شرحی بر پاسخ شمخانی به منتقدان ؛ زنده بودن به چه قیمت؟

گفتمان،علی اصغر اسدی: علی شمخانی، دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی ایران، در واکنش به حواشی پیش‌آمده درباره ویدئوی جنجالی مراسم عروسی دخترش، اظهار داشت: «پاسخم به حواشی اخیر همان محتوای قبل است؛ حرام‌زاده‌ها، من هنوز زنده ام.»

این مقام مسئول، به جای عذرخواهی از مردمی که بسیاری از آنان به دلیل ناتوانی در تأمین نیازهای اولیه زندگی، از تشکیل خانواده و فرزندآوری بازمانده‌اند — پدیده‌ای که هم‌اینک به صورت توقف رشد جمعیت در کشور نمود یافته و آسیب‌های جدی متوجه آینده ایران کرده است — و همچنین به جای پاسخگویی درباره نمایش فاصله طبقاتی بین عموم مردم و مسئولانی که در سختی‌های معیشتی، همواره مردم را به قناعت و صرفه‌جویی حتی در خوراک روزانه توصیه می‌کنند، منتقدان را با عبارت مجرمانه «حرام‌زاده» خطاب کرده است.

شمخانی قطعاً می‌داند — و اگر نمی‌داند باید بداند — که خطاب قرار دادن یک انسان با لفظ «حرام‌زاده»، حتی اگر حریم خصوصی وی نقض شده باشد، عملی مجرمانه و مشمول جرم قذف است. اینگونه ادبیات، علاوه بر نمایش سبک رفتاری شبیه به رابطه ارباب و رعیتی، توهینی آشکار به شرع و قانون محسوب می‌شود.

جرم قذف در حقوق ایران به این معناست که فردی به دیگری نسبت زنا  دهد که لفظ حرام زدگی بدای افراد مصداق بارز آن است . بر اساس قانون مجازات اسلامی، مجازات قذف، ۸۰ ضربه شلاق به عنوان یک حد شرعی است — مگر در موارد استثنائی که مجازات تخفیف می‌یابد یا تشدید می‌شود.

شمخانی در کنار به کار بردن عبارت مجرمانه و غیراخلاقی «حرام‌زاده»، گفته است: «من زنده ام». اما او برای مردم تبیین نکرده که این زنده‌ماندن به چه قیمتی به دست آمده است:

· آیا به قیمت نابودی اعتماد عمومی به مسئولان است؟ اعتمادی که در طول سال‌ها، هر بار با بروز رفتارهای دوگانه، ترک برداشته و امروز به شکافی عمیق تبدیل شده است؟

· یا به بهای نمایش تناقض قوانینی مانند حجاب و عفاف !؟ قوانینی که با تبدیل یک پدیده فرهنگی به قانون !، نه تنها آسیب‌های جدی به وجهه نظام وارد کرده، بلکه مهم‌ترین نمادهای حکمرانی را به ابزاری برای تخریب چهره تصمیم‌گیران بدل ساخته است؟

او بیش از هرکس دیگری باید بداند که چنین «زنده‌ماندنی» — که آن را به رخ منتقدان می‌کشد — نه تنها زنده‌بودن نیست، بلکه نمایشِ وقاحت برخی زندگان  است؛ نمایش تزویر و دوگانگی‌ای که آثار آن حتی مردگان را نیز به خنده وا می‌دارد.