به گزارش گفتمان: محرومیت و بی عدالتی در برخی از استان های کشور از جمله استان های مرزنشینی همانند سیستان و ایلام در این سالها به اوج خود رسیده است. صدای تبعیض و بی عدالتی در استان های محروم کشور از جمله سیستان و ایلام هرگز به گوش مسئولین بالا نشین در نظام نرسیده است.
مگر این مردم چه هیزم تری به مسئولین کشور فروخته اند که اینگونه به آنها ظلم می شود. منابع عظیم نفت و گاز در استان ایلام وجود دارد اما منافع این منابع هرگز به مردم استان ایلام نرسیده است و سهم مردم استان ایلام از این منابع محرومیت دائمی است. تصور می کنیم قانون نانوشته ای در کشور وجود دارد که در آن استان های مرزنشین از جمله سیستان و ایلام هرگز نباید طعم خوش توسعه یافتگی و عدالت را بچشن! تغییر دولت ها و روی کار آمدن دولت های مختلف با دیدگاه های سیاسی و اقتصادی متفاوت نیز تاثیری در کاهش این محرومیت نداشته است.
شکاف اقتصادی بین استان های محروم کشور و استان های برخوردار هر روز بیشتر از دیروز شده است. توزیع ثروت در کشور به صورت عادلانه صورت نگرفته است و سهم استان های محروم از این توزیع محرومیت بیشتر بوده است.
از لحاظ زیرساخت های اقتصادی و سطح توسعه بین استان های محروم بخصوص سیستان و دیگر استان ها کشور به شکلی بسیار عجیب و غیرقابل باوری شکاف شکل گرفته است که پر کردن این شکاف و فاصله سالهای سال سرمایه گذاری و کار و برنامه ریزی می خواهد. استان سیستان با برخورداری از فرصت عالی بندر چابهار و بهره مندی از ارتباط آبی از طریق دریای عمان می تواند تبدیل به یکی از شاه راه های ارتباطی و یکی از بنادر مهم تحویل و صدور کالا از آسیای میانه به سوی اقیانوس هند و دیگر نقاط جهان باشد اما متاسفانه از ظرفیت های این بنادر به شکلی درست استفاده نشده است.
کمبود امکانات بهداشتی و درمانی و نبود درمانگاه و بیمارستان در بسیاری از شهرهای استان سیستان در این روزهایی که استان در پیک پنجم کرونا قرار گرفته است بخوبی خود را نشان داده است. با مراجعه به مراکز درمانی موجود در سیستان متوجه عمق فاجعه کمبودهای بهداشتی و درمانی در این استان خواهیم بود.
به گفته ناظران و گزارشگران ما در آن استان امروز اکثریت مردم توان مالی مراجعه به بیمارستان را ندارند، آنهایی که در شهرهای مختلف این استان ساکن هستند از حداقل امکانات درمانی برخوردار نیستند به گفته استاندار سیستان ده شهرستان این استان از بیمارستان برخوردار نیستند و مردم شهرستان های مختلف این استان برای درمان مجبور هستند بیش از ۱۰۰ کیلومتر مسافت را طی کنند و همین امر موجب می شود بیماران به دلیل بعد مسافت با شرایط بسیار حاد و بدتری به بیمارستان های مرکز استان مراجعه نمایند، متاسفانه بیمارستان های مرکز استان و شهر زاهدان نیز از کمبود شدید امکانات و کادر درمان رنج می برند و عملا توانی برای درمان مردم ندارند.
علاوه بر مشکلات مربوط به بحران کرونا و کمبود امکانات درمانی، بحران آب و کم آبی شدید در شهرها و روستای استان سیستان گریبان مردم مظلوم این دیار کهن باستانی را گرفته است. روستاهای زیادی در سیستان به دلیل کم آبی خالی از سکنه شده اند و مردم ناچار به مهاجرت به سمت شهرهای این استان شده اند. کمبود آب آشامیدنی سالم موجب شکل گیری بحرانی بسیار بزرگ در این استان شده است. شهرهای استان با موج ورود مهاجران روبرو شده اند؛ عملا امکانات شهری اولیه برای پذیرش این مهاجران را ندارند و ای مورد نیز منجر به تشدید بحران در سیستان شده است.
مسئولین کشور و بخصوص دولت برای حل بحران های استان سیستان تا کنون اقدامی عملی و مثبت انجام نداده است، صدای مظلومیت و محرومیت مردمان شریف سیستان را تا کنون هیچکدام از مسئولین دریافت نکرده اند.
| بیشتر بخوانید: |
| سطح محرومیت در استان ایلام در مقایسه با استان های برخوردار بسیار زیاد است |
| مدیریت غیر تحول خواه مانع جدی در مسیر محرومیت زدایی هلیلان! |
| هلیلان دومین شهرستان مورد پذیرش طرح محرومیت‌زدایی |
بی توجهی به بحران های موجود در سیستان توسط مسئولین کشور قابل دفاع نیست! مگر این مردم مظلوم و شریف چه هیزم تری به شما مسئولین فروخته اند که اینگونه آنها را در درد و رنج های خودشان رها کرده اید؟!
این مردمی که هر بار به ندای شما برای مشارکت در انتخابات های مختلف نظام لبیک می گویند و در همین انتخابات اخیر مشارکتی بالاتر از میانگین کشوری را ثبت کرده اند؛ شایسته این بی توجهی ها و مظلومیت ها و محرومیت ها و درد ها و رنج ها نیستند!
از تمامی کسانی که در این کشور مسئولیتی در دست دارند عاجزانه درخواست میکنیم برای مردم مظلوم سیستان کاری انجام بدهند و برای برطرف کردن دردهای آنها قدمی بر دارند…صدای مردم استان های محروم باشید..