گفتمان علی اصغر اسدی :: آغاز فصل، سال و قرن جدید بهانه ایست برای ایجاد تغییر در منش ها،شیوه ها و برنامه ها ،هر انسانی که معنای مدیریت را درک کرده باشد، باید این تغییرات ایجاد شده در پیرامون خود را در تمامی زوایای زندگی خود خصوصا مدیریت زندگی در تمامی وجوه بکار ببندیم.
امروزه زندگی انسان ها متأثر از برنامه ریزی ها و مدیریت شیوه هایی است که خود و دیگران بعنوان مدیران جامعه اعمال می کنند، شروع سال و آغاز قرن می تواند فرصتی برای ایجاد تغییر باشد، تغییری که زوایای زندگی انسان برای رسیدن به مطلوب را دچار دگرگونی نماید.
هر چند انسان تلاش کند تا با ایجاد تغییر، مسیری نو در زندگی خود برای بهتر زیستن را ترسیم نماید، اما چنانچه این برنامه ریزی فردی با تغییرات بزرگتر از سوی حاکمان و مدیران جامعه همسو نشود، یک پای زندگی همچنان چوبی باقی می ماند.
بنابراین بخش عمده برنامه زندگی ما در جامعه به تصمیمات و برنامه ریزی هایی وابسته است که خود ما بصورت مستقیم در ایجاد آن نقشی نداریم، به افرادی بستگی دارد که ما آنان را برگزیده ایم تا با مدیریت صحیح و اصولی، ترسیم کننده مسیر زندگی ما باشند.
مدیران سیستم سیاسی و اجرایی در بخش کلان، میانی، پایینی و منتخبین ما در نهادهای انتخابی همچون مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر، ترسیم کنندگان خط و مشی های زندگی ما در جامعه به حساب می آیند هر چند ما بخواهیم برنامه فردی در زندگی خود را تدوین کنیم، اما آنان به گونه ای دیگری برنامه ریزی و اعمال مدیریت کنند، همچنان یک جای کار برای مطلوب زیستن و دست یابی به بهترین ها برای یک زندگی پایدار می لنگد.
سال ۱۴۰۰ با تمام فراز و فرودهایش به پایان رسید، آنچه که در یکسال گذشته خواه خوب و خواه بد آثارش را بر زندگی ما برجای گذاشت، محصول همان شیوه مدیریت زندگی بود که ما به صورت مستقیم در ایجاد آن نقش نداشتیم.
حال که دفتر حساب و کتاب یکساله ما بسته شد و تراز نهایی نشان داد که در بسیاری از جاها از مطلوب فاصله زیادی داشتیم، برنامه ریزی ها و تصمیمات به جای اینکه در خدمت زندگی مطلوب ما قرار گیرد، در مسیر تامین منافع فردی و جریانی یک گروه قرار گرفت.
ما نمی خواهیم با کالبد شکافی اتفاقات و یقه گیریها از همین روز نخست سال و قرن جدید، ترسیم کننده فضایی تنش زا و چندش آوری باشیم که نقش چاشنی را در زندگیمان بازی کند، هر آنچه که گذشت خوب یا بد به حساب حاشیه ها گذاشتیم و همگام با تغییر فصل، سال و قرن ،روزی از نو با روزی نوتر را استارت می زنیم.
نیمه سال گذشته در تقویم سیاسی و اجرایی کشور مصادف بود با تغییر دولت در ایران، تغییری که اگر شعارهای آن را ملاک قضاوت قرار دهیم می بایست تا پایان سال، اثری از دگرگونی ناشی از آن را حداقل در پای سفره عید نوروز لمس نماییم.
به هرحال در سالی که گذشت کارهایی صورت گرفت، شعارهایی داده شد، اقداماتی در راستای بهبود وضعیت زندگی معمول داشته شد، چه آنهایی که نتیجه بخش بود و چه بخش ناکام آن را به حساب تازه کاری و ترکش های ناشی از یک انفجار سیاسی گذاشته و به بحث نمی گذاریم.
