استفاده از شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، فرصت ارزشمندی در حوزه ورزش است که باید در برنامه مدیران ورزش استان باشد.
به گزارش گفتمان زاگرس؛در کشورمان به ۳۰۰ روز نزدیک می‌شود، ایامی که تهدیدات جدی برای سلامت مردم دنیا به شمار می‌رود، تهدید در تمامی حوزه‌ها از سلامت و جان مردم گرفته تا اقتصاد و هنر! تمامی بخش‌ها به نوعی از این تهدیدات و آسیب‌های آن در امان نماندند و هر یک به نوعی متضرر شدند.
حوزه ورزش و تربیت بدنی اما، از جمله بخش‌هایی بود که این تأثیرات منفی بیشتر از برخی حوزه‌ها در آن خودنمایی کرد. تعطیلات باشگاه‌ها و اماکن ورزشی و بیکاری مدیران و مربیان، کاهش چشمگیر مشارکت مردم در فعالیت‌های ورزشی، برگزار نشدن بسیاری از رقابت‌های ورزشی، تعطیلی بیشتر اردوهای تیم ملی و ترس و اضطراب ورزشکاران و خانواده‌های آن‌ها از فعالیت‌های ورزشی حتی در شهرهای سفید و زرد کرونایی که مجوز بازگشایی اماکن ورزشی نیز صادر شده بود، از جمله مهم‌ترین آسیب‌های کرونا به بدنه ورزش کشورمان بود.
این آسیب‌ها از چند جنبه قابل کنکاش خواهد بود که در حوصله این بحث نمی‌گنجد و نیاز دارد تا در آینده به آن بپردازیم اما همین اینکه باید قبول کنیم در شرایطی که مدیران ورزشی کشورهای مطرح و مربیان و ورزشکاران آن‌ها خود را برای المپیک ۲۰۲۱ توکیو آماده می‌کنند و اخیراً نیز «توماس باخ» رئیس کمیته بین‌المللی المپیک با فراخوانی از ورزشکاران خواسته بود خود را برای مهم‌ترین رویداد جهانی که حدود ۷ ماه دیگر استارت خواهد خورد، آماده سازند، در کشورمان چندان خبری از آماده شدن و مهیا بودن تیم‌های ورزشی برای حضور در چنین آوردگاه مهمی وجود ندارد.
رشته‌های المپیکی چون وزنه برداری، کشتی، تکواندو، دوومیدانی که هم اکنون می‌بایست برنامه ریزی لازم را در این زمینه داشته باشند، فعلاً در مقام اجرا اقدام خاصی انجام نداده‌اند.
در حوزه ورزش همگانی و سلامت مردم نیز، بماند که تبعات منفی شیوع این ویروس منحوس بر جسم و جان انسان‌ها به ویژه نونهالان و نوجوانان، ضمن نیاز به تحقیقات علمی، در سال‌های آتی نتایج آن بیشتر از حال آشکار خواهد شد.
اما هدف از این بحث گریزی به سکوت مطلق فعالیت ورزش استان کردستان در بسیاری از هیأت‌های ورزشی است! در مقدمه بحث اشاره شد که کرونا منجر به تعطیلی اماکن ورزشی و فضاهای فیزیکی ورزشی گردید اما آیا این ویروس توانسته در فضاهای مجازی نیز بر فعالیت‌های مرتبط با ورزش اثرگذار باشد؟
بدون شک هم اکنون که دسترسی به فضاهای ورزشی و فعالیت در آن‌ها وجود ندارد، فضای مجازی می‌تواند بستر و شرایط لازم برای فعالیت در برخی از حوزه‌های تخصصی ورزش فراهم آورد که متأسفانه چنین فرصتی ابتدا از نگاه مدیران ارشد ورزش استان دور مانده و هم از سوی بسیاری از هیأت‌های ورزشی مورد غفلت قرار گرفته است.
هر چند در این میان بودند اندک هیأت هایی که از همان ابتدای شیوع کرونا، از فضای مجازی برای فعالیت ورزشی و آموزشی و حتی رقابتی نیز بهره بردند.
عصر حاضر «عصر ارتباطات» است، عصری که در آن استفاده از ابزارهای ارتباطی نوین هسته اصلی آن به شمار می‌آید. امروزه مخاطبین در هر کجای دنیا می‌توانند با استفاده از چنین وسایل ارتباطی نیازهای اطلاعاتی خود را برطرف سازند.
به عبارت دیگر سال‌هاست شاهد ظهور و حضور مخاطبین بین‌المللی در دنیای ارتباطات هستیم که به انحای مختلف از فرصت فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به خوبی بهره می‌گیرند.
به نظر می‌رسد در دورانی که از آن به عنوان عصر دیجیتال نیز نام برده می‌شود، چاره‌ای جز استفاده از این فرصت ارزشمند در تمامی شرایط به ویژه شرایط بحرانی همچون ایام کرونایی نداریم.
اکنون که دسترسی فیزیکی به اماکن ورزشی وجود ندارد، آیا باید ورزش و هیأت‌های ورزشی به تعطیلی روی آورند؟ در صورت عدم فعالیت‌های ورزشی در ایام کرونایی، پس برای ورزشکار، مربی و داور به عنوان جامعه هدف این سازمان‌های کوچک ورزشی چه باید کرد؟
نگارنده به خوبی از این امر مطلع است که فعالیت برخی از رشته‌های ورزشی در منزل و یا انجام آن در فضای مجازی به نوعی غیرممکن است پس حساب چنین ورزش‌هایی از سایر رشته‌هایی که به خوبی می‌توانند از این فضا نهایت استفاده را ببرند، کاملاً جداست. لیکن بحث به صورت کلی مطرح می‌شود و هدف تنها انجام فعالیت ورزشی تخصصی و انتشار آن در فضای مجازی نیست بلکه مسئله اساسی تعطیلی بسیاری از هیأت‌های ورزشی و به خواب رفتن مدیران آنان در ایام کرونایی است.
زمانی که از عصر دیجیتال نام برده می‌شود و اینکه در این عصر اقشار مختلف جامعه در سنین و مشاغل گوناگون آشنایی کاملی به استفاده از ابزارهای نوین ارتباطی و مشارکت در جریان‌های اطلاعاتی دارند، دیگر بهانه‌ای برای رکود فعالیت هیأت‌های ورزشی در شرایط بحرانی به ویژه ایام کرونایی نخواهد ماند.
یکی از فعالیت‌های مهم که در تمامی شرایط باید جز اصلی برنامه مدیران ورزشی قرار گیرد، آموزش‌های استاندارد و به‌روزرسانی دانش و اطلاعات جامعه هدف است، موردی که اگر نگوییم اصلاً، اما با قاطعیت می‌توان گفت در بیشتر هیأت‌های ورزشی اجرایی نشده و مهم‌تر از آن مدیران دستگاه ورزش استان نیز در چنین موردی همچون شرایط عادی برنامه‌ای اصولی و مطابق با نیاز جامعه ورزشی نداشته‌اند.
امر آموزش در فضای مجازی جز آسان‌ترین و کم هزینه ترین برنامه‌هایی است که می‌تواند از چندین جنبه برای هیأت‌های ورزشی مؤثر باشد، ابتدا وجود ارتباطات اهالی آن رشته با یکدیگر و اطلاع از شرایط و نیازها، دوم ایجاد انگیزه برای ورزشکاران و مربیان برای دیده شدن و تلاش برای خارج شدن از روزمرگی ناشی از قرنطینه خانگی، تشویق برای انجام برخی فعالیت‌های قابل انجام در این فضا و ارسال برای تمامی اعضا، برگزاری رقابت در برخی رشته‌ها با استفاده از فضای مجازی و همان‌طور که گفته شد آموزش و به‌روزرسانی مربیان و ورزشکاران.
اکنون، بهره گرفتن از شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، فرصت ارزشمندی در حوزه ورزش به شمار می‌آید که می‌بایست در برنامه مدیران ورزش استان قرار گیرد.
کرونا عامل تعطیلی فعالیت ورزشی در فضاهای فیزیکی به شمار می‌آید اما بدون تردید نمی‌تواند مانعی برای حضور در فضای مجازی و ارائه برنامه‌های ورزشی قابل اجرا باشد.
بنابراین بهتر است در پاسخ به تمامی پرسش‌های مطرح شده از سوی اهالی رسانه و ورزش در خصوص دلایل تعطیلی دفاتر بسیاری از هیأت‌ها و فعالیت‌های ورزشی و بهانه قرار دادن شیوع بیماری کرونا، منطقی‌تر به قضایا نگاه کنیم و با مدیریتی بر پایه منطق به ویروس کرونا اجازه مانور و اثرگذاری بیشتر از این را ندهیم.
به نظر می‌رسد تشکیل کارگروه‌هایی در هیأت‌های ورزشی و تهیه دستورالعمل‌های مربوطه برای نوع برنامه‌ها و نحوه انجام فعالیت در کانال مجازی و صد البته به صورت هدفمند و با نظارت کامل کارگروه مربوطه، برگزاری جلسات مجازی تخصصی با استفاده از مدرسین و صاحب‌نظران سطح ملی و حتی بعضاً بین‌المللی برای دانش افزایی و به‌روزرسانی اطلاعات جامعه هدف، می‌تواند هم اکنون در اولویت مدیران ورزش استان قرار گیرد.
اما مدیران دستگاه ورزش استان هم در این عدم فعالیت تعدادی از هیأت‌های ورزشی – که اتفاقاً بسیاری از آن‌ها رشته‌هایی هستند که جز قطب‌های ورزش کردستان به شمار می‌آیند – مسئول هستند! یکی از وظایف و هنرهای اصلی مدیران، مدیریت در شرایط بحرانی است و اینکه در چنین اوضاعی چه تصمیمی باید گرفت و چگونه باید اقدام کرد؟ باید کاملاً پیش بینی شده باشد و در زمان وقوع بحران به مرحله اجرا رساند.
هر زمان مدیر یک سازمان به ویژه سازمان ورزش با توجه به تعدد و تنوع برنامه و وظایفی که دارد توانست بر اوضاع بحرانی موجود مسلط شود و حداقل تا حدودی از آسیب‌ها بکاهد، در آن زمان می‌توان از وی اظهار رضایت کرد!
با توجه به شرایط موجود و اینکه کرونا فعلاً سایه خود را بر ورزش گسترانیده است، می‌طلبد مدیران ساختمان استقلال با قبول عصر دیجیتال و ارتباطات در فضای مجازی از این فرصت برای ارتباط با جامعه هدف، تشریح برنامه‌های ورزش استان، برگزاری کنفرانس‌های مجازی مختلف با مضامین مرتبط با وظایف سازمان‌های ورزشی تابعه و … بهره بگیرند.
مهر