شبکه نمایش خانگی در تسخیر سریال های آبکی و زرد

گفتمان::علیرضا تهرانی فر: سریال هایی که اخیرا در شبکه نمایش خانگی توزیع گردیده اند کیفیت لازم را ندارند. سریال هایی بی محتوا و بی وزن بر اساس داستان های دم دستی که قصد دارند بر اساس جذابیت اسم ها کار خود را پیش ببرند.

سریال هایی که از طریق نمایش خانگی توزیع می گردند محدودیت های مربوط به کار در تلویزیون را ندارند از این رو دست نویسنده و کارگردان های این سریال ها برای خلق آثاری فاخر و با کیفیت باز است. همین امر باعث شد آثار فاخر و با کیفیت بالایی همچون شهرزاد یا قورباغه در این شبکه تولید و توزیع شوند که با ستایش مردم و منتقدان روبرو شدند.

طی ماه های اخیر نظارت ها و سانسورهای زیادی بر سریال های نمایش خانگی اعمال شده است اما با وجود همه این نظارت ها آثار با کیفیت و مناسبی هم در شبکه نمایش خانگی تولید نشده است.

سریال هایی که اخیرا در شبکه نمایش خانگی تولید و توزیع شده اند می بایست کیفیت لازم را داشته باشند تا مردم برای خرید آنها هزینه ای پرداخت نمایند؛  این روزها پدیده سریال های آبکی و بی محتوا که سالها در تلویزیون وجود داشت به شبکه نمایش خانگی نیز راه پیدا کرده است. تفاوت چشمگیری بین سریال هایی که از طریق تلویزیون پخش می شوند با سریال هایی که از طریق سیستم شبکه نمایش خانگی توزیع می گردند وجود ندارد.

سریال های در حال پخش در شبکه نمایش خانگی به دور از کیفیت هستند؛ محتوای آنان جذابیت های لازم برای دنبال کردن توسط مخاطبان را ندارند. این سریال ها ظاهرن تنها با هدف کسب درآمد و به قول معروف پول به جیب زدن وارد عرصه شده اند. استفاده از خواننده های سرشناس و محبوب و در کنار آنها بهره گیری از سبک سریال هایی مافیایی یک تقلید بسیار ناقص و زشت از سریال های آمریکایی این ژانری را تولید کرده اند.

یکی دیگر از ویژگی های برخی از این سریال ها استفاده از بازیگران آماتور و غیر حرفه ای که عمدتا از پس نقش ها به خوبی بر نیامده اند همچنین بهره گیری از خواننده های معروفی که چشمه بازیگری آنها بیرون زده است در کل سریال هایی که اخیرا در شبکه نمایش خانگی پخش می شوند ابکی و بی محتوا هستند. ساترا و نظارت ها و سانسورهای که اعمال می کنند یکی از عمده ترین دلایل این وضعیت هستند،