گفتمان علی اصغر اسدی::“مردم “ صاحب کشور ،مالک نظام ،پیکره جامعه و تعیین کننده حاکمان ،با وجود مردم است که در پرتوی انتخابات و گزینش مسئولین ،مردمسالاری محقق می شود و اصلا وجود مسئولین بخاطر وجود مردم است ،اگر مردم نباشند کشورداری که معنا و مفهوم نمی یابد !
” مردم “ واژه ای که بیشترین کاربرد را در سخنان ،برنامه ها ،مصوبات و حتی قانون اساسی کشور داراست ،اما وقتی که به مقام عمل می رسد ،تنها مفهومی برای تزیین سخنان مسئولین و توجهیی برای اجرای طرح ها و قوانین به نفع جریان قدرت است .مفهومی انتزاعی برای کاربردی کردن قوانین و طرحها به نفع عده ای یا جریانی فکری !خواه می خواهد راست باشد یا چپ!
آری ! مردم به ظاهر مالکان حقیقی و ولی نعمتان کشورند که هنگامه نیاز به حضورشان متصف به شور ،شعور ،عزت ،جاه ،شان و مقامند ،اما خرها که از پل مراد گذشت ، فراموش شدگانی بیش نیستند که در مختصات فکری مسئولین هم نمی توانند جایی برای خود دست و پا کنند !
امروز مردمان حاکمان واقعی کشور ،سینه های ستبر هنگامه ستیز ! دوستان دیروز ،تو گویی دشمنان امروزند! از دید موکلانشان که روزگاری برای جلب نظرشان برای انتخاب ،پاشنه درب هایشان را از جا کنده بودند امروز به دید محجور و صغیر غیر ممیز بدانها می نگرند ،بی توجه به خواست و آمالشان! طرح های صیانتی مصوب می کنند ! صیانت از مردم در مقابل تحریم ،صیانت از مردم در فضای مجازی و….
درعجبم از وکیلی که اراده ماندن بر رای خود فراتر از دو ساعت را ندارد و همچون سرکشیدن یک لیوان آب از سوگندش عدول کرده وبر حقوق موکلش پای می گذارد تا مقدمه ای باشد بر پای گذاردن بر حلقومش ! خود محجوری غیر ممیز لازم الصیانه است اما ادعای صیانت از موکل را دارد ؟!
مردم در کجای مختصات شما تصمیم گیر مردم ستیز قرار دارند که به جای اهم و مهم مسائل و لحاظ نمودن فوریت برای رتق و فتق معیشت او ،دقایق میلیاردی وقت پارلمان را صرف بررسی طرح های دست چندمی نموده ای که تصمیم شما از اساس هیج تاثیری در سرنوشت آن ندارد !؟
چرا به جای فوریت سازی برای رفع مشکلات تلنبار شده این مردم همیشه همراه !به تصمیماتی دامن می زنید که اتفاقا عملی شدن آن در چنین شرایطی همچون مشعل در انبار باروت انداختن است ؟ چرا به جای اینکه با هشتاد وپنجی کردن موضوعی که در این شرایط اولویت مردم نیست !موضوع نایاب شدن دارو و سرم و جان دادن روزانه ۵۰۰هموطن بی گناه را هشتاد و پنجی نمی کنید ؟!
مگر غیر از این است که داعیه انقلابی گری داشتن یعنی خدمت خالصانه و بی منت به ملت و رتق و فتق امور ولی نعمتان انقلاب ؟!مگر غیر از این است که انقلابیگری یعنی مطیع ولی و قرار گرفتن در پشت سر امام ؟! پس این چه رفتاریست که در آن هیچ اثری از انقلابی گری و اطاعات از رهبری و امام در آن پیدا نمی شود ؟! رهبری می می فرمایند مشکل امروز مردم فضای مجازی نیست ،شما عکس آن عمل کرده و آن را در صدر مشکلات قرار می دهید !رهبری ماندن در سنگر مجلس را توصیه می کنند آن یکی با پرش از این شاخه بر آن شاخه از حول حلیم در دیگ می افتد !؟
امروز هر طرح و اقدام مسئولین به مثابه نبرد با مردم تعبیر می شود ! خروجی رفتارها ،کردارها و طرحهای مدیران تنها چنگ زدن به روح و روان مردم است !انگار همه بسیج شده اند تا این مردم را بیازارند ! انگار ماموریت دارند تا مردم را عصبی و روانی کنند !
آن از گرانی تورم افسار گسیخته ای که نفس مردم را به شماره انداخته و مصرف کنندگان گوجه و بادمجان را در ردیف اغنیاء قرار داده و این از مدیریت کرونایی که روزانه پانصد ایرانی را روانه سینه قبرستان کرده و آن را در زمره کشورهای منروی قرار داده است .حال در این شرایط سخت ،قطعی مکرر برق در گرمای طاقت فرسای مرداد ،قوز بالا قوزی شده است !
مگر این مردم چه کناهی کرده اند که اینگونه با آنان رفتار می شود ؟ مگر غیر از این است که از خود می گذرند تا پرچم کشور و نظامشان بالا باشد ؟! در انتخابات و راهپیمایی و روزهای متعدد خدا همیشه حاضر و صف مقدمی اند ،اما برای دریافت یک قطعه مرغ سهیمه ای باید ساعت ها در صف قرار گیرند !
این مردم به حق ولی نعمت این کشورند !حامی این نظام و مالک این مملکتند !چرا به گونه ای به آنها رفتار می شود که توگویی عزم بر عصبانی و رنجور نمودن آنان جزم شده است !؟ این چه شیوه مدیریتی است که خروجی آن حتما باید ناراضی ساختن مردم باشد ؟
آیا به این نیاندیشیده اید این رفتار معنایی جز بحران سازی تعمدی برای ناراضی سازی مردم تعبیر نمی شود و تلنبار شدن گاز این نارضایتی ها در فضای بسته ایران تنها به جرقه ای نیازمند خواهد شد ؟!جرقه همان و انفجار همان و سوختن تر و خشک همان!
ثبت دیدگاه