گفتمان علی اصغر اسدی ::امروز کشور ما ایران در آستانه مهمترین رویداد سیاسی واجتماعی تاریخ خود قرار دارد ،رویدادی به نام انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر وروستا که با حضور گسترده مردم هم می تواند مقبولیت و مشروعیت نظام را در پیشگاه جهانیان به نمایش بگذارد ،هم اینکه با تعیین سرنوشت خود و مشارکت در حق سرنوشت ،گامی اساسی در تبیین مردم سالاری و جمهوریت نظام بردارند.
معتقدیم که براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به عنوان منشور پذیرفته شده ملی ،هرایرانی با هرگرایشی حق دارد در دو حوزه نام نویسی برای انتخابات و حضور در پای صندوق های رای ،حق تعیین سرنوشت خود رابه منصه ظهور برساند تا از این طریق ضمن فراهم نمودن زمینه های تحقق جمهوریت نظام،مشارکت مورد انتظار بعنوان پشتوانه امنیت ملی را نیز تامین نماید ،اما تا اینجای کار برخی رفتارها درست بر خلاف منافع ملی قابل تعبیر است .
اینکه تنور انتخابات با حضور گرایش های مختلف سیاسی مورد پذیرش نظام گرم خواهد شد موضوعی نیست که بتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد یا آن را نادیده انگاشت ،یعنی ملتی هشتاد میلیونی بعنوان سلول ها و اجزا تشکیل دهنده ایران با ترکیبی از گرایش ها ،ایده ها و نگاههای متفاوت است و همین تکثر دیدگاهها وگرایشات است که تحت عنوان تضارب آراء واندیشه می تواند پویایی بعنوان محصول انتخابات پرشور را ایجاد نماید .
در آستانه این رویداد مهم وسرنوشت ساز بنا نداریم با انتقاد از یکی از ارکان نظام ،هم خوراک معاندین و مخالفین را تهیه نماییم هم اینکه برای رسانه ایحاد درد سر نماییم ،اما واقعیت غیر قابل انکار این است که فیلتر تنگ شورای نگهبان و نگاههای جانبدارانه و قبیله گرایانه مانع از حضور دیدگاههای متنوع در انتخابات پیش رو شده و همین موضوع می تواند پویایی را از انتخابات زدوده ومانع از شکل گیری رقابت مورد انتظار جهت حضور مردم با دیدگاههای متنوع در رقابت های انتخاباتی شود .
تا اامروز این موضوع در چند هفته مانده تا انتخابات ریاست جمهوری حتی با وجود رقابت شوراهای شهر و روستا بر روند انتخابات سایه افکنده و آنچنان باید و شاید تب و تاب را از انتخابات گرفته است.موضوعی که یقینا در ادامه راه بعنوان چالشی اساسی در ظهور و بروز خواهد کرد .
رقابت انتخاباتی زمانی معنا پیدا می کند که گرایشات متعدد با تبیین دیدگاهها وبرنامه های خود در بین مردم نشاط ایجاد نمایند ،همین نشاط منشاء پویایی و گرم شدن تنور انتخابات خواهد شد،اما در انتخابات اخیر با این دست پختی که شورای نگهبان به مردم ارایه داده است، حتی خود ستادهای انتخاباتی مانده اند که با چه کسی رقابت کنند!؟
روز گذشته در نشست شورای راهبردی ستاد انتخابات کاندید مورد حمایت خود این چالش ها را بر شمردم که اولا با رفتار شورای نگهبان بعنوان مکمل مشکلات مردم ،رغبت چندانی برای حضور در پای صندوق های رای دیده نمی شود و این موضوع می تواند بعنوان چالشی بزرگ برای کشور منافع ملی بروز نماید .
دوم اینکه رقابت درون گروهی نمی تواند آنچنان باید و شاید فضای رقابت و نشاط انتخاباتی در بین مردم ایجاد نماید،به هرحال رقابت انتخاباتی در ایران به گونه ای معنا شده است که باید برنامه های رقیب را به چالش کشید وبا تبیین برنامه های خود بدنبال جذب آرای مردمی بود ،اما اینیار یک گفتمان مشترک در عرصه رقابت حضور دارد که تضعیف برنامه های رقیب،تضعیف خود و نوعی خود زنی تلقی می شود !
تنها برنامه رقابتی در بین گفتمان حاضر در عرصه رقابت ها،تضعیف مشترک برنامه های دولت است که به لطف رسانه های پرتعداد و فضای مجازی در اختیار این گفتمان،این موضوع از سالها پیش عملیاتی شده و شاید این موضوع چندان هم نتواند جواب دهد،چرا که همین دلمردگی و یاس ایجادشده در فضای عمومی جامعه ،خود نتیجه تخریب های بی امانی بود که به نام دولت بر علیه حکمرانی شکل گرفت .
بنابراین عنصر موثر همچون شورای نگهبان باید این مهم را مدنظر قرار می داد و با امعان نظر به اینکه لازمه جان دهی به فضای انتخابات به جای تمرکز به رویه فرد گرایانه و جریان محورانه ،قانون اساسی را ملاک عمل قرار داده و با زمینه سازی برای حضور تمامی دیدگاههای سیاسی در بستر رقابت ها ،زمینه حضور فعال وپرنشاط مردم در پای صندوق های رای را فراهم می کرد ،چرا که به یقین قرار گرفتن رییس دولتی با آرای بالا تضمین کننده اقتدار نظام و مشروعیت بخش به جمهوریت کشور بود تا تلاش برای استقرار فردی که با نگاه سیاسی مدنظر اعضای محترم شورای نگهبان همسو باشد.
ثبت دیدگاه