دوشنبه روز خوشبختی سرخپوشان

گفتمان،طاهر جمشیدزاده: تیم فوتبال پرسپولیس که بازی نخست خود را در ورزشگاه بدون تماشاگر آزادی با آن همه حرف و‌ حدیث درخصوص استقبال از کریستیانو رونالدو و ای کاش های زیادی که می توان متواتر وار پشت سرهم ردیف کرد،گذشت و همگان دیدند و می شد به شکل منظم و از قبل برنامه ریزی تر شده ای برگزار می شد بازی را با آنکه در نیمه اول و باشناسایی حریف قدر خویش با پرسینگ خوب توانسته بود تیم النصر را مهار و کنترل کند ولی در نیمه دوم با خطای مبتدیانه میلاد سرلک و رفتن روی پای رونالدو و دریافت کارت دوم و سپس اخراج از سوی داور ازبکستانی فرصت را برای تیم النصر فراهم ساخت تا با ستاره های کلیدی خود نظیر رونالدو،برزوویچ،اوتاویو، مانه و… به قلب خط دفاعی سرخپوشان نفوذ کنند و گل اول خود را در شلوغی مدافعان با یک پاس خوب رونالدو به اوتاویو و شوت او به سمت دروازه پرسپولیس و پس از برخورد توپ با دانیال اسماعیلی فر تغییر جهت دهد و در کنج دروازه علیرضا بیرانوند قرار بگیرد و پس از چند دقیقه که پرسپولیس با اینکه۱۰ نفره شده بود و در تکاپوی جبران گل خورده بود به وسیله قاسم هافبک تیم النصر از زاویه ای بسته گل دوم را نیز دریافت کرد تا بازی در پایان با نتیجه ۲ بر صفر به پایان برسد.

امشب در بازی دوم جام باشگاه های آسیا پرسپولیس که سه روز زودتر برای آمادگی هرچه بیشتر به قطر سفر کرده است بایستی مقابل تیم متحول شده و پوست اندازی کرده الدحیل این کشور که بازیکنی نظیر کوتینیو و مربی ای چون هرنان کرسپوی آرژانتینی دارد ساعت۲۱:۳۰ به وقت تهران مصاف دهد که با تمرینات تخصصی و فشرده صبح و عصر سرخپوشان در چند روز گذشته و مرتفع کردن نقاط ضعف خود در بازی قبل مقابل النصر عربستان و اضافه شدن سه بازیکن سرخپوشان به تیم که در اختیار تیم ملی امید بودند و برطرف شدن مصدومیت مهدی ترابی و وحید امیری و همچنین اضافه شدن نبیل باهویی مهاجم تازه سرخپوشان که در آخرین لحظات بسته شدن تیم برای جام باشگاه های آسیا خریداری شد و در لیست نهایی در اختیارAFC قرار گرفت؛ سرخپوشان با امیدواری بیشتر و بازی به مراتب بهتر سعی دارند تا با یک بازی گروهی خوب و انسجام تیمی هماهنگ دست پر با پیروزی از دوحه برگردند.سلام و درود:

اینکه در بازی با النصر گفته می شد پرسپولیس ترسو بازی کرد کاملا غیر فنی،غیر علمی و مهمل است؛ اگرچه احساس ترس، غم و یا خشم از تیم مقابل ناخوشایند است اما در دنیای آرمانی فوتبال که آیتم اصلی آن هیجان است بر خلاف دنیای خیالی که این هیجان ها  وجود ندارد در فوتبال برعکس ساری و جاری است اما آیا عجیب نخواهد بود که دیگر در فوتبال حرفه ای و مدرن امروز دنیا احساس ترس، غم و خشم از تیم مقابل وجود نداشته باشد؟ یا نه عجیب نیست؟ قبل از پاسخ به این پرسش باید بیشتر تأمل کرد زیرا هیجان های ناخوش نیز محاسنی دارند:

۱- هیجان های منفی یک تیم فوتبال را برمی انگیزانند؛ در فوتبال هر هیجان منفی نقش مهمی بازی می کند و این را تنها سرمربی تیم درک می کند.مثلا ترس و اضطراب بی اندازه مفید هستند پس با یادگیری و ترس از اشتباهات مجدد باید ریسک و تجربه کرد و تجربه کردن پس از بازی با النصر بخش کوچکی از رنج و ناخوشایندی دیرآیندی است که در صورت عدم اقدام کنونی«سه روز زودتر رفتن به قطر» گرفتار شکست دیگری می شد

۲-احساسات منفی به ما اطلاعات می دهند؛ یکی از محاسن احساسات منفی این است که اطلاع دهنده هستند و خیلی بیشتر از احساسات مثبت، اطلاعات در بر دارند.« مثلا علیرضا بیرانوند گلر تیم در خروج های ناگهانی و پاس به عقب بازیکنان که در بازی دوستانه با نساجی باز تکرار شد کاملا حواسش جمع باشد.»ترس نوعی تهدید است و خشم« خشم کرسپو و کوتینیو از سرخپوشان»خبر از وجود عملکردی می دهد که سزاوار سرزنش است.چرا که پرسپولیس سه روز زودتر به قطر آمده است و با تمرینات صبح و عصر تعادل روحی- روانی و تمرکز تیمی الدحیل را بر هم زده است و این مسأله بسیار شجاعانه و قابل تقدیر است.

۳- هیجان های منفی به یادگیری بازیکنان و تلاش بیشتر برای پیروزی کمک می رسانند؛موقعیت هایی را که پرسپولیس در آن باید مقابل الدحیل قرار بگیرد در تمرینات دو نوبتی و تخصصی در این چند روز حضور در قطر ارزیابی کرده است و احساسات منفی مقابل النصر بیانگر آن بود که سرخپوشان با اخراج سرلک مشکل برایشان ایجاد شد و حالا ماشه افکار نظام مندی را برای حل آن مسأله مقابل الدحیل خواهند چکاند؛ احساسات منفی به جمع آوری اطلاعات جدید بازیکنان پرسپولیس و کادرفنی را راهنمایی کرده و تغییر در تاکتیک و رویکرد را موجب می شود؛ احساسات بد و ناخوش از این جهت خوبند که آن قدر راه بر اعتماد به مفروضه های موجود می بندند تا بازیکنان یادگیری های تازه برای رسیدن به دروازه حریف حاصل کنند و سرخپوشان پیروز میدان مقابل الدحیل گردند.