یک زبان شناسی گفت: خانواده ها اولین عامل در پاسداشت یا حذف زبان های محلی و بومی هستند، لذا باید بتوانیم نگاه خانواده به مباحث فرهنگی را تغییر دهیم.
به گزارش گفتمان زاگرس:نشمین صوفی اظهار کرد: زبان شکل شفاهی یک فرهنگ است که به مرور زمان دچار فراز و نشیبهایی میشود و این سنتی غیرقابل انکار بر این مقوله فرهنگی است.
این مدرس دانشگاه با اشاره به اینکه دنیای دیجیتال عامل اصلی و تهدیدکننده زبانهای محلی و باستانی کشور است، بیان داشت: با تغییر شیوه زندگی از خانوادههای گسترده به خانواده هستهای و از سوی دیگر کوچکتر شدن دایره خانواده به خانوادههای سه نفر و چهار نفر به تدریج روابط عاطفی جای خود را به ضوابط اجتماعی بخشیدهاند که در این میان زبان بیشترین آسیب را دیده و می بیند.
صوفی در ادامه گفت: از سوی دیگر متأسفانه والدین جوان اصرار عجیبی دارند که زبان نخست فرزندانشان فارسی باشد و این ناهنجاری یا سوءتفاهم فرهنگی در تمام استانهای کشور تسری دارد.
این زبان شناس با اشاره به اینکه نباید زبان محلی و بومی را به صورت یک جانبه فدای زبان فارسی کرد، گفت: کسی منکر کامل بودن زبان و ادبیات فارسی نبوده و نیست، ولی نباید نگاه ما به بحث زبان و فرهنگ یک نگاه خاکستری باشد و این طرز نگرش ما را از اصل فرهنگمان دور نگه دارد.
وی تصریح کرد: باید در کنار یادگیری زبان فارسی، کودک بتواند که زبان مادری و محلی خود را نیز حفظ کند، ولی باید اعتراف کرد که در حال حاضر رغبت چندانی بین والدین برای انجام این پروسه دیده نمیشود.
صوفی با اشاره به اینکه زبانهای اصیلی همانند زبان کُردی، لری، ترکی و… به مرور زمان در حال محو شدن هستند، گفت: با روندی که پیش رو داریم برای دهههای آینده از زبانهای محلی و تاریخی و باستانی جز نام، چیز دیگری باقی نخواهد ماند.
این زبان شناس با اشاره به اینکه تنوع گویشها و فرهنگ برای هر کشوری یک فرصت است نه تهدید، بیان داشت: تنوع فرهنگی هم در حوزه فرهنگ مکتوب و هم شفاهی زمینه ساز تحولات بسیاری برای هر کشوری است، لذا نباید در این مقوله منفعل عمل کنیم.
این مدرس دانشگاه افزود: زبان رسمی مردم استانهای کردستان و بخشهایی از آذربایجان غربی، کرمانشاه و ایلام کُردی است و تنها تفاوت این زبانها در لهجه گفتاری آنان است، ولی وجه مشترک همه آنها این است که در مسیر فراموش شدن قرار گرفتهاند که این بدترین خبر برای حوزه فرهنگ کشور است.
صوفی در پایان سخنان خود تاکید کرد: خانوادهها اولین عامل در پاسداشت یا حذف زبانهای محلی و بومی هستند لذا باید بتوانیم نگاه خانواده به مباحث فرهنگی را تغییر دهیم.
مهر
ثبت دیدگاه