جاده مسیر بوزی به گرگر در شادگان یک جاده روستایی است که به رغم تردد بالای کامیونها، ماشینآلات سنگین و خودروهای شخصی اما هشت سال است که به حال خود رها شده و عزمی برای تکمیل آن نیست.
به گزارش گفتمان زاگرس؛هشت سال از عملیات اجرایی بهسازی و تعریض جاده بوزی به گرگر در شهر شادگان میگذرد ولی هنوز خبری از تکمیل این پروژه نیست و عنوان «جاده خون و مرگ» را با خود یدک میکشد.
این جاده که ۳۰ کیلومتر طول دارد، مسیری است که شادگان را به مرکز بخش گرگر شهر بندر ماهشهر متصل میکند و علاوه بر این اهمیت دیگری نیز دارد و اینکه این جاده اکنون به یک جاده ترانزیتی تبدیل شده است.
جاده شادگان به گرگر که در آن مسیر دهستان بوزی وجود دارد؛ دهستانی که نزدیک به ۲۰ روستا زیر مجموعه آن بوده و بنا به دلایلی از محرومترین دهستانهای این شهر است.
این جاده ارتباطی با یکی از جادههای پرتردد است که از شادگان به ماهشهر وصل شده اما متأسفانه مسئولان مربوطه حتی حاضر به لکهگیری آن مسیر نیستند.
یکی از اهالی روستای سوده این مسیر در گفتوگو با خبرنگار مهر بیان میکند: در همین راستا اهالی این روستا مجبور شدهاند که این مسیر را با خاکریزی لکهگیری کنند که واقعاً جای تأسف است.
«هادی عساکره» در خصوص مشکلات جاده بوزی به گرگر میافزاید: اکنون بیش از هشت سال است که این جاده مشکل دارد و هر روز حادثه تلخی در این جاده رخ میدهد اما با اینهمه همچنان مسئولان در این زمینه چارهاندیشی نکردهاند.
یکی از اهالی روستای دیمه یعقوب این مسیر در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار میکند: جاده بوزی به گرگر، ۳۰ کیلومتر بوده و عملیات ترمیم و بهسازی این جاده از سال ۹۰ در دستور کار قرار گرفت و از آن زمان تاکنون و با گذشت حدود هشت سال هنوز این جاده تکمیل نشد و مسئولان توپ کمکاری خود را به زمین دیگری میاندازند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی میکنند؛ در این سالها اگر هرماه یک کیلومتر از جاده ترمیم و بهسازی شده بود، اکنون دیگر این جاده تکمیل شده بود.
«عباس غبیشاوی» ادامه میدهد: با توجه به اینکه شغل اکثریت مردم روستاهای مسیر این جاده کشاورزی است و تنها راه تردد به اراضی کشاورزی همین محور اصلی به شادگان است که با وجود تردد خودروهای سنگین و کامیونها و تریلیها همواره جان مردم در خطر قرار دارد.
لوله آب مانع تعریض
بخشدار مرکزی شادگان در گفتوگو با خبرنگار مهر تصریح میکند: یکی از موانع اصلی تعریض و تکمیل پروژه جاده بوزی به گرگر، وجود لوله ۱.۵ کیلومتر آب حریم این جاده است.
«هوشنگ مهمدی کرتلایی» اظهار میکند: در جلسهای که با معاون راه روستایی اداره کل راه و شهرسازی استان خوزستان داشتیم، قرار شد که در آینده نزدیک و با انعقاد قرار داد بین شرکت آب و فاضلاب استان و اداره راه و شهرسازی خوزستان نسبت به جابهجایی لوله حریم این جاده اقدام شود.
بخشدار مرکزی شادگان ضمن بیان اینکه خدمترسانی به روستاهای شادگان بهمنظور جلوگیری از مهاجرت بیرویه و ماندگاری مردم در روستاها و خالی نشدن روستا از سکنه ازجمله رویکردهایی است که دنبال میشود، ادامه میدهد: پیگیری امورات عمرانی روستاهای بخش مرکزی شادگان یکی از اقداماتی است که بهطور جد در بخشداری مرکزی پیگیری و بر اساس آن جلسات متعددی نیز برگزار شد.
به گزارش مهر، مردم روستاهای مسیر بوزی به گرگر هشت سال است که در انتظار جادهای با حداقلهای استاندارد هستند و امید دارند که این انتظار، طولانیتر نشود و هر چه سریعتر برای آن چارهاندیشی شود.
مهر