گفتمان زاگرس علی اصغر اسدی ::پس از فعال شدن اسنپ‌بک و بازگشت غیرقانونی تحریم‌های بین‌المللی، شاهد برخی رفتارهای قابل‌تأمل از سوی جریان مخالف دولت و تندروهای داخلی هستیم.
جماعتی که با نگاهی سیاسی همسو با نتانیاهو، از همان ابتدای برجام تمام تلاش خود را برای بی‌اثر کردن نتایج آن بر اقتصاد داخلی و معیشت مردم به کار بستند، اینک با بازگشت تحریم‌های بین‌المللی‌ـ که نتیجه‌ی کج‌فهمی‌ها و سوءمدیریت‌های دولت نهم و دهم و تیم مذاکره‌کننده‌ی آن زمان به رهبری جلیلی است‌ـ در شادمانی وصف‌ناپذیری، تیم دیپلماسی دولت روحانی را «خسارت محض» خوانده و بی توجه به دیپلماسی موفق دولت یازدهم و نادیده انگاری تلاش‌های دیپلماتیک دولت چهاردهم برای صیانت از حقوق ملت، با پررویی سیاسی محاکمه‌ی این دو را خواستار شده‌اند.
آنان فراموش کرده‌اند که تیم دیپلماسی دولت یازدهم، سالها تلاش مدبرانه‌ی خود در عرصه‌ی دیپلماسی را صرف اصلاح گندکاری‌ها و بی‌دانشی تیمی متوهم نمود که از یک سو تحریم‌ها را «کاغذ پاره» خواندند و از سوی دیگر، ماه‌ها برای تعیین مکان مذاکره وقت تلف کردند! آنان با تحمیل چندین قطعنامه‌ی بین‌المللی و قرار دادن کشور در ذیل فصل هفتم منشور سازمان ملل، کشور را در بدترین وضعیت ممکن قرار دادند.
جالب اینجاست که اکنون همان افرادی که خود مصداق واقعی خسارت محض برای کشور محسوب می‌شوند، با وقاحت سیاسی و از طریق فعال‌سازی جیره‌بگیران مجازی و رسانه‌ای و راه‌اندازی پروپاگاندای رسانه‌ای، بازگشت تحریم‌های بین‌المللی‌ـ که خود عامل بروز آن بودند‌ـ را بهانه کرده و رفع‌کنندگان خسارت ده‌ساله به منافع ملی را خسارت قلمداد می‌کنند.
شاید حافظه‌ها کوتاه باشد، اما مواضعی از جنس «کاغذ پاره بودن تحریم» و «پاره شدن تحریم‌دان» در پی تحمیل بیش از شش تحریم بین‌المللی، هرگز از ذهن مردم پاک نخواهد شد.
مردم به‌درستی تشخیص خواهند داد که آیا کسانی که با رفتار متوهمانه و کژاندیشی سیاسی، زمینه‌ساز تحریم‌های بین‌المللی شدند، مصداق عینی خسارت محض هستند، یا تیمی که با درایت سیاسی، زمینه‌ی تعلیق ده‌ساله‌ی این تحریم‌ها را فراهم آورد؟
ثبت دیدگاه