در اینجا متن ویرایش‌شده با حفظ محتوا و لحن اصلی، اما با بهبود ساختار جمله‌بندی، انسجام و رفع ابهامات ارائه
گفتمان: این روزها، قطع مکرر برق در مناطق مختلف استان ایلام سر و صدای زیادی به پا کرده و موجی از نارضایتی و انتقاد را در فضای مجازی و حقیقی متوجه دولتمردان و سیستم حکمرانی کشور کرده است.
بدیهی است قطع مداوم برق، از یک سو با گرمای بالای ۴۷ درجه در اغلب مناطق استان، آزارهای جسمی و روحی به مردم تحمیل می‌کند و از سوی دیگر، شهروندان آپارتمان‌نشین را با قطع آسانسور و درهای پارکینگ، در خانه‌های خود حبس می‌کند. مهم‌تر از همه، قطع همزمان اینترنت، بسیاری از کسب‌وکارها را به تعطیلی می‌کشاند.
همین چند مشکل به‌تنهایی برای جامعه‌ای نسبتاً آگاه کافی است تا پایه‌ای برای نارضایتی عمومی شود و خالق التهاب‌های اجتماعی گردد.
شب گذشته، استاندار ایلام نیز پس از شنیدن صدای اعتراضات مردم و درک شرایط، در برنامه‌ای تلویزیونی به‌خاطر قطع برق عذرخواهی کرد، اما از مردم خواست با درک «شرایط ناترازی»، با دولت همراهی کنند؛ البته مثل همیشه!
طبیعی است مردمِ فهیم ما همواره درک درستی از شرایط کشور داشته‌اند، اما متأسفانه برخی مدیران به‌جای جبران، این درک و شعور را پلی برای سواری گرفتن از آنان قرار داده‌اند.
مردم به این درک رسیده‌اند که دولتِ فعلی بر خرابه‌های زیرساختی و توسعه‌نیافتگیِ چهل‌ساله حوزه انرژی تکیه زده است. آنان با شرایط کناری آمده‌اند و با امید به بهبود اوضاع و تحقق وعده‌های دولت، فعلاً سکوت اختیار کرده‌اند – و در این باره بحثی نیست.
مسئله اصلی مردمِ ما، صرفاً قطعی دو ساعته برق ناشی از «ناترازی تحمیلی» نیست. اعتراض و نقد اساسی آنان، متوجه بی‌عدالتی و تبعیض در توزیع خاموشی‌هاست.
مردم باور دارند که کل مصرف برق استان ایلام به مصرف برق پله‌های برقی و متروی تهران هم نمی‌رسد، اما این استان باید بار ناترازی کشور را با قطعی‌های مکرر به دوش بکشد. از سوی دیگر، مناطق عمدتاً روستایی استان نیز این پرسش را مطرح می‌کنند که چرا در یک بی‌عدالتی آشکار، مدت و تعداد خاموشی‌ها در روستاها و شهرهای کوچک، باید بیشتر از شهرهای بزرگ باشد؟
باور ما این است: این تبعیض و بی‌عدالتی ناروا، تعمدی است. تصمیم‌گیران و مجریان، برنامه خاموشی را نه بر اساس عدالت، بلکه بر پایه «بلندی صدای اعتراض» مناطق مختلف تنظیم می‌کنند.
و این پرسش مهم همچنان محل مناقشه است: چگونه تصمیم‌گیران در دو برهه – یعنی سفر ریاست‌جمهوری به استان و ایام اربعین – توانستند برنامه خاموشی را به نفع مردم استان تنظیم کنند، اما در شرایط عادی، این بارِ سنگین تنها بر دوش مردم ایلام قرار می‌گیرد؟!