خبرنگاران در خط مقدم آگاهی و طلوع حقیقت

گفتمان: پا به پای خطر می رود و جانش را حراج می کند.حصار زمان در کار را شکسته تا در خط مقدم آگاهی و اطلاع رسانی نامش در فهرست غایبان دغدغه های این کهن بوم و بر نباشد؛روایت می کند از تلخی هایی که شاید به مذاق برخی ها خوش نیاید اما باز هم قلمش می تپد برای طلوع حقیقت و وقتی از ساعت کاری از او سوال می کنند و پرسیده می شود،می گوید خبر که ساعت کار ندارد.

روز خبرنگار بر همه خبرنگاران ایران زمین که با هم،هم قسم بوده و هستند که قداست قلم را پاس داشته و پاسداری کنند مبارک باد. در یک روز پس از آغازین روز هفته جاری و در آستانه ماه خون و قیام«محرم»که نوای سروده طلایی و تاریخی محتشم کاشانی«باز این چه شورش است که در خلق عالم است…» از مساجد در گوشه و کنار و سراسر ایران فضای عاشورایی را در بحبوحه کرونا طنین انداز می کند.

در آستانه عید۹۹ سر و کله یک مهمان ناخوانده با کلاه منگوله ای تاجدارش همه را در شوک،وحشت و اضطراب فرو برد ویروسی به نام کرونا که منجر به یک اپیدمی عالم گیر در جهان شد و به تبع خود خبرنگاران را هم درگیر و مبتلا ساخت.از قدیم گفته می شد«صدای مردم هستند.»زمانی که کرونا آمد برای هر صنف و گروهی مصائب و مشکلاتی را ایجاد کرد،باز هم آن ها صدای مردم بودند و از مشکلات و اقشار مختلف جامعه گفتند و‌ نوشتند.

از بازتاب و انعکاس تلاش ها و مجاهدت های شبانه روزی و بی وقفه کادر درمان تا مشکلاتی که برای اصناف و‌ کسبه بازار پیش آمده بود؛از بیکاری کارگران و زندگی هایی که دیگر چرخش نمی چرخید،از تو،از او،از همه گفتند.خبرنگاران در این ۱۸ماه از جانشان گذشتند تا خدشه ای به پروسه و روند اطلاع رسانی و آگاهی بخشی جامعه وارد نشود.

کرونا بسیاری از مشاغل را تعطیل کرد و در دکان ها را بست،بعضی را به دورکاری فرستاد،عده ای را به صورت مجازی گرد هم جمع کرد اما در این خلال و در این میان نحوه فعالیت خبرنگاران بود که تغییری پیدا نکرد؛آن ها در این مدت که کرونا همچنان به تور دور دنیایش در سیاره آبی ادامه داده است همچنان مجبور هستند در حوادث مختلف حضور پیدا کنند.از جلسات مسوولان خبر تهیه کنند و سراغ گروه های مختلف جامعه بروند و از حال و روز و وضعیت آن ها بگویند.

دیروز،روز خبرنگار بهانه ای بود تا بتوانیم اندکی به خویش بازگردیم و از تلاش های پیگیر و مستمر همکاران خویش بگوییم مگر نه اینکه مولانا نیک سروده است:«هر آن کس دور ماند از اصل خویش/باز جوید روزگار وصل خویش.» در این۱۸ماه کرونایی و ایام پیچیده و عجیب با درد،رنج‌ و بیماری خبرنگاران هم با این سبک زندگی جدید در حرفه خود خو گرفته اند و با تابوشکنی کرونا و دگردیسی در نظام ها،آیین ها،رسم و رسوم های انسان پست مدرن پنت هاوس نشین مازارتی سوار همه مناسبت ها به گونه و شکلی دیگر درآمده است.

نشست ها،سمینارها،کارگاه های آموزشی و بزرگداشت ها حذف شدند و در فضای مجازی وب کم و کلاب هاوس جایگزین آن ها گردید و رویدادهای تقویم کم رنگ گذشت ولی تصور اینکه کار خبرنگاران کاهش یافته است نادرست است پارسال و امسال از سخت ترین سال های پرمشقت کاری خبرنگاران بوده و هست.

دیروز روز خبرنگار بود و خاموش تر از هر سال گذشت؛تجلیل ها،مراسم های تقدیر از خبرنگاران به ندرت برگزار گردید و ترس و همه گیری تا تحریریه روزنامه ها و رسانه ها آمده بود؛اما این خبرنگاران بودند که به جنگ با ترس و هراس از کرونا آمده بودند و در سالی سرنوشت ساز برای مردم ایران و جهان کم نیاوردند و راویان بیداری همیشه در صحنه مردم در انتخابات و ترجمان سلامت و درد شدند.

دیروز،روز خبرنگار بود و قاطبه اهالی جراید و رسانه خسته از درگیری با مصائب و مسائل سخت و رنج آور کرونا،گرانی،تحریم تمام عیار و مشکلات معیشتی همچنان تمام قد پای کار ایستاده اند و سال ۱۴۰۰ را تبدیل به سال ماندگاری برای اهالی رسانه ساخته اند.

فعالان عرصه خبر و رسانه نیز در بحبوحه کرونا چند تن از همکاران فعال و پرتلاش خویش را از دست دادند که سردبیر پرتیراژترین روزنامه کشور«جام جم» یکی از شهدای کرونایی حوزه خبر و اطلاع رسانی است و در استان عزیزمان ایلام نستوه و قهرمان حاج پژمان مهدوی فر از حوزه خبر و رییس سابق بسیج رسانه ایلام بر اثر کرونا آسمانی شد و حاج سامی شهبازی فقید رئیس اسبق خانه مطبوعات ایلام که همواره در ستاد ملی مقابله با کرونای استان مجدانه پای کار بودند و بر اثر سکته قلبی جان به جان آفرین تسلیم کردند.