گفتمان، علی اصغر اسدی :: آموزش و پرورش محور توسعه کشور قلمداد بام شود ،در برنامه های بلند مدت و میان مدت توسعه ای مدام که تربیت مدیران خلاق آینده مغفول بماند ،ماشین توسعه قطعا به کوچه بن بست خواهد رسید .
به معنای دیگر با وجود برنامه ریزی دقیق توسعه ای در کشور ،اگر مدیر خلاق ،جسور ،ریسک پذیر و متعهدی برای اجرایی نمودن این برنامه ها وجود نداشته باشد ،برنامه های توسعه ای محلی از اعراب نخواهند داشت.
بنابراین بمنظور تحقق اهداف و برنامه های توسعه ای کشور، اتاق های فکر برنامه ریزی توسعه و مدیریت عملیاتی آن باید در اختیار مدیران متخصص و خلاق قرار گیرد و این مهم بدون تربیت و پرورش مدیران و خلق نیروی انسانی موثر امکانپذیر نخواهد بود .
اینجاست که آموزش و پرورش نقش پیش برنده ای در تربیت و تولید مدیران توسعه گرا را عهده دار است و بدون برنامه ریزی برای تربیت مدیرانی که برنامه های توسعه ای را در صحنه عملیاتی نماید ،موضوعی به نام توسعه خالی از محتوا خواهد بود.
توسعه کشور با معجونی از مزیت های اقتصادی و نیروی انسانی خلاق معنا پیدا خواهد کرد ،بدون نیروی انسانی ماهر و خلاق ،هم خروجی اتاق های فکر توسعه بی محتواست و هم در صحنه عمل و اجرا بدون نیروی انسانی خلاق و متخصص ،طرح های توسعه ای ابتر خواهند ماند.
پس میدان داری آموزش و پرورش در امر توسعه موضوعی نیست که بتوان براحتی از کنار آن عبور کرد ،اگر‌بناست اهداف توسعه ای محقق شود باید زیر بنای آن یعنی تربیت نیروی انسانی تقویت شود.
مدام که آموزش وپرورش نتواند بر روی ریل واقعی آموزش و تربیت نسل مدیران خلاق قرار گیرد ،همواره یک پای توسعه چوبی باقی خواهد ماند.
نیل به این هدف مهم توسعه ای جز با تقویت زیر ساخت های آموزش و پرورش امکانپذیر نیست ،یعنی ابتدا به ساکن باید آ پ ساخته شود و زیر ساخت های آن تقویت شود تا به آینده توسعه کشور بر پایه شاخص های متاثر از نیروی انسانی خلاق امیدوار باشیم.
امروز با وجود تلاش های صورت گرفته برای قرار گرفتن آموزش وپرورش در مسیر نقش آفرینی در تمامی حوزه های توسعه آفرین ،اما این دستگاه بدلیل باقی ماندن در گرداب سیاست بازی ها، قبیله سالاری و رانت های آموزشی ،نقش واقعی خود را از دست داده است.
امروز مدارس خاص استان ایلام به جای اینکه به کانون و محور تربیت نسل مدیران خلاق تبدیل شود به مکانی برای رانت موسسات کنکوری و حیاط خلوت متمولین مبدل شده است .
این مدارس به جای استعداد یابی و قوام بخشی به استعداد های خفته و شکوفا نمودن آنها به منظور خلق نیروی انسانی خلاق و مستعد به ابزاری برای زد و بند و ورود ژن های خوب اما غیر مستعد تبدیل شده است.
از اینرو چنانچه آموزش و پرورش بنا دارد این دستگاه را در توسعه استان و کشور صاحب نقش نماید ،باید تغییر را از صف آغاز نماید نه ازستاد !!
تغییر مدیران استان و شهرستان بدون تغییر مدیران نمیتواند محقق کننده اهداف و برنامه های بالادستی آن باشد.
شفاف تر باید بگویم ؛مدیران آ پ استان برای نیل به اهداف درون سازمانی و توسعه ای کشور ،باید با یک خانه تکانی حسابی و تغییر مدیران مدارس خاص ،بساط رانت های آموزشی و موسسات کنکوری را در این مدارس جمع کند.
پیشنهاد می شود در کنار بکاربست شیوه نامه های تغییرات مدیران مدارس ،در روندی بر پایه های دمکراسی ،با رای و نظر معلمین مدیران مدارس خاص منصوب شوند .
قطعا تغییر مدیران مدارس خاص در کنار جمع کردن بساط رانت موسسات کنکوری از طریق تمرکز زدایی ،از قومی شدن مدارس جلوگیری به عمل خواهد اورد ،چرا که وضعیت این مدارس به گونه ای نابسامان و قدم مدارانه است که هر مدرسه سهم یک قوم و قبیله خاص شده است.
| بیشتر بخوانید: |
| توصیه ای به تصمیم گیران آموزش وپرورش استان ایلام/اهمیت آپ را درک کنید ! |
| تقابل شایسته سالاری و مدیریت لابیگرانه برای در اختیار گرفتن رل مدیریت کل آموزش و پرورش استان ایلام دیدنی است |
ثبت دیدگاه