گفتمان، امیرحسین فتاحی: یکی از معضلات جدی کشور نحوه گزینش و انتخاب مدیران و معیارهای حاکم بر آن است؛متاسفانه معیارهای شایسته گزینی و ایجاد فرصت های عادلانه و برابر و ملاک تخصص، تعهد، تجربه، مهارت و توانایی هیچ نقشی در انتخاب مدیران ندارد که در سطح کلان تقریبا می توان به صورت روشن و واضح به تمامی وزیران دولت سیزدهم اشاره کرد.
رانت، لابی گری گسترده و اعمال نفوذ و وابستگی به افراد ذی نفوذ نقش کلیدی در تصدی پست های مدیریتی دارد. با وجود این شرایط برای نیروهای شایسته فاقد روابط با گروه های قدرت، هیچ امیدی جهت تصدی پست های مدیریتی کلان قابل تصور نمی باشد.نیروهای شایسته، فرهیخته، نخبه، متعهد، معتقد و مردمی اصلح و احسن و دارای دانش، تجربه، عملکرد و کارنامه ای موفق در حاشیه واقع گردیده اند.
با وجود نیروهای شایسته، واگذاری و اعطای پست های حاکمیتی و مدیریتی به نیروهای ضعیف و ناتوان ظلمی نابخشودنی در حق ملت است.
مدیرانی که بر این مبنا و اساس منصوب می شوند پس از انتصاب هم با چنگ و دندان و با برقراری ارتباطات و ایجاد حلقه های حمایتی درصدد حفظ جایگاه مدیریتی خود بوده و در پی ارائه امتیازاتی به مسئولین و مقامات ذی نفوذ در قبال استحکام بخشی به جایگاه مدیریتی خویش هستند.
این مدیران به همین منوال و بدون توجه به شایسته سالاری و شایسته گزینی اقدام به انتصاب مدیران میانی و پایین دست خویش و حتی کارشناسان می نمایند.در واقع هر انتصابی در سیستم اداری بایستی منجر به امتیازی در جهت تثبیت و تداوم مدیریت آنها باشد.
این عوامل منجر به کاهش کارایی و اثر بخشی سازمان ها و بطور کلی هدر رفتن منابع جامعه و بروز نارضایتی و سلب اعتماد عمومی نسبت به نظام اداری کشور و ناامیدی کارکنان خدوم و متخصص و از بین رفتن خلاقیت ها و استعدادها گردیده است.
این مدیران ناکارآمد با اتخاذ تصمیمات نادرست و اظهارنظرهای غیرعلمی و همچین تعریف و اجرای طرح های غیراصولی، ضربات و خسارات جبران ناپذیری به کشور وارد نموده اند و بار مالی زیادی به اقتصاد و همچنین دیگر جنبه های کشور تحمیل کرده و پس از خراب کاری هم هیچ پاسخگویی در میان نیست و نهایتا و در ظاهر با سپر قرار دادن ولایت و ضدنظام خطاب کردن منتقدین خود و تعصب از سر مکر و ناچاری به انقلاب و ولایت و نظام بدون هیچ هزینه ای بابت اقدامات غیرقانونی و غیراصولی ارتقاء می یابند.
حقیقتا توانایی که بسیاری از این مدیران بحران آفرین و نالایق در خسارت زدن به این کشور دارند با هیچ دشمنی قابل قیاس نیست و دشمنان قسم خورده این کشور در وارد کردن خساراتی با این مقیاس ناتوان هستند.
ظاهرا به جای انجام اقداماتی مدبرانه و قاطع در جهت جلوگیری از انتصاب این مدیران تحمیلی، آنها در حال زایش و تکثر هستند و چالش انتصاب و تحمیل مدیران بی کفایت و بی سواد همچنان ادامه دارد و بحران سؤمدیریت تهدیدی جدی برای کشور به شمار می آید، که این چالش در دولت سیزدهم به وضوح مشخص و با سرعت در حال تکثیر است و گویا مدیران و مسئولان نالایق بدنه اصلی و جدانشدنی دولت سیزدهم هستند.