تحقیق و تفحص از شورای سران قوا، بخوانید انسداد فضای مجازی، تاکید رئیس دفتر روحانی بر ماندگاری ارز دولتی برای کالا‌های ضروری، کارگزاران می خواهند با لاریجانی به رویایش برسند؟ جدال بر سر تعطیلی پاستور، سایه کدخدایی بر انتخابات ۱۴۰۰، قیمت خودروها چگونه تعیین می‌شود؟ نماینده کرج سه میلیونی با ۲۷ هزار رای، «صلح ابراهیم» ذلیلانه‌تر از «کمپ دیوید» و شیادی برخی داروخانه‌ها با پیش‌فروش واکسن آنفلوآنزا! از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز پنجشنبه ۲۷ شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شده که وعده روحانی برای شکست آمریکا در اجرایی کردن مکانیسم ماشه، خشم فلسطین از پیمان خیانت و صعود و ریزش بازار‌ها از پله تورم از یک سو و جدال بر سر تعطیلی پاستور و انتقادات از طرح‌های فوریت دار مجلس یازدهم از دیگر سو در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
روزنامه جمهوری اسلامی در بخشی از یادداشتی در شماره امروز خود نوشت: اقداماتی که در چند انتخابات اخیر صورت گرفته، تحرکاتی که در مجلس یازدهم تحت عنوان اصلاح موادی از قانون انتخابات ریاست جمهوری شروع شده و مواضعی که عده‌ای از عناصر محدودنگر و انحصارطلب در زمینه تضییع حقوق مردم اعلام می‌کنند، متاسفانه تماماً در جهت تضعیف پشتوانه مردمی نظام هستند. تاسف بالاتر اینست که عاملان اصلی این اقدامات و تحرکات و صاحبان این مواضع، خود را انقلابی و حامی مردم معرفی می‌کنند و با چنین شعار‌های زیبائی درحال سلب کردن حقوق قانونی و شرعی مردمی هستند که صاحبان اصلی انقلابند.
نگاهی اجمالی به آمار مشارکت مردم در مرحله دوم انتخابات مجلس که جمعه گذشته در ده حوزه انتخابیه برگزار شد، نشان می‌دهد نگرانی از تحرکاتی که به تضعیف پشتوانه مردمی نظام می‌انجامد، یک نگرانی واقعی است. برای نمونه، در شهرستان‌های کرج، فردیس و اشتهارد که تعداد واجدین شرایط رای دادن در آن‌ها بیش از یک میلیون و هفتصد و پنجاه هزار نفر است، کسی که به عنوان نماینده این شهرستان‌ها به مجلس یازدهم راه یافته، طبق آمار اعلام‌شده رسمی فقط ۲۷۰۰۰ رای داشته است. نمونه دیگر مربوط به کرمانشاه است که نماینده وارد شده به مجلس یازدهم فقط ۹۶۶/۲۱ رای با خود آورده است. این‌ها دو شهر بزرگ از حوزه‌های انتخابیه‌ای هستند که انتخابات مرحله دوم در آن‌ها برگزار شده است. در حوزه‌های انتخابیه دیگر، آمار‌های رسمی اعلام شده نشان می‌دهند افرادی با کمتر از ۱۰ هزار رای وارد مجلس یازدهم شده‌اند.
درست است که شرایط کرونایی و مرحله دوم بودن انتخابات دو عامل کاهش آراء بودند، ولی تاثیر این دو عامل را حداکثر می‌توان تا ۱۰ درصد درنظر گرفت. بنابراین، باید بپذیریم که این همه ریزش را باید یک خطر برای پشتوانه مردمی نظام جمهوری اسلامی دانست که از نوع تعامل مسئولان با مردم و بی‌توجهی به نقش مردم در تعیین سرنوشت خود و کشور ناشی می‌شود. در انتخابات مجلس یازدهم به‌ویژه در مرحله دوم، تقریباً رقابت واقعی که رقابت بین افکار و گرایش‌های سیاسی متفاوت است وجود نداشت. وزیر کشور در آستانه انتخابات مرحله دوم گفته بود این انتخابات که در شرایط کرونائی برگزار می‌شود الگوئی برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ خواهد بود. این آقای وزیر و سایر مسئولین انتخابات باید بدانند که آنچه مانع مشارکت مردم در انتخابات است، کرونا نیست، بدتر از کرونا محدود کردن حق انتخاب مردم است. در هر انتخاباتی که رقابت واقعی وجود داشته باشد، مردم برای حضور در پای صندوق‌های رای، انگیزه خواهند داشت حتی در شرایط کرونائی. مردم، خواهان تقویت نظام هستند، مشکل در رفتار مسئولان است.
منصور مطفری در بخشی از سرمقاله امروز روزنامه آفتاب یزد نوشت: می‌گویند «پراید» شده ۱۰۰ میلیون تومان، خانه خریدن یک افسانه است و شغل داشتن از محالات، اما داستان این روز‌ها پراید ۱۰۰ میلیونی و خانه‌ی چند ده میلیاردی و شغل با درآمد‌های لاکچری نیست؛ دعوا بر سر تخم مرغ شانه‌ای نزدیک به ۴۰ هزار تومان و «کره» قالبی ۸ هزارتومان است که به برخی می‌توان گفت بی‌خیال پراید و خانه شوید، اما مگر می‌شود به مردم گفت بی‌خیال نان و خورشت شد؟!
باور کنید نوشتن، وقتی ندانی از کجای ماجرا آغاز کنی؛ سخت‌ترین کار است منتها همین ابتدای امر توضیح واضحات بدهیم که نه «جو زده» شده ایم، نه «سوادمان نم کشیده» و نه خدای ناکرده می‌خواهیم «من در آوردی» چیز‌هایی گفته یا نوشته باشیم که شاملِ «ما نیز هستیم» بشویم، اما موضوع سخن، گرانی است، مخاطب، اما نمایندگان مجلس.
طرح می‌دانیم، لایحه می‌شناسیم!
این که پیشنهاد‌های مطرح در صحن علنی مجلس شورای اسلامی، چه به صورت طرح و چه به صورت لایحه که به ترتیبِ فوریتی که برای ارائه در نمایندگان دارد دسته‌بندی می‌شوند. طرح‌ها و لوایح دوفوریتی، آن‌هایی هستند که پس از تصویب دو فوریت، بلافاصله به چاپ و توزیع آن‌ها اقدام و پس از ۲۴ ساعت از موقع توزیع در صحن علنی ارائه می‌شوند.
بر اساس تاریخ؛ طرح یا لایحه دو فوریتی با اصلاح نظام‌نامه (آیین‌نامه) مجلس شورای ملی در دوره پنجم مجلس باب شد. پیش از آن تنها یک فوریت وجود داشت. نخستین مصوبه دوفوریتی تاریخ مجالس قانونگذاری ایران، لایحه‌ای برای لغو القاب بود. در پانزدهم اردیبهشت ۱۳۰۴ دولت سردارسپه، لایحه‌ای برای لغو لقب‌های نظامی به مجلس داد که افراد غیرنظامی به کار می‌بردند (مانند سردار، سپهدار و غیره). این لایحه به خواست برخی نمایندگان در همان روز با قید دو فوریت به شور و رای گذاشته و با افزودن لغو کلیه القاب کشوری به آن، تصویب شد. دومین مصوبه و نخستین طرح دوفوریتی نیز همان سال، برای انقراض سلطنت خاندان قاجار بود که عده زیادی از نمایندگان در نهم آبان به مجلس دادند و به تصویب رساندند. به‌طور کلی لوایح و طرح‌های که به مجلس ارائه می‌شود بر دو گونه‌اند؛
۱- طرح‌ها و لوایح قانونی عادی که دو شوری می‌باشند بدین معنا که مجلس در خصوص این گونه طرح هاو لوایح دریک شور کلیات را به تصویب می‌رساند و در شور دیگر به جزئیات می‌پردازد و مورد تصویب قرار می‌دهد. غالب طرح‌ها و لوایح، عادی می‌باشند، اما در بعضی از موارد که سرعت تصویب قانون ضرورت دارد به نوع دیگری طرح و لایحه تقدیم می‌شود
۲- طرح‌ها و لوایح فوری طرح‌ها ولوایح مزبور یک شوری می‌باشند بدین معنا که دریک شور هم کلیات وهم جزئیات مورد بحث قرار می‌گیرد و احیاناً به تصویب می‌رسد. این قسم از طرح‌ها و لوایح خود ممکن است به یکی از سه شکل ذیل باشد:
الف) طرح‌ها و لوایح یک فوریتی ـ این قسم از طرح‌ها و لوایح پس از تصویب فوریت آن درمجلس به کمسیون مربوطه ارجاع می‌شود تا خارج از نوبت مورد بررسی قرارگیرد. (ماده۱۱۶ آیین‌نامه داخلی مجلس)
ب) طرح‌ها ولوایح دوفوریتی ـ دراین گونه طرح‌ها ولوایح پس از تصویب دوفوریت آن بلا فاصله به طبع (چاپ) وتوزیع آن بین نمایندگان اقدام می‌شود و بیست و چهار ساعت پس از توزیع در مجلس مطرح می‌گردد. این گونه طرح‌ها و لوایح به کمسیون ارجاع نمی‌شود.
ج) طرح‌ها و لوایح سه فوریتی ـ در این قبیل طرح‌ها و لوایح پس ازتصویب سه فوریت آن، مجلس در همان جلسه وارد دستور می‌شود (ماده ۱۱۶ آیین‌نامه) ونیازمند ارجاع به کمیسون نیز نیست. ضمناً هنگامی که طرح و لوایح با قید فوریت در دستور کار مجلس قرار بگیرد قبلاً از طرف رئیس مجلس مراتب به اطلاع شورای نگهبان می‌رسد و شورای مزبور باید در این جلسات حضور یابد و نظر خود را حتی المقدور و بلا فاصله پس از آرای مجلس و یا حداکثر تا ۲۴ ساعت اظهار کند. (ماده۸۶ آیین‌نامه داخلی مجلس)
حالا به ما حق بدهید درخواست طرح ده فوریتی بدهیم؟!
اصل داستان گرانی است و افزایش قیمت‌ها! چون هنوز فکر می‌کنیم مجلسی انقلابی است که شعار انقلابی بدهد و دولتی خوب است که از «تدبیر و امید» دم بزند و مسئولی که خوش عکس و پر سخن باشد در این میان، اما یادمان رفته که برای مهار گرانی آن هم گرانی‌هایی که اگر «مرد مسلمان» بشنود و از غصه دق کند نباید او را «سرزنش» کرد نه طرح و لایحه که «عمل نشان باید داد» حالا دیدید که با وجودِ دانستنِ عدم وجود طرح ده فوریتی، حق داشتیم از مجلس بخواهیم برای غلبه بر گرانی‌ها و بی‌تدبیری ها حتی اگر لازم دید طرح ده فوریتی بدهد؟!
محمد شریعتی دهاقان، سفیر و نماینده پیشین ایران در سازمان همکاری اسلامی در بخشی از یادداشت امروز خود با عنوان اعراب را به دامن صهیونیست‌ها نرانیم، در روزنامه اعتماد نوشت: نباید فراموش کرد که اسراییل از یک سو با ادعای خطر ایران، پیمان‌های عادی‌سازی با کشور‌های عربی خلیج فارس می‌بندد و از سوی دیگر درون اسراییل برای به دست آوردن آرای تندرو‌های راست‌گرای مذهبی، مجبور است که شعار ضمیمه کردن سرزمین‌های بیشتر فلسطینی را مطرح کند. این‌ها تناقض‌هایی است که باعث می‌شود عملا از همین امروز مشخص باشد که وعده توقف ضمیمه کردن سرزمین‌های فلسطینی، سرابی بیش نیست، چرا که نتانیاهو بیشتر به آرای یهودیان تندرو نیاز دارد، تا آرای حاکمان کشور‌های عربی جنوب خلیج فارس. حتی در همین توافق امضا شده هم مشخص شد که نتانیاهو بر اساس قوانین اساسی مصوب کنست اسراییل حق امضای توافق‌نامه بدون حضور وزیر خارجه‌اش نداشته است. این تضاد‌های منافع و تناقض‌ها بسیار زیاد هستند و نشان می‌دهند که هدف اسراییل و امریکا از امضای این توافق یک اقدام تبلیغاتی است تا اقدامی برای صلح در منطقه یا تامین منافع اعراب. طبع اسراییل این است که به تعهداتش عمل نکند. در توافق اسلو هم همین کار را با فلسطینی‌ها کرد. قطعا در ادامه اجرای این موافقت‌نامه امارات و بحرین دچار سرخوردگی‌هایی خواهند شد و پشیمانی‌هایی پیش می‌آید.
در این شرایط جمهوری اسلامی ایران باید به گونه‌ای عمل کند که فضای منطقه تند نشود و کاری نکنیم که کشور‌های منطقه به سمت امریکا و اسراییل گرایش پیدا کنند. ما باید بر اساس منطق اقناع و ترغیب برای کاهش تکیه کشور‌های منطقه به امریکا و رژیم اسراییل عمل کنیم. باید رویکردی که در دولت‌های زمان آقایان هاشمی‌رفسنجانی و خاتمی وجود داشت، در پیش گرفته‌شود. تلاش باید این باشد که کشور‌های کوچک‌تر منطقه را نترسانیم و سعی کنیم با بیشترین ارتباط دیپلماتیک، آن‌ها را به سمت خود جذب کنیم که بیش از این در پناه اسراییل قرار نگیرند و در دامن اسراییل نیفتند. قضیه فلسطین در وجدان امت اسلام و جهان عرب وجود دارد، اگر چه شعله‌های این آتش اندکی فروکاسته شده است، اما برای بازگرداندن شور آزادی‌خواهی برای ملت فلسطین، باید به گونه‌ای عمل کنیم که شراره‌های این شور دوباره به صورت طبیعی شعله بگیرد و وجدان ملت‌های عرب بار دیگر بیدار شود.