجه به بازی های پشت پرده اعلام شده است!
بی ربط نیست که به قول معروف ” ما را به مرگ گرفتند، تا به تب راضی شویم” زیرا جداسازی باباگیر با ذخایر نفتی و گازی را مطرح کردند و بازی دو سر برد را به راه انداختند؛ تا انرژی و هزینه و پیگیری یک استان صرف برگرداندن آن شود و در این بین انتقال دفتر یا فراموش شود و یا عدم انتقال آن وجه المصالحه بازگشت باباگیر باشد!؟
انتظار میرود مجمع نمایندگان استان، امام جمعه محترم استان، استاندارمحترم و نخبگان کشوری و لشکری استان بجد پیگیر بازی های سیاسی وزارت نفت باشند تا حداقل این خاطره تلخ در دوران آنان در ذهن و یاد ایلامیان به یادگار نماند.
| بیشتر بخوانید: |
| استقلال دفتر نفت وگاز،نقشه راهی برای مطالبه گری عمومی در استان! |
| تشکیل کمپین مجازی “باباگیر برای ایلام می ماند “! |
ثبت دیدگاه