به گزارش گفتمان: آمار مرگ و میر ناشی از کرونا در ایران از مرز ۸۴ هزار نفر عبور کرده است، روزانه هموطنان زیادی را بخاطر کرونا از دست می دهیم و خانواده های زیادی داغ دار می شوند. موج پنجم کرونا از استان های جنوب و جنوب شرقی کشور در حال پیشروی است و شهرها و استان های مختلف کشور یکی پس از دیگری قرمز می شوند.
پایتخت در چنگال ویروس کرونا است و بیمارستان های شهر تهران درگیر درمان بیماران کوید ۱۹ هستند. از ابتدای شیوع ویروس کرونا تا کنون کشور پنج پیک بسیار سنگین را پشت سر گذاشت، بعد از هر موج مسئولین ستاد مبارزه با کرونا تجربه ای از آن فرا نگرفتند و هر بار دست و پا بسته کشور را تقدیم به موج کرونا کردند.
در حالی که با یک سری دستورالعمل های سفت و سخت می توانستند از بروز موج های سنگین جلوگیری کنند، هیچوقت اراده ای برای کنترل این بیماری در کشور وجود نداشته است. مسئولین مربوط به مقابله با کرونا هر بار پس از وقوع بحران و و شکل گیری موج کرونا با در دست گرفتن تریبون همه تقصیرات را بر گردن مردم می انداختند و با گریه و زاری و مظلوم نمایی سعی در پاک کردن خود داشتند.
اسفندماه پارسال هیچگونه دستورالعمل خاصی توسط ستاد ملی مقابله با کرونا و یا ستادهای استانی مقابله با کرونا در خصوص منع سفرهای نوروزی صادر نشد و عملا با رفتارهای عادی انگارانه برای مردم این پیام را ارسال کردند که وضعیت عادی است و می توانند با خیال راحت به سفرهای نوروزی خود بروند. درایام نوروز ۱۴۰۰ پس از آنکه موج سنگین سفرهای نوروزی به راه افتاد و مردم به مسافرت رفتند آن زمان مسئولین به این فکر افتادند که دستورالعمل منع ورود به استان ها را صادر کنند در حالی که یک هفته از سفرها گذشته بود و جمعیت بسیار زیادی از مردم به سفر رفته بودند. نتیجه این ضعف ها و رفتارها متناقض باعث شکل گیری موج سنگین چهارم کرونا در کشور شد که در پی آن موج مردم بسیاری از عزیزان خود را از دست دادند.
پس از موج چهارم و بازگشت شرایط تقریبا عادی به کشور، مسئولین مجددا با رفتارهای عادی انگارانه و مراسم های مختلف رونمایی از واکسن های ساخت داخل بدون نتیجه خاصی، این پیام را به مردم ارسال کردند که شرایط عادی است، مردم مجددا به سفرهای تابستانی رفته اند، علاوه بر این موارد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا و همچنین برگزاری کنکور ۱۴۰۰ کشور را آستانه وارد کردن به موجی دیگر از کرونا قرار داده است.
با بررسی رفتارها و عملکرد مسئولین ستاد ملی مقابله کرونا و شخص وزیر بهداشت در سه برهه زمانی، یعنی در زمان قبل از شکل گیری موج های کرونا، مرحله اول زمانی که آمار مبتلایان، مرگ و میر و بستری ها به کمترین حد ممکن می رسد، مرحله دوم زمان اوج گیری ویروس که در پی آن آمار مبتلایان، مرگ و میر و بستری ها به بالاترین حد خود می رود و مرحله سوم پس از فروکش کردن آمار ها تا رسیدن به شرایط عادی یا همان مرحله اول؛ متوجه این موضوع خواهیم شد که آنها اراده ای برای کنترل کامل ویروس کرونا ندارند و حتی امکان دارد آنها بدشان نیاید کشور را در این شرایط نگه دارند.
| بیشتر بخوانید: |
| مدیریت کرونا در ایران وحکایت خر مش رجب !/ این شکل مدیریت قباحت دارد |
| رنگ بندی کرونایی توجیهی برای ناتوانی در مدیریت این اپیدمی خطرناک |
| موج پنجم کرونا ،رفتارهای متناقض و مصوبات بی اثر ! |
همه مسئولین ذکر شده در مرحله اول با عادی انگاری و نرمال جلوه دادن شرایط کشور و ژست های پیروزمندانه و قهرمانانه هر روز در تریبون های مختلف حاضر می شوند و از کنترل بیماری توسط مسئولین و دستاوردهای خود حرف می زنند، همین امر موجب می شود مردم تصور کنند اوضاع کشور تحت کنترل است و می توانند آزادانه بدون دستورالعمل های بهداشتی به زندگی طبیعی خود بر گردند، درست در این زمان مجددا شاهد بالا رفتن آمارها و اوج گیری کرونا هستیم، پس از بالا رفتن آمارها مسئولین شروع به صدور دستورالعمل می کنند که دیگر فایده ای ندارد، پس از فروکش کردن موج کرونا مسئولین شروع به پروپاگاندا در خصوص عملکرد خود می کنند، پس از مدتی کوتاه مجددا مردم تصور می کنند شرایط نرمال است و این دومینو و دور باطل هر بار رخ داده است.
مردم بزرگترین قربانیان این دور باطل و موج های متعدد کرونا هستند، این رفتارهای مدیران و مسئولین مختلف مقابله با کرونا در ایران موجب ایجاد این سوال شده است که چرا آنها اراده ای برای پایان دادن به این بحران ندارند؟! یا اینکه شاید مسئولین نمی خواهند کرونا در کشور تمام شود؟!