گفتمان: پس از چند روز صحبت های نامزدهای ریاست جمهوری چهاردهم در برنامه های متعدد رسانه ملی، امشب اولین مناظره با حضور شش نامزد حول مسایل اقتصادی در شبکه یک رسانه ملی برگزار شد.
هر چند تاکنون ستادهای انتخاباتی و هواداران نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری بر بستر فضای مجازی و پلتفرم های اطلاع رسانی بخشی از دیدگاه های خود را مطرح کرده اند، اما تاکنون شکل گیری فضای تبیین و تحلیل مواضع آنان در فضای حقیقی جامعه را شاهد نبوده ایم.
به واقع می توان اینچنین گفت آنچه که تاکنون در فضای انتخاباتی کشور را شاهدیم صرفا یک هیاهوی مجازی بوده که بر پایه وضعیت سیاسی و وابستگی جناحی نامزدها عرضه می شود.
آنچه که در ادامه راه می تواند به مبنایی تقریبا حقیقی برای پیش بینی نامزد پیروز بر اساس مولفه های ثابت مورد استناد قرار گیرد، گرم شدن تنور انتخابات در بطن جامعه و آغاز تحلیل و تفسیر برنامه ها، سوابق و دیدگاههای هر کدام از نامزدها در بین مردم عادی است، موضوعی که از آن تحت عنوان روشن شدن موتور آرای خاکستری یاد می شود.
از اینرو میتوان برگزاری مناظرات تلویزیونی به سبک و سیاق ادوار پیشین رقابت های انتخابات ریاست جمهوری را یکی از مهمترین ابزار برای آغاز این فرآیند انتخاباتی قلمداد کرد .
امشب برگزاری اولین مناظره انتخاباتی شش نامزد ریاست جمهوری از شبکه یک رسانه ملی آغازی برای ورود مردم عادی به پروسه انتخابات قلمداد می شود.
چرا که آنچه که تاکنون در خصوص نامزدهای انتخاباتی در فضای مجازی و رسانه ای شاهد بوده ایم، صرفا دیدگاه هواداران آنان بر پایه وابستگی سیاسی و جناحی بوده است.
براین اساس باید مناظره امشب با موضوع مهمترین مساله و چالش کشور یعنی اقتصاد را گام اول برای ترغیب بخش غیرسیاسی جامعه بمنظور اندیشیدن و قضاوت توانمندی و برنامه های با هدف انتخاب گزینه اصلح نام نهاد.
اگر بعنوان یک ناظر بدون وابستگی از جایگاه مردم عادی مناظره امشب را مورد ارزیابی قرار دهیم، برآیند این نگاه و قضاوت اینگونه است ؛
هر شش نامزد اولین برنامه مناظرات انتخابات را با وجود اهمیت آن برای مردم به فرصتی برای معرفی خود مبدل کردند.
اگر پاسخ و دیدگاه نامزدها بر پایه منطق، علم و برنامه را به موضوعات مطروحه از سوی کارشناسان را مورد ارزیابی بی طرفانه قرار دهیم باید بگوییم هیچکدام از آنان نتوانستند پاسخ علمی یا راهکار مبتنی بر علم اقتصاد را برای تحقق برنامه هفتم توسعه کشور را ارایه دهند.
هر شش نامزد تایم ارایه راهکارهای علمی را یا صرف بیان کلیاتی نمودند که قاطبه جامعه به آن آگاهند یا به بیان موضوعاتی پرداختند که از اساس با سوالات مطرح شده هیچ سنخیتی نداشتند و این موضوعی کاملا ناامید کننده تلقی می شود.
براین اساس نتیجه مناظره اینگونه برداشت می شود ؛
محمدباقر قالیباف در این مناظره تمام مساعی خود را بکار بست تا در قامت یک گزینه مجرب و مسلط به امور مدیریتی کشور و در قاموس یک رییس دولت یه نمایش بگذارد.
در اولین مناظره، هرچند شاهد ارایه برنامه ای جدید برای تحقق اهداف برنامه هفتم توسعه یا پاسخ به سوالات کارشناسان از سوی این نامزد نبودیم، اما قالیباف پرستیژ یک مدیر ارشد را بخوبی حفظ کرد و از بطن برنامه خارج نشد.
مسعود پزشکیان با تکیه بر تجربیات دوران نمایندگی خود، چالش های اقتصادی و بودجه ای کشور را به گونه ای بیان کرد تا به خوبی اشراف خود بر چالش های این حوزه مهم را به نمایش بگذارد.
با وجود تلاش زاکانی برای به حاشیه بردن این نامزد، اما مسعود پزشکیان با سعه صدر از کنار چالش های مطروحه از سوی برخی نامزدها عبور کرد.
بر این اساس آنچه که قابل پیش بینی است هرچند وی سعی داشت برخی چالش های اقتصادی و مدیریتی کشور همچون وضعیت خودرو، ضعف های مدیریتی و …. را بعنوان محرک بخش عادی جامعه عرضه نماید اما فعلا پزشکیان بنایی بر ورود به دو قطبی سازی ندارد، مگر این رویه در مناظره بعدی تغییر کند.
در مناظره امشب زاکانی نشان داد که برای رقابت وارد عرصه نشده است، بلکه سعی دارد با پیش کشیدن موضوعات حاشیه ای، با تحریک رقیب اصلی یعنی پزشکیان، فرصت تبیین برنامه ها را به نامزدهای اصلی همسوی خود یعنی جلیلی و قالیباف واگذار کند.
زاکانی نشان داد که در مناظرات پیش رو، بی پرواتر از امشب موضوعاتی را مطرح خواهد کرد که از قضا مطلوب رقیب و مشاوران وی خواهد بود، چرا که ناخواسته وارد گودی خواهد شد که خروجی آن دوقطبی سازی مورد خواست رقیب است.
قاضی زاده هاشمی هم همچون دوره قبل سعی دارد تندیس ادب و اخلاق را از آن خود نماید، این نامزد هم پاسخ قانع کننده ای به سوالات اقتصادی کارشناسان ارایه نکرد.
هرچند وی بعنوان نماد دولت سیزدهم آمده است تا از برنامه های دولت سیزدهم دفاع نماید ولی وی نشان داد فاقد برنامه است و در قامت یک رییس جمهور ظاهر نشد و این معنایی جز این نخواهد داد که تا پایان در گود رقایت باقی نخواهد ماند.
سعید جلیلی را باید ایدئولوژی محورترین نامزد این دوره نام گذاشت، هرچند جلیلی تاحدودی نشان داد که متناسب با سوالات اقتصادی کارشناسان پاسخ هایش را ارایه می دهد، اما وی برنامه جدیدی برای تحقق برنامه هفتم توسعه در دست نداشت.
نکته ای که در این مناظره همواره این نامزد را همراهی می کرد، عدم شفافیت در ارایه راهکارها بود ! اگرچه وی تلاش کرد که با گریزی بر موضوعات مبتلا به اقتصادی اشراف خود بر وضعیت اقتصادی کشور را به مخاطب القا نماید، اما این اشراف اقناع کننده مخاطب نبود.
پور محمدی در این مناظره هرچند همچون دیگر رقبای خود صرفا کلیات حوزه اقتصاد را مطرح کرد و وی هم نتوانست حرف جدیدی برای جهش رشد اقتصادی کشور را عرضه نماید، اما حقیقتا ورود این نامزد به مصادیق و حقیقت گویی وی در خصوص مشکلات اقتصادی و مدیریتی کشور، او را از دیگر نامزدها متمایز کرد.
پورمحمدی بی پرده به موضوعاتی ورود کرد که خواست مخاطب ایرانی بود، وی با صراحت لهجه و تلاش برای پذیرش اشتباهات و مشکلات بشکلی غیرمنتظره توانست جایی را در بین مخاطبین این مناظره برای خود باز کند.
اینگونه پیش بینی می شود که در مناظرات بعدی، پورمحمدی به مصادیق و چالش های مدیریتی کشور به گونه ای عریان تر ورود کند تا در ادامه از وی به عنوان یک پدیده یاد شود.
ثبت دیدگاه