به گزارش گفتمان: لرستان نیز مانند بسیاری از استان های کشور از جمله زاگرس نشین ها، تعدد ایلیاتی دارد و این واقعیت زیبای فرهنگی در بسیاری از مقاطع یاری گر مردم و نظام بوده است که در انتخابات نیز شور دوچندانی را ایجاد و مردم را با هر دید و نظر سیاسی پای صندوق های رای می کشاند.
تنور انتخابات در مناطق طایفه ای زودتر گرم می شود، خانه گردی نامزدها و طرفداران آنها برای اخذ توافق بزرگان ایل و منطقه همچنان پابرجاست، شور انتخاباتی بزرگترها تا جمع کودکان دبستانی که حق رای هم ندارند، رخنه می کند و بحث های انتخاباتی در مدارس هم بالا می گیرد، همه خواستار پیروزی طایفه خود در انتخابات هستند، چراکه بر اساس یک قانون نانوشته، معتقد هستند پیروزی سیاسی در کارزار انتخاباتی، قدرت طایفه ای و چانه زنی های محلی را افزایش خواهد داد.
بی شک طوایف نبض شور انتخاباتی در لرستان هستند اما در مواقعی ، قومیت گرایی محض، علاوه بر دور شدن از انتخاب اصلح، هرچه به زمان برگزاری انتخابات نزدیک می شویم به سان آتشی از زیر خاکستر خارج و تعصبات کورکورانه عده ای محفل انتخابات را ملتهب می کند و اینگونه می شود که نقش دست کم ۱۵ طایفه مستقل استان در این رویداد سیاسی، نه سیاه یا سفید مطلق، بلکه به خاکستری می گراید.
اهمیت طایفه در هر انتخابات چه در سطح استان و چه پارلمان های ملی آنقدر مهم است که گاهی درگیری هایی در حین برگزاری این رویداد رخ می دهد که این اختلاف ها در بسیاری از موارد بر پایه هیجان های قومی و قبیله ای استوار است و دلیل جدی ندارد، هرچند امروزه بسیاری از مردم استان حتی قشر تحصیلکرده و اجتماع دیده معتقد هستند انتخابات طایفه ای دیگر راهگشا نیست.
این امر در مورد انتخابات ریاست جمهوری نیز صدق می کند، برای مردم لرستان مهم است رییس ستادهای انتخاباتی هر نامزد از کدام تیره و طایفه هستند، مهم است که مثلا بزرگ فامیل و قوم طرفدار کدام نامزد است و همین هم باعث می شود بسیاری از جمعیت آن طایفه، بر اساس سفارش بزرگان و متنفذین خود انتخاب کنند.
در شهرهای قومیت گرا، راه اندازی کارناوال های خودرویی و حتی پیاده یک امر عادی در ایام تبلیغات انتخاباتی است، به طوری که در موارد متعدد به ویژه هنگام انتخابات خانه ملت و پارلمان های محلی، لشکرکشی های هواداران در روزهای پایانی تبلیغات، یکی از اصلی ترین حربه های طرفداری در مناطق طایفه ای است که به زعم مردم، هرچه تعداد و طول صف حامیان در خیابان های شهر بیشتر باشد، پیش درآمدی بر پیروزی کاندیدای مورد نظر خواهد بود.
پایه ثابت جلسات و میهمانی های تبلیغاتی بر حضور بزرگان و متنفذان قوم می چرخد و هرچه تعصب طایفه ای و ایلیاتی بیشتر باشد، ستادهای انتخاباتی شلوغ تر ، پرشور تر و ضربه شست نهایی به رقیبان کاری تر است.
با همه این تفاسیر، بدون شک انتخابات بر بستر طایفه گرایی موجب افزایش مشارکت مردم می شود و هیجان خاصی از حضور شهروندان رقم می زند، اما آسیب هایی در پی دارد که یکی از نتایج آن عقب ماندن استان از قطار توسعه است.
به گفته یک جامعه شناس می توان برای شروع از کمرنگ شدن انتخابات طایفه ای، گزینه شایسته تر و توانمندتر را از بین نامزدهای هر طایفه انتخاب کرد تا دست کم نتایج بهتری از عملکرد این افراد در پارلمان های شهر و روستا حاصل شود.
ثبت دیدگاه