گفتمان، طاهر جمشید زاده: دانشمندان بر این باور هستند که در حدود ۴ میلیارد سال پیش زمین پوشیده از مواد مذاب بوده است؛ بدیهی است که در چنین شرایطی تشکیل و تداوم حیات امکان پذیر نبوده است؛ اندک اندک سطح سیاره زمین سرد شد و پوسته ای سنگی آن را در برگرفت. بخار آب موجود در اتمسفر متراکم شد و بارش باران اقیانوس های وسیعی را بوجود آورد.
بسیاری از زیست شناسان اعتقاد دارند که حیات باید اولین بار در اقیانوس ها پدیدار شده باشد. به عقیده آنان تغییر و تحول جانداران صدها میلیون سال طول کشیده است؛ شواهد نیز حاکی است که زمین از مدت ها قبل از پیدایش حیات، وجود داشته است که این شواهد را اندازه گیری سن زمین به دست می دهد.
دانشمندان براین باور هستند که حیات نخستین بار بر روی سیاره مادر بوسیله انفجار بزرگ«مهبانگ» رخ داده و بوجود آمده است. به نظر می رسد که در نخستین مراحل پیدایش حیات مولکول های غیرزیستی با یکدیگر واکنش شیمیایی داده اند و این واکنش باعث تولید تعداد و انواع زیادی مولکول های آلی ساده شده اند و مولکول های ساده با استفاده از انرژی خورشید و گرمای حاصل از فعالیت های آتشفشانی، مولکول های پیچیده تری بوجود آوردند، شاید این مولکول های پیچیده واحد‌های سازنده اولین سلول ها بوده اند.
این فرضیه که بسیاری از واحد‌های آلی سازنده حیات، نخستین بار از مولکول های غیرزیستی تشکیل شده اند، مورد آزمایش قرار گرفته است؛ در دهه ۱۹۲۰میلادی دانشمندان اظهار داشتند که در اقیانوس های اولیه زمین، در زمان کوتاهی مقدار زیادی مواد آلی پدید آمد، این نظریه به الگوی سوپ بنیادین مشهور شد. تصور بر این است که در آن هنگام اقیانوس های زمین مملو از مولکول های آلی مختلف بودند.
این دانشمندان فرض کردند که این مولکول ها در اثر انرژی حاصل از تابش خورشید، انفجارهای آتشفشانی و رعد و برق پدید آمده بودند. پس از آن گروهی دیگر از پژوهشگران، اعلام کردند که جو اولیه زمین گاز اکسیژن نداشته و در مقابل غنی از گاز نیتروژن، هیدروژن و گازهای دارای هیدروژن مانند بخار آب، آمونیاک و متان بوده است. در آن زمان انرژی خورشیدی، یا انرژی الکتریکی حاصل از رعد و برق انرژی این مولکول ها را افزایش می داده است.
امروزه اکسیژن موجود در جو سریعا الکترون های پرانرژی را جذب می کند، زیرا اتم اکسیژن میل بسیار زیادی برای جذب چنین الکترون هایی دارد. هنگامی که اکسیژن موجود نباشد، الکترون های پر انرژی در انجام واکنش هایی دیگر، مانند واکنش با مولکول های هیدروژن دار، شرکت می کنند.
استانلی میلر در نیمه قرن بیستم میلادی، الگوی سوپ بنیادین را آزمایش کرد، او گازهای متان، نیتروژن، آمونیاک و هیدروژن را درون دستگاهی قرار داد و به منظور شبیه سازی رعد و برق از یک جرقه الکتریکی استفاده کرد. او پس از چند روز ترکیبات متعددی در این دستگاه پیدا کرد. این ترکیبات برخی از مولکول های زیستی مانند آمینواسیدها، اسیدهای چرب و کربوهیدرات ها بودند.
این نتایج نشان می دهند که ممکن است برخی مواد شیمیایی پایه ای حیات، در شرایطی مشابه آزمایشگاه میلر، روی کره زمین پدید آمده باشند. ولی اکتشافات جدید باعث ارزیابی مجدد الگوی سوپ بنیادین شد.
در زمان آزمایش میلر، زیست شناسان تصور می کردند که پیدایش حیات در حدود یک میلیارد سال پیش رخ داده است. اما اندازه گیری سن زمین و کشف سنگواره هایی که۳/۵میلیارد سال سن داشتند، نشان داد که حیات در واقع بسیار بیشتر از آن تشکیل شده بود، چندی بعد از این تناقض دانشمندان اعلام کردند که فرایندهایی اصلی که مواد شیمیایی مورد نیاز برای پیدایش حیات را به وجود آوردند، ممکن است درون حباب های درون اقیانوس ها انجام شده باشند.
اکنون یک هفته از اولین تصویر تمام رنگی گرفته شده از فضا بوسیله تلسکوپ جیمز وب که سازمان فضانوردی و هوانوردی آمریکا«ناسا» طی مراسمی در بامداد سه شنبه به وقت تهران آن را طی مراسمی در کاخ سفید با سخنرانی جو بایدن رییس جمهور ایالات متحده منتشر کرد و جهان را در بهت و حیرت اسرار تازه کیهان فرو برد می گذرد؛ تلسکوپ فضایی جیمز وب به اعتقاد دانشمندان ناسا ۴ هدف کلیدی دارد:
۱- جستجوی نور از اولین ستاره ها و کهکشان هایی که پس از انفجار بزرگ«مهبانگ» در جهان شکل گرفته اند.۲- مطالعه شکل گیری و تکامل کهکشان ها.۳- درک تشکیل ستاره ۴- تشکیل سیاره و مطالعه سیستم های سیاره ای و منشاء حیات؛ به تازگی ناسا چند تصویر جدید از تلسکوپ جیمز وب منتشر کرده است که در جای خود جای بسی تأمل و ژرف اندیشی دارد. در تصاویر جدید ارسالی جیمز وب عظمت جهان هستی واقعا انسان را انگشت به دهان مات و مبهوت، شگفت زده می کند، ۶میلیارد سیاره شبیه زمین آن هم در کهکشان راه شیری است.دو تریلیون کهکشان تا به حال رصد شده است؛ مسلم است که موجودات دیگری در جهان وجود دارد.
ناسا در تصاویر تازه و ارسالی خود از تلسکوپ خارق العاده جیمز وب عکس دو سیاره شبیه به زمین را در میان عکس هایی که در همین زمینه به زمین ارسال و مخابره شده است را نشان می دهد که برای بشر بسیار حیرت آور و اعجاب برانگیز است و این چالش و سوأل را پیش می کشد که آیا انسان معاصر پنت هاوس نشین بایستی منتظر تصاویری ارسالی از جیمز وب از همتایان خویش در این دو سیاره که بسیار شبیه به زمین ما هستند بنشیند یا نه؟! همه این ها و صدها پرسش دیگر در آینده فراروی اذهان ناشناخته بشر با تصاویر تازه و جست و جو های جدید و سیر صعودی علم اخترشناسی و کیهان نوردی پاسخ داده خواهد شد که تا آن روز بایستی راه درازی پیمود و همچنان منتظر روشن شدن ابهامات این اقیانوس لایتناهی ماند.
ثبت دیدگاه