گفتمان، علی اصغر اسدی :: راه ها و شریان های ارتباطی یکی از مهمترین مولفه های توسعه هر کشوری محسوب می شوند،مسئولین کشور با اهتمام به این موضوع و نقش آن در توسعه کشور در سالهای اخیر سرمایه گذاری زیادی را در حوزه راههای کشور در دستور کار قرار داده اند.
با وصف اینکه در برنامه های کلان توسعه ای کشور توجه به زیرساخت ها و بهبود راههای ارتباطی نظیر گسترش آزاد راهها و بزرگراه ها و همچنین شبکه ریلی در صدر برنامه ریزی های دست اندرکاران قرار گرفته است اما با این وجود ضعف زیرساختی همچنان توسعه کشور را به محاق برده است .
از آنجایی که شبکه ارتباطی استاندارد کشور می تواند بعنوان بیس توسعه کشور نقش آفرینی کرده و در کنار تامین امنیت جانی مردم و کاهش سوانح ،به توسعه حمل و نقل امن داخلی و ترانزیت کمکی شایانی نماید .
مع الاسف این سالها به رغم برنامه ریزی کلان با در نظر گرفتن جایگاه مهم کشور در منطقه ،این موضوع نتوانسته است به شکل بایسته ای به مدد اقتصاد کشور و متعاقب آن تسهیل فرآیند توسعه بشتابد.
در حالی که این سالها بخش قابل توجه ای از اعتبارات عمرانی ملی و استانی به سمت توسعه زیرساخت های ارتباطی گسیل داده شده است اما در عین حال ضعف زیرساخت جاده ای بعنوان پاشنه آشیل توسعه کشور مطرح است.
بنابراین باید اذعان داشت با وجود توجه برنامه ریزان کشور به امر توسعه زیرساخت ارتباطی ،تشدید سوانح جاده ای و در یک سو و عدم تحقق اهداف توسعه ای بیانگر استمرار این چالش مهم توسعه ای در کشور است که بخش قابل توجهی از آن به مدیریت تخصص محور مرتبط می شود.
استان ایلام یکی از معدود استان هایی است که در بین دیگر استان ها و حتی در قیاس با استان های از حیث وضعیت راههای ارتباطی در رتبه های آخر قرار دارد .
موضوعی که استاندار ایلام نیز در جلسه شورای اداری روز گذشته در شهرستان بدره به آن اشاره داشت و گفت :استان ایلام در حوزه راهداری از آخر اول شده است.
هرچند مطلب کوتاه است اما همین موضوع یعنی کسب رتبه آخر استان در حوزه راهداری را باید تلخ ترین خبر برای استان محرومی همچون ایلام قلمداد کرد .
همانگونه که پیشتر به آن اشاره داشتیم ،راهها مهمترین مولفه توسعه به حساب می آیند،حال استان محرومی همچون ایلام که از حیث مدیریت این مولفه توسعه ای در رتبه آخر کشوری قرار دارد نباید انتظار خارج شدن از زیر بار محرومیت را داشته باشند .
مدیران استان چنانچه خط سیر محرومیت زدایی از استان را دنبال می کنند ابتدا باید تکلیف مولفه های اثر گذار و نقش آفرین در توسعه را روشن کنند،چرا که در گام اول برای توسعه ابتدا به ساکن باید مسیرها برای آن هموار شود و شریان های ارتباطی استان در صدر آن قرار دارد.
جای تأسف دارد برای استانی که سالهاست عنوان کریدور بزرگترین رویداد جهان تشیع یعنی اربعین ،مسیر زیارت عتبات و عالیات و چند بازارچه مرزی و تجاری را دارا باشد اما همچنان از نبود راههای دسترسی مناسب محروم و بی نصیب باشد.
حال معلوم می شود که با گذشت چندین سال از پذیرایی ایلام از زایرین اربعین و تصویب اعتبارات ملی برای بهبود راههای آن ،چرا همچنان جاده های استان به قتلگاه مردم تبدیل شده و راههای آن نتوانسته اند در خدمت ترانزیت و تجارت بین المللی قرار گیرد.
حال که استاندار ایلام به درستی کانون ضعف زیر ساخت های ارتباطی استان را تشخیص داده اند بعید به نظر می رسد مردم استان هرگونه توجیهی برای چرایی عدم تحرک در ایجاد تغییر در وضعیت راههای ارتباطی را بپذیرند .
بدیهی است علاج این بیماری مزمن در مدیریت تخصص محور و با تجربه در حوزه راهداری و راهسازی نهفته است و ضرورت دارد بر خلاف دیگر ویژگی ها ،مدیریت این دو دستگاه صرفا بر مبنای تجربه ،تخصص و عملگرایی منصوب شود و دیگر نگاهها برای انتصاب مدیران آن را باید مهمترین چالش در بهبود زیر ساخت های استان قلمداد کرد.
| بیشتر بخوانید: |
| لکه گیری و آسفالت ۶۰۰ کیلومتر از جاده‌های ایلام |
| آموزش و ایمن سازی ۲۵ مدرسه حاشیه راه ها در ایلام |
ثبت دیدگاه