طی روزهای اخیر چندین فقره خودکشی در شهرستان «کوچک شده» آبدانان و در سنین پایین رخ داده که قابل تاسف و قابل تامل می باشد.
گفتمان، بهروز مردانی: خودکشی در سنین پایین پدیده ای شوم و خطری بسیار جدی است که علاوه بر داغدار کردن خانواده ها، نسل آینده کشور را تهدید و به نوعی نسل کشی بوده و از طرفی نشان دهنده پایین آمدن سن امید به زندکی در جامعه است که نیاز به بررسی اورژانسی و شناخت علل و عوامل دخیل در آن دارد.
اپیدمی خودکشی در آبدانان شهرستان علمی و تحصیل کرده استان از زوایای مختلف قابل تجزیه و تحلیل است خصوصا خودکشی های اخیر که در سنین بسیار پایین و بعضاً از قشری خاص بوده که کارشناسان امر باید به این قضیه ورود کنند اما بطور کلی و بر اساس یافته های غیر رسمی می توان ادعا کرد «بیکاری» که سرمنشا بسیاری عوامل ناهنجار می باشد نقشی غیرقابل انکاری در افزایش آمار خودکشی در این سامان دارد
در ابتدای این نوشته از واژه «آبدانان کوچک شده» یاد شد بطوریکه آبدانان هم به لحاظ وسعت(سومین شهرستان پس از مرکز استان) و هم اینکه با قدمتی دیرینه جز پنج شهر اول استان است که عنوان شهرستان شدن را کسب، و همچنین روزگاری جمعیت ۷۰ هزار نفری را در خود جای داده است اما اینکه چه عوامل یا عاملی موجب کوچک شدن آبدانان و افزایش چشمگیر ناهنجاری‌های آن شده جای سوال است.
اصولا بیکاری به عنوان ام الفساد شناخته شده و ریشه بسیاری ناهنجاریها و مشکلات اجتماعی در این پدیده را باید جستجو کرد و باید اضافه کرد شهرستان آبدانان از گذشته های دور با مشکل بیکاری مواجه و با داشتن نیروهای مستعد تحصیل کرده از این معضل به شدت رنج می برد.
نبود فرصت شغلی و عدم توجه به زیرساختها باعث رشد چشمگیر مهاجرت و در کنار آن رشد منفی جمعیت در کشور، آبدانان را از نظر جمعیتی کوچک و خالی از سکنه کرده است.
«بیکاری» و «جمعیت» که علت و معلول هم هستند(بیکاری عامل کاهش جمعیت و اشتغال مهمترین بستر تجمع جمعیت) نقشی اساسی در خودکشی های آبدانان دارند.
بطوریکه جمعیت سوای مسائل سیاسی و اقتصادی تاثیر بسزایی در رفتارهای اجتماعی فرد در جامعه داشته و تجربه ثابت کرده هر کجا جمعیت بوده زندگی جریان و شور و نشاط حاکم بوده و آنجا که جمعیتی نیست رکود و جمود حاکم و افسردگی و ناامیدی را به دنبال دارد. و از آنجا که دو معضل بیکاری و کاهش جمعیت گریبانگیر آبدانان بوده لذا امید به آینده در این شهرستان در پایین ترین سطح ممکن قرار و پیامد آن خودکشی و دگرکشی و ناهنجاری‌های دیگر میباشد. و تا زمانی مشکل بیکاری مرتفع نشود شاهد مهاجرت های گسترده، رکود بازار و خلق پدیده هایی مثل «لاکسون»، به بطالت گذراندن وقت جوانان، عدم شور نشاط اجتماعی و بطور کلی امیدی به زیستن در این زیست بوم وجود نخواهد داشت.
لذا ضرورت دارد برای یکبار هم که شده بجای نگاه منفی و سیاست زده به این خطه، فکری عاجل کرده و این معضل خانمان سوز (خودکشی) و همچنین دیگر مسائل حاشیه ای را ریشه کن کرد.
| بیشتر بخوانید: |
| خودکشی نباید تنها راه پیش روی جوانان آبدانانی باشد |
| بارقه های امید در آبدانان جوانه می زند؟ |