گفتمان، مجتبی کاور :: نگاه خسته ، چهره های رنگ پریده درگرما و سرما ، دست های پینه بسته،با لب های خشک و ترک خورده ، موهای ژولیده که دراوج کودکی دل شکسته کنار خیابان های شهر ایستاده تا پولی برای خانواده از رهگذران دشت کنند. آنها کودکان کار هستند، کودکانی که در اوج کودکی اصلا نمی دانند کودکی چیست و حسرت مند در جامعه زندگی می کنند برای بقای خود وخانواده !
استان ایلام یکی از استان های ثروتمند اما محروم در کشور است که فشار اقتصادی و معضل بیکاری باعث شده اکثر خانواده ها برای تامین معاش خود با مشکل مواجه شوند و این خود زنگ خطری است برای افزایش کودکان کار در استان غنی از نفت و گاز که قابل پذیرش نیست .
استانی که آمار کودکان کار آن فراتر از آمار ارائه شده مسئولان است ! چرا که با گذر از کوچه پس کوچه های شهر می توان قاب پدر و پسر خردسال که درحال جمع کردن زباله ها ، شاگردی در مغازه های مختلف ، تکدی گری ، و سایر مشاغل کاذب با چشمان خود دید و آنجاست که می توان فهمید که تعداد کودکان کار روز به روز در استان در حال افزایش است !
آنچه که درخصوص کودکان کار ایلام ،غنی از نفت و گاز بسیار نگران کننده است سن کم آنها می باشد چرا که به گفته مسئولان بهزیستی استان به طور معمول رنج سنی کودکان کار بین پنج تا ۱۸سال سن است که این را می توان ناشی از فقر وتنگدستی قلمداد کرد موضوعی که نباید نهاد های حمایتی و فرهنگی ودستگاه های متولی به سادگی از کنار آن عبور کنند .
متاسفانه افزایش تورم افسارگسیخته ومشکلات اقتصادی و بیکاری در جامعه امروز بنیان خانواده ها را هدف قرار داده است و همین امر باعث شده که اکثر اعضای خانواده برای تامین معاش خود تلاش کنند به گونه ای که کودکان هم از سنین کم با حداقل دستمزد در برخی کارگاه ها و … بدون بیمه به کار گماشته شده اند که این خود می تواند زمینه معضلات اجتماعی استان را افزایش دهد .
امروز در حالی سیاست های فرزند آوری در جامعه ما در حال تبلیغ و ترویج است که بسیاری از کودکان جامعه ما به خاطرفقر، مشکلات اقتصادی، بد سرپرستی و بی سرپرستی لقب کودکان کار و خیابان را با خود به همراه دارند ! کودکانی که در ترافیک چراغ قرمز راهنمایی ورانندگی برای گل فروشی و پاک کردن شیشه اتومبیل ها در تلاش هستند تا مخارج و معیشت خانواده خود را تأمین کنند کودکانی که خودشان از سر نداری و فقر پشت چراغ قرمز زندگی باز مانده اند !
هرچند بخشی از کودکان کاردرکشورما اسیر افراد و باندهاهستندوبخشی را نیزاتباع غیرایرانی تشکیل می دهند ولی بدون شک همه کودکان کار درمعرض آسیب های اجتماعی قراردارند موضوعی که علیرغم اینکه قانون وظیفه همه دستگاه های مسئول را مشخص کرده است ولی همچنان شاهد پرسه زدن کودکان کار در سطح معابر و خیابان ها …هستیم !
امروز کودکان کارقربانیان فقر و فشار اقتصادی هستند که روز به روز درجامعه ما بیشتر وبیشتر می شود موضوعی که هیچکس نمی تواند آن را کتمان کند چرا که در همه کلان شهر ها و حتی شهر های کوچک نیز کودکان کار در حال افزایش هستند معضل وموضوعی که اگر مسئولان برای آن چاره اندیشی نکنند قطعا منشأ بسیاری از آسیبهای اجتماعی در آینده در جامعه و خانواده خواهند شد چرا که طبق قوانین کشور ما کار کودکان زیر ۱۵ سال ممنوع است و کار بالای ۱۵ سال هم مشروط به کار شایسته کودک است امید است مسئولان کشور و استانی به موضوع کودکان کار در این شرایط اقتصادی با حساسیت بیشتر ورود کنند چرا که روح و روان لطیف کودکان کار در معرض انواع معضلات اجتماعی است.
بیشتر بخوانید: |
کودکان کار را جذب میکنیم، جمع نمیکنیم! |
ادامه تحصیل و عدم حضور کودکان کار در خیابان اولویت بهزیستی است |
ثبت دیدگاه