به گزازش گفتمان ؛شهر ایلام، به‌عنوان مرکز و بزرگترین شهر استان، سال‌هاست در چنگال مدیریت‌های ضعیف و بی‌برنامگی‌های تیم مدیریت شهری گرفتار آمده است.
مسئله‌ی مهمی که در قالب چالش‌هایی همچون رهاشدگی امر نظافت، تلنبار زباله در گوشه و کنار شهر، تعطیلی عملیات عمرانی و آبادانی، ترافیک طاقت‌فرسا، مبلمان شهری بی‌روح و فضای سبز بی‌جان نمود یافته و همچنین ساخت‌وسازهای بی‌رویه ناشی از برخی زدوبندهای سازمان‌یافته، چهره‌ای زشت به شهر بخشیده و در بسیاری از محلات، نفس‌های شهروندان را به شماره انداخته است.
خروجی این حجم از بی‌مبالاتی مدیریتی – که ریشه در انحراف اعضای شورای شهر و مدیریت قبیله‌ای و گروهی دارد – بی‌سابقه‌ترین نارضایتی عمومی در تاریخ مدیریت شهری ایلام را رقم زده و نوک تیز انتقادات شهروندان در فضای حقیقی و مجازی را متوجه مدیران ارشد اجرایی استان کرده است.
بر همین اساس، دو هفته پیش فرماندار شهرستان ایلام با هدف توجه به مطالبات مردم و قراردادن نارضایتی‌ها بر نقطه‌ی واقعی و کانونی خود، یعنی مدیریت شهری، در یک اولتیماتوم ده‌روزه، اعضای شورا و مدیریت شهری را به تکاپو انداخت. اما تفسیر و انتظار شهروندان و فعالان فضای مجازی و رسانه‌ای از این اولتیماتوم، انحلال شورای شهر در یک‌سال پایانی عمر آن بود.
از نگاه ناظران، اگر نماینده‌ی دولت در شهرستان می‌توانست این حجم از ناکارآمدی و انحراف شورا از وظایفش را به هیأت حل اختلاف ارجاع دهد و کار به انحلال شورا بینجامد، شاید این اقدام به یکی از ارزنده‌ترین و تاریخی‌ترین کارها در مسیر صیانت از حقوق مردم تبدیل می‌شد.
اما نشست دیروز اعضای شورا و شهردار – که با حضور فرماندار، معاون دادستان و به ریاست معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری ایلام و با همان هدف اولیه برگزار شد – نه تنها در مسیر تحقق مطالبات شهروندان ایلامی قرار نگرفت، بلکه به محفلی برای تسویه‌حساب‌های شخصی برخی اعضای شورا و نطق‌های عوام‌فریبانه تبدیل شد.
اگرچه معدودی از اعضای شورا در سخنان خود پرده از برخی رفتارهای پنهان از دید مردم برداشتند، اما سخنان اکثریت اعضا را باید نعل وارونه‌ای برای فرار از پذیرش ناکارآمدی‌ها دانست.
برخی اعضا توپ مشکلات شهر را به زمین شهروندان و مدیریت اجرایی استان انداختند و برخی دیگر نیز بی‌توجهی مسئولان سیاسی و اجرایی را زمینه‌ساز شکل‌گیری مشکلات فعلی خواندند. این در حالی است که بر اساس قانون، شورای شهر در تمامی ساحت‌های مدیریت شهری، نهاد تصمیم‌گیر و ناظر به‌شمار می‌آید و باید پاسخگوی مسائل و مشکلات باشد.
نکته‌ی آزاردهنده‌تر – که دل هر ناظر بی‌طرفی را به درد می‌آورد – سخنان یکی از اعضای شورا بود؛ فردی که با وجود آگاهی از چرایی ناترازی انرژی در کشور، به‌جای پاسخگویی درباره‌ی سوءمدیریت‌های شهری، صحن شورا را با صحن علنی مجلس اشتباه گرفت و با طرح پرسش از مدیران اجرایی، چرایی قطع برق در ماه‌های اخیر را پیش کشید!
هرچند آگاهان به بازی‌های سیاسی و قبیله‌ای استان و یارگیری‌های مدیریتی به‌خوبی می‌دانند ریشه‌ی کینه‌ی این عضو محترم شورا از کجا آب می‌خورد، اما شهروندان ایلامی به سطحی از بلوغ سیاسی و شناختی رسیده‌اند که میان نعل وارونه‌ی شوراییان و شعارهای آنان با سخنان برآمده از دلسوزی واقعی تمایز قائل شوند.
اعضای شورای شهر ایلام باید بدانند چنین سخنانی و تلاش برای انداختن توپ ناکارآمدی‌ها به زمین دیگران، هرگز نمی‌تواند از واقعیتِ مصیبت تحمیل‌شده بر مردم ایلام بکاهد.
به یقین، مردم آگاه ایلام به سطحی از بلوغ سیاسی و اجتماعی رسیده‌اند که پاسخ استهزای نمایندگانشان در شورای شهر را در انتخابات آتی چگونه بدهند. آنان به این درک رسیده‌اند که دستیابی به شهری در تراز شأن و جایگاه ایلامیان، نه از طریق انتخاب‌های متعصبانه و قومی، که با انتخابی آگاهانه، همراه با شایسته‌سالاری، تخصص‌محوری و پاکدستی میسر است و در روز موعود، پاسخ «شوآف»های دیروز و رنج‌های چهار سال گذشته را به‌درستی خواهند داد.
ثبت دیدگاه