گفتمان زاگرس: این روزها اتفاقاتی را در حوزه انتصابات استان شاهدیم که بیش از آنکه به تلاش برای شناسایی چهره های خلاق، مستعد و کاربلد بمنظور پیشبرد اهداف مدیریتی و رفع و رجوع مشکلات مردم صورت گیرد، بیشتر به حق سکوت یا باج شبیه هستند.
قاعده مدیریت می گوید؛ شناسایی افراد جهت تصدی مصادر مدیریتی باید بر اساس مولفه هایی همچون تخصص،سابقه و توانمندی و البته بر اساس منشور فعالیت سیاسی قرابت نگاه سیاسی و پذیرش مانیفست قدرت حاکم صورت پذیرد.
اما این روزها صدور برخی احکام مدیریتی در حوزه استانداری را شاهدیم که هیچکدام از مولفه های یاد شده را به همراه ندارند.
قاطبه فعالین حوزه رسانه ای، سیاسی و کنشگران اجتماعی و سیاسی استان به این باور اعتقاد دارند که به وصف کمبود منابع مالی ،استاندار ایلام تمامی مساعی خود را بر پیشبرد امور مدیریتی بر پایه داشته های موجود در استان بکار بسته است .
از این‌رو انتظارات شکل گرفته منبعث از رویه مدیریتی مدیر ارشد استان حول این محور در گردش است که امضای احکام مدیریتی در استان در کنار تبعیت از مولفه های فوق ،بخشی از روحیه کاری ایشان را نیز با خود همراه نمایند.
چرا که واکاوی انتصاب سه مشاور سیاسی ،فرهنگی و انرژی استاندار ایلام به صراحت تمام نافی این انتظار شکل گرفته از رویه مدیریتی حاکم بر استان است.
چرا که در کمال احترامی که برای شخصیت های حقیقی منصوب شده در جایگاه مشاور قائل هستیم، این سوال در ذهن نگارنده و دیگر کنشگران حوزه های سیاسی و مدیریتی شکل گرفته است که بجز تمرکز بر نزدیکی سیاسی مشاورین منصوب شده ،آنان بر مبنای کدام تخصص ،سبقه کار مرتبط با جایگاه واگذار شده قرار است به مدیریت استان در حوزه های تخصصی مشورت دهند؟
مضافا اینکه حتی مصداق یافتن مولفه نزدیکی سیاسی برای یکی دو نفر از آنان در حاله ای از ابهام قرار دارد!
از این‌رو چنانچه بگوییم این انتصابات بیشتر به ابزاری برای بستن دهان منتقدین همفکر و واگذاری سهم مدیریتی آنان شبیه است تا بهره گیری از توان این عزیزان برای مشورت دهی در حوزه های تخصصی ،پیشاپیش تمامی مسیرها را برای ابراز هر گونه گلایه ای مسدود شده قلمداد می کنیم.