گفتمان، بهروز مردانی: امید واژه ای است که آدمی با آن زنده است و در پرتو آن زندگی جریان دارد اما این واژه سالهاست در آبدانان رنگ باخته و خاک غفلت و فراموشی بر سیمای آن نشسته و اخبار امیدوار کننده بخش مستتر مجالس و محافل این خطه بوده است.
حال اینک پس از مدتها خبرهای دلگرم کننده و امید بخش از لسان مسئولین و خصوصا نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی شنیده می شود که گویا اتفاقات خوشایندی در حال رخ دادن و تحولاتی مهم در آبدانان قریب الوقوع است؛ در صورت تحقق می توان امیدوار بود که بذر امید در این خطه محروم جوانه زده و بارقه های امید زنده خواهند شد.
این شهرستان با قدمتی قریب ۳۰ سال شهرستان بودن از اندک زیرساختهای اولیه محروم و از کوچکترین صنعت و کمترین توسعه یافتگی برخوردار نمی باشد و این امر سبب شده تا جمعیت تحصیل کرده و با دانش این خطه یا رهسپار دیار غربت شود یا در کنج خانه عزلت گزینند و ناامیدانه ناهنجاری‌های اجتماعی مثل خودکشی و دگرکشی را رقم بزند.
نبوده راه دسترسی مناسب، عدم ظرفیتهای اقتصادی، محدودیت در زمین و اراضی و….همواره بهانه و موانع ای بوده اند که سد راه توسعه آبدانان شده بطوریکه به عقیده بسیاری راهی برای نجات آبدانان وجود نداشته و این خطه همچنان باید در فقر محرومیت بسر ببرد.
اما این روزها آنچه از زبان و گفته های بهزاد علیزاده نماینده مردم در مجلس شنیده می شود نشان از تحولی بنیادین در بحث معضل اساسی آبدانان یعنی اشتغال است که سنگ بنای آن بازگشایی وبهره برداری از تونل کبیرکوه در دهه فجر امسال و در پی آن راه اندازی چند پروژه کلان اقتصادی و صنعتی ظرف ماه‌های آینده می باشد که می توان گفت سرنوشت آبدانان دگرگون شده و تحولی شگرف در شکوفایی اقتصادی و اشتغال ایجاد خواهد شد.
در اینجا قصد ورود به کم کیف پروژه ها و نوع طرح های در دست اقدام نخواهیم داشت اما آنچه را که باید در نظر داشت این است که فقر و فلاکت آبدانان محصول و مدیون دولتهای مختلف و از گذشته های دور بوده که اینک معضلی بنام «بیکاری» را رقم و به گره کور و موضوع لاینحل منطقه تبدیل شده است. لذا جهت جبران کوتاهی های گذشته اگر قرار است اتفاقی خوش آیند رخ دهد همه مسئولان و دست اندرکاران باید همت کنند و دست به دست هم داده تا این مهم تحقق و این شهرستان از این وضعیت بغرنج خارج و در مسیر توسعه قرار گیرد .