گفتمان، امیرحسین فتاحی:: با گذشت قریب به ۳ ماه از شروع اعتراضات و اعتصابات سراسری مردم به خصوص جوانان در کشور در جهت رفع مشکلات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و … کماکان رئیس دولت و دلتمردانش با دستور دادن ها و تقصیر را به گردن دولت قبل انداختن و وعده های پوچ و خیال بافی ها و دخالت دادن دشمن در امور مملکت قصد شانه خالی کردن از زیر بار مشکلات و رنج ها و وضعیت کنونی که در جامعه پیش آمده است را دارند.
اما عمده این مصائب و معضلات پیش آمده متوجه همین دولت سیزدهم و دولتمردانش که در این مدت و با حمایت نمایندگان مجلس یازدهم روی کار آمده اند می شود.مجلس و دولتی یکپارچه اما نه در جهت رفاه ملت بلکه بلعکس، در مسیر دشوار کردن زندگی مردم و توجیه ناکارآمدی های خود.
جناب آقای رئیس جمهور شما که از حمایت های مجلس و بسیاری دیگر از ارکان نظام برخوردارید و قبل از رسیدن به کرسی ریاست جمهوری وعده های دلار پنج هزار تومانی و ساخت یک میلیون مسکن در سال، پرداخت هزینه های دارو و درمان و دسترسی آسان به خدمات بهداشتی و درمانی، ریشه کن کردن فقر اقتصادی مطلق، کاهش قیمت خودرو، ایجاد گشت ارشاد اما برای مدیران، رایگان شدن اینترنت و بسیاری وعده های دیگر دادید حالا چه شده است که بعداز گذشت حدود یک سال و نیم از دوره ریاست جمهوریتان ملت همیشه در صحنه ایران غرق در گرانی و کمبود است!؟
دلار پنج هزار تومانی را ۳۷ هزار تومان میبینند، مسکن و خودرو دیگر رویا شده اند، هزینه های درمان سر به فلک کشیده و دارو کمیاب شده است، خط فقر به ۲۰ میلیون تومان رسیده و گشت ارشادی که اولین قربانیش از مردم بود و نه از مدیران و همچنان نیز قربانی می گیرد و اینترنتی که گران شده و به دور از دسترس آسان قرار گرفته است!
جناب آقای رئیس جمهور اگر سفرتان به کوچه های علی چپ به پایان رسیده است سری هم به کوچه پس کوچه های زندگی پر از عزا و ماتم مردم هم بزنید که در این روزهای سخت و دشوارشان عده ای در عزای عزیزانشان هستند، عده ای به دنبال مهیا کردن هزینه های بیماری و درمانشان برای زنده ماندن و بازگشتن و غرق شدن بیش از پیش در مشکلات و معیشت زندگیشان هستند، عده ای به دنبان فراهم کردن نان شبشان در سفره های کوچکشان، عده ای امیدوار به ازدواج و عده ای ناامید از ازدواج، بسیاری معترض به وضعیت کنونی و بسیاری به فکر مهاجرت هستند، عده ای در فکر خودکشی و عده ای در زندان هستند و …. .
جناب رئیس جمهور همه این ها که در کنار هم و در یک جامعه زندگی می کنند ملت ایران هستند که بزرگسالان آن حامی انقلاب و جوانان آن محصول انقلاب ۵۷ هستند و همچنین سرمایه های انقلاب، نه ملحد و دست نشانده و فریب خورده دشمن.
جناب آقای رئیس جمهور شما می بایست قبل از هر چیزی به دولتمردان و حامیان خود تاکید می نمودید که در صورت تحقق نیافتن اهداف و وعده هایمان مردمی که معترض می شوند را ملحد و فریب خورده خطاب نکنید چرا که این شما بودید که وعده هایتان را با علم و آگاهی از شرایط قبل و ایمان و اطمینان کامل بیان کردید اما اکنون برای توجیه ناکارآمدی و سیاست های اشتباه خود و تاثیر آن در اعماق زندگی مردم، مردم معترض را دست نشانده و فریب خورده خطاب می کنید.
حتی اگر شرایط موجود را به دوره قبل از شما گره بزنیم و وعده های از روی آگاهی شما را نیز نادیده بگیریم اما ادبیات ضعیف و تحریک کننده مدیران و دولتمردان شما که باعث خشم عمومی شده است در مقابل مردمی که جز مطالبه حق خود را فریاد نمی زنند تمام و کمال متوجه شما است.
حال با گذشت یک سال و نیم از دوره ریاست جمهوریتان برخی از وزرای انتخابی شما استعفا داده و برکنار شده اند و برخی کارت زرد گرفته اند و برخی در لبه تیغ استیضاح هستند و ملتی که دیگر تاب و تحمل شرایط موجود را ندارد و در راستای مطالبه حق و حقوقشان دست به اعتراض و اعتصاب زده اند.
آیا دیگر وقت آن نرسیده است که دست از دستور دادن های بی حاصل و توجیهات دلسرد کننده و شعارهای توخالی بردارید و واقع بینانه به بررسی و حل رنج ها و دردهای مردم بپردازید؟