گفتیم که یکی از موضوعات مهم تاثیرگذار بر زندگی فردی و گروهی افراد شیوه تصمیم گیری و رفتارهای مدیریتی است که کنترل آن به صورت مستقیم از دست افراد خارج است، این شیوه مدیریت و حکمرانی که از سوی دولت اعمال می شود و افراد در جامعه نقشی مستقیم در شیوه عمل آن ندارند به واقع اصلی ترین بخش مدیریت زندگی ما به حساب می آیند.
با توجه به میزان اهمیت این بخش، سکانداران آن نیز باید از بین افرادی انتخاب شوند که از هر حیث توانایی بروز قابلیت های همه جانبه مدیریت را داشته باشند.
شاید از بعد درجه اهمیت آن است که این موضوع حتی تا ثانیه های پایانی سال گذشته همچنان در صدر اخبار و تحلیل و تفسیرهای رسانه ها، شبکه های اجتماعی و حتی گعده های سیاسی و خانوادگی قرار داشت.
انتصاب مدیران دستگاههای اجرایی و حاکمیتی! دخالت در آن از سوی دستگاههای غیر مسئول و سهم خواهی های قدرت طلبان موضوعی بود که بخش قابل توجهی از آخرین گفت و گوی مدیریت ارشد استان را نیز به خود اختصاص داد.
اگر ما بخواهیم در وضعیتی بینابینی به قضاوت موضوع بپردازیم، بنا را بر این می گذاریم که هر دو گروه کنشگر در حوزه مدیریت، یعنی استاندار و نمایندگان در تبیین موضوع انتصابات درست گفته اند.
هرچند معتقدیم که شایسته سالاری در مدیریت بر دیگر مسائل رجحان دارد، اما در عین حال به خاطر تلطیف فضا و پرهیز از شکل گیری حاشیه ای که بتواند از همین ابتدای راه، مدیریت را به حاشیه بکشاند، ولو با علم به غیر واقع بودن آن، بنا را بر پذیرش این اصل می گذاریم که شایستگان بدون دخالت ابزار بیرونی و با نظر شخص اول استان سکان مدیریت دستگاههای اجرایی را عهده دار شدهاند.
با محور قرار دادن این فرضیه بعنوان بیس برنامه ریزی ها برای آغاز فصل نوینی از کار، خدمت و ایجاد تغییر ملموس در زندگی مردم استان. همان مقوله برنامه ریزی خارج از کنترل فردی را بعنوان یک انتظار در صدر مطالبات خود قرار می دهیم.
ما از کنار این مساله که مدیران دستگاههای سیاسی و اجرایی استان با دخالت نمایندگان یا توسط استاندار منصوب شده اند می گذریم، اما نمی توانیم از کنار برنامه هایی که دستگاه تحت تصدی آنان برای توسعه و پیشبرد منافع مردم استان و بهبود وضعیت زندگی در اختیار دارد بگذریم.
بنابراین همه مدیران دستگاههای اجرایی استان از استاندار گرفته تا معاونین، فرمانداران و مدیران کل دستگاههای اجرایی باید برنامه های سه ماهه، شش ماهه و یکساله خود را تدوین و در اختیار رسانه ها و مردم قرار دهند.
مدیران گفته شده باید با تعیین یک خط و مشی مشخص، برنامه کاری خود را تبیین نمایند و با تعیین بازه های سه، شش و دوازده ماهه و ترسیم چشم انداز مشخص هر بازه. اشل روشنی را برای قضاوت عملکرد های دولت جدید در حوزه مشخص شده در پیشگاه مردم و رسانه ها قرار دهند.
بدیهی است استاندار ایلام بعنوان نماینده عالی دولت نیز باید با استقبال از این موضوع ضمن تبدیل آن به یک مطالبه برجسته قانونی، زمینه اجرایی شدن آن از سوی دستگاههای متعدد را فراهم آورند.
برای اجرایی شدن این طرح و جلوگیری از انحراف آن، ضرورت دارد دبیرخانه تدوین برنامه ها و پیگیری در استانداری ایلام تشکیل و خروجی این دبیرخانه بعنوان اصلی ترین معیار برای ادامه ماموریت مدیران ملاک عمل قرار گیرد.
ثبت دیدگاه