گفتمان مجتبی کاور:کمتر از دو روز تا سفر رئیس‌جمهور باقی مانده است و شاهد همدلی و وفاقی هستیم که استاندار ایلام ایجاد کرده است. تمام استان آماده میزبانی رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت شده‌اند.
استان ایلام یکی از استان‌های کشور است که دارای پتانسیل‌های بالقوه خدادادی در حوزه‌های مختلف مانند آب‌وخاک، نفت و گاز، کشاورزی، دامداری، مرز و… است. اما با وجود این ظرفیت‌ها، متأسفانه به دلیل عدم توجه دولت‌ها، همواره واژه محرومیت را با خود همراه دارد و مردم این استان با مشکلات فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
اکنون که شاهد سفر رئیس‌جمهور دولت چهاردهم به استان ایلام هستیم و استاندار از هفته‌ها قبل، به همراه مجمع نمایندگان استان، زمینه این سفر را فراهم کرده است، انتظار می‌رود که ره‌آورد این سفر تعیین تکلیف پروژه‌های فرسایشی استان در حوزه‌های مختلف باشد.
از جمله پروژه‌های فرسایشی استان، به‌ویژه در شهرستان دهلران، پتروشیمی و کارخانه سیمان هستند.
اوایل هفته جاری، استاندار ایلام در جلسه‌ای با اعضای فراکسیون انرژی مجلس، همراه با مجمع نمایندگان استان، با تشری که نسبت به سرمایه‌گذار پتروشیمی دهلران داشت، نشان داد که دل در گرو توسعه استان دارد. این امر نشان‌دهنده آن است که وی در مسیر خدمت به مردم و توسعه استان، وابستگی خاصی به هیچ‌کس ندارد.
موضوع خوراک پتروشیمی دهلران، همان‌گونه که مسئولان شرکت اهداف در جلسه اخیر مطرح کردند، به نوعی فرار رو به جلو است. زیرا ان‌جی‌ال ۳۱۰۰ دهلران برای تأمین خوراک پتروشیمی دهلران طراحی و ساخته شده است.
اما مسئله بحث‌برانگیز اینجاست که چرا باید در نیمه‌راه این پتروشیمی، که با پیشرفت فیزیکی بیش از ۵۵ درصد در مسیر تکمیل قرار داشت، مدیرعامل وقت شرکت اهداف اقدام به تعدیل ۲ هزار نیروی بومی کرده و در نتیجه پتروشیمی دهلران را تعطیل کند؟ همچنین چرا خط انتقال خوراک تولیدی را از ان‌جی‌ال به خوزستان منتقل کرده‌اند؟
با صحبت‌های اخیر عبوری، مدیرعامل شرکت سرمایه‌گذاری اهداف، مبنی بر اینکه “ما مشکل اعتبار برای ادامه کار پتروشیمی نداریم و خوراک مشکل اصلی است”، می‌توان نتیجه گرفت که انتقال تولیدات ان‌جی‌ال به خوزستان برای این شرکت به اندازه‌ای سودآور است که ترجیح داده‌اند تمام سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده در پتروشیمی دهلران را، که شاید تا سه سال آینده به بهره‌برداری برسد، به بهانه عدم تأمین خوراک همچنان تعطیل نگه دارند.
بدون شک، اگر روند تکمیل پتروشیمی دهلران از امروز آغاز شود، چندین سال زمان خواهد برد تا این پروژه به نتیجه برسد. با این حال، اقدام مدیرعامل شرکت اهداف به گروکشی برای چند سال آینده، خود جای ابهام دارد و نیازمند ورود دستگاه‌های نظارتی و متخصصان امر برای بررسی دقیق‌تر است.
حال سوالی که مطرح می‌شود این است که اگر تأمین خوراک پتروشیمی دهلران با مشکل مواجه شده، چرا مجمع نمایندگان استان و وزارت نفت وعده احداث پتروشیمی در شهرستان‌های هلیلان، دره‌شهر و مهران را داده‌اند؟ آیا رسانه‌ای کردن این سه پتروشیمی فقط وعده‌ای پوچ و شعاری برای فریب افکار عمومی است، یا تأمین خوراک آن‌ها پیش‌بینی شده و به همین دلیل مطرح شده‌اند؟
اینکه نماینده دهلران در مصاحبه خود عنوان می‌کند که پتروشیمی دهلران آغاز به کار کرده و ۵۰ کارگر مشغول به کار شده‌اند، در مقابل تعدیل ۲ هزار نیروی بومی، چیزی جز یک طنز تلخ به نظر نمی‌رسد. این اقدام بیانگر آن است که مدیرعامل پتروشیمی برای ساکت کردن نماینده چنین کاری انجام داده است.
کارخانه سیمان دهلران نیز یکی از فرسایشی‌ترین پروژه‌هایی است که بیش از دو دهه، علی‌رغم دریافت تسهیلات به نام سرمایه‌گذاری، همچنان بلاتکلیف مانده و به آینه دق مردم این شهرستان، به‌ویژه جوانان، تبدیل شده است.
نگارنده بر این باور است که با اهتمام ویژه‌ای که دولت وفاق و شخص رئیس‌جمهور برای رفع بی‌عدالتی و تبعیض در کشور، به‌ویژه توجه به استان‌های محروم و کم‌برخوردار دارند، کرمی به عنوان فردی تأثیرگذار در این جلسه می‌تواند با دریافت امتیازات لازم و تخصیص اعتبارات و منابع پایدار، مشکلات و چالش‌های استان را مرتفع کند.
امید است استاندار ایلام، همان‌گونه که در جلسه پتروشیمی دهلران با شهامت و بدون لکنت زبان از منابع استان دفاع کرد، در سفر رئیس‌جمهور نیز پروژه‌های فرسایشی استان، از جمله پتروشیمی دهلران و کارخانه سیمان، را تعیین تکلیف کند.
ثبت دیدگاه