فریاد، سفیری است که همواره از حالتی غیرعادی با چاشنی غم، شادی، ترس یا تحقیر، در سرزمین جان انسان خبر می‌دهد. غریو عشق و احساس در برخی موقعیت‌ها کاربرد دارد، اما فریاد عقل و انسانیت، همواره از عاطفه و احساس کارآمدتر است.
با توهین و تحقیر، اقتدار حاصل نمی‌شود؛ و با جار و جنجال احساسی نیز هیچ حقی به‌دست نخواهد آمد. عصبانیت، آشفتگی و آزار دیگران، آخرین ابزار تحقق آرمان نیست.
فریاد زدن، متهم کردن، کوبیدن، استفاده از ادبیات پرخاشگرانه و سوت و کف زدن عوام، شاید تیتر روزنامه‌ها و رونق فضای مجازی را برای جارچیان بی‌هنر به‌همراه داشته باشد، اما نه بیانگر صلابت است و نه اثبات‌کننده اقتدار. بلکه بازی بیهوده‌ای است که تنها ماجراجویان و معامله‌گران متخلف رسانه‌ای از آن سود می‌برند و بر آمار کانال‌های فریب و نیرنگ خود می‌افزایند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «مجلس شورای اسلامی باید بلندگوی مردم باشد، نه تریبون کنش‌های بی‌سرانجام. انقلابی‌گری فقط سروصدا نیست، بلکه نقدی درونی است.»
نمایندگان مجلس باید بدانند که فعال مایشاء هر معرکه‌ای نیستند و لازم است در چارچوب قانون حرکت کنند. پوپولیسم سیاسی، عوام‌فریبی، نزاع‌های توخالی، شلیک بی‌محابای دیالوگ‌های مسموم، سیاه‌نمایی‌های معنادار و تضعیف نظام اجرایی تحت عنوان نطق‌های طوفانی، خدمت به مردم و پاسداشت ایران و انقلاب اسلامی نیست.
بیان سلیس و قدرت انتقال مفاهیم، نه‌تنها در مجلس شورای اسلامی بلکه در همه‌جا، نعمتی الهی است. اما اگر به ابزاری برای تخریب، ضایع کردن رنج دیگران و تخطئه رقیب تبدیل شود، دیگر رحمت نیست؛ بلکه عین ذلت و نقمت است.
حضرت امام خمینی (ره) فرمودند: «مجلس شورای اسلامی عصاره فضائل ملت است.»
بنابراین، مجلس باید در تمام ابعاد الگو باشد و در اوج امانت‌داری، با همه انحرافات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مبارزه‌ای صادقانه داشته باشد.
رهبر انقلاب نیز ضمن توصیه به مراعات قانون و عدم دخالت در امور اجرایی، فرمودند:
«مجلس باید با فساد بجنگد؛ اما واقع‌بینانه، عالمانه، منصفانه و با زبان عدالت و منطق. زیرا انقلاب اسلامی میراث مردان خردمند و مجاهدی است که با فریاد حق‌طلبانه، نظامی دینی و عقلانی را در عصر جدید بنیان نهادند.»
از این‌رو، انتظار از نمایندگان ملت آن است که با عقل سیاسی و مسئولیت‌پذیری، هر فریادی را نشانه شجاعت ندانند و هر جار و جنجالی را نطق غرا نپندارند. در سفر به حوزه‌های انتخابیه، به‌جای تخریب استاندار و تضعیف برنامه‌های دولت، مراقب اقوال و سهم‌خواهی مشاوران منطقه‌ای خود باشند. از اقدامات جزیره‌ای خودداری کرده، نقش قانونی استاندار محترم را به رسمیت بشناسند و بر مسئولیت‌های اجرایی ایشان صحه بگذارند.
چنانچه مشکلی مشاهده کردند، آن را به تمام شئون اجرایی تعمیم ندهند؛ بلکه صادقانه و مشفقانه توصیه کنند. پیش از اعلام عمومی و بزرگ‌نمایی در محافل، و قبل از پمپاژ تردید و تشویش اذهان، کمک کنند تا نواقص به نفع مردم برطرف شود.
چرا که «ز عمل کار برآید، به سخن گفتن نیست».
سخن خوب است اگر صادق باشد.ای‌کاش بیاموزیم که به‌جای خوب سخن گفتن، سخن خوب بگوییم.
گوش مردم پر شده است از حرف و حدیث، کلام و کلی‌گویی و بازی با واژگان. گفتار بدون رفتار، و کنش فارغ از منش، منکری بزرگ است که در قرآن مجید نیز مورد نهی قرار گرفته است.
امید آن‌که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، بار دیگر اصل «تفکیک قوا» را مطالعه کرده و تلاش کنند تا خدای‌ناکرده، فریاد جای تدبیر، تقابل جای تفاهم، و شور و شعار بر اریکه شرم و شعور جا خوش نکند. تفاهم نباید در سایه طوفان و تقابل قرار گیرد.
چنین باد.
یادداشت: سید حرمت‌الله موسوی مقدم
ثبت دیدگاه