اجتماعی
| 2 سال قبل

یکی از دلایل ازدواج‌های ناموفق در همدان عدم آگاهی افراد است

به گزارش گفتمان: مهسا رویان‌فر اظهار کرد: ازدواج در سنین پایین، اختلالات روانی، عدم مسئولیت پذیری زوج ها نسبت به هم، ترس از ازدواج، ازدواج به اصرار خانواده و مشکلات جنسی از عوامل مهم اختلاف بین زوجین و طلاق در آنهاست.

وی با بیان اینکه یکی دیگر از عواملی که برای زوجین چالش ایجاد می کند، خیلی سنتی یا خیلی مدرن ازدواج کردن است، افزود: بهتر است افراد قبل از ازدواج به مشاوره مراجعه کرده تا از یکدیگر شناخت بهتری پیدا کنند، یا در مواقع اختلاف برای حل تعارض به مشاوره مراجعه کنند تا با گفت وگو و ارائه راه حل افراد را آگاه کند.

این روانشناس ادامه داد: زوجین باید نسبت به خود آگاهی کامل داشته باشند و مهارت های گفت‌وگو، حل مسئله و تصمیم عقلانی را آموزش دیده باشند تا در زمان بحران بتوانند به درستی از آن استفاده کنند.

وی خاطرنشان کرد: نمی توان گفت چون فرد تحصیلکرده است حتماً نسبت به ازدواج آگاهی دارد و مهارت حل مشکلات را آموخته است چراکه فرد بیشتر وقت خود را برای تحصیلات گذاشته و نمی داند که والدین چگونه مشکلات را حل می کنند.

رویان‌فر در ادامه مطرح کرد: یکی دیگر از عوامل طلاق و مشاجره افراد ازدواج بدون آگاهی در سنین پایین است چراکه افراد به بلوغ اجتماعی نرسیده‌اند و تنها براساس احساسات و هیجانات تصمیم می گیرند و از هوش کلامی و مهارت های اجتماعی برخودار نیستند.

وی اظهار کرد: تاب آوری در سنین پایین کمتر بوده و تصمیمات هیجانی تر است و پختگی و تجربه کمتر به چشم می خورد، این مشکل در سنین بالاتر کمتر دیده می شود اما هر چه سن بالاتر می رود افراد کمال گرا تر می شوند و آمار جدایی کمتر است.

این روانشناس مطرح کرد: سن مناسب برای ازدواج برای خانم ها حدوداً بین ۲۵ تا ۳۵ سال و برای آقایان حدوداً بین ۲۹ تا ۳۷ است در صورتی که از نظر اقتصادی، اجتماعی و روانی در وضعیت مطلوب باشند، می توانند ازدواج کنند.

وی با بیان اینکه پنج سال اول زندگی پرچالش ترین دوران زندگی زوجین است، تصریح کرد: شش ماه تا یک سال طول می کشد که سطح هورمون ترشح کننده هیجان در زوجین به تعادل برسد و زمانی که این اتفاق می افتد فرد متوجه می شود زندگی در واقعیت با آنچه که تصور می کرده، بسیار متفاوت است و این سرآغاز مشکلات و کشمکش هاست.

رویان‌فر اضافه کرد: شش ماه تا یک سال اول زندگی وقت طلایی است و افراد می توانند از این موقعیت به بهترین شکل ممکن استفاده کنند به شرطی که یکدیگر را بپذیرند و سعی در کنترل بیرونی نسبت به هم نداشته باشند تا اختلال ها و چالش ها به کمترین حد خود برسد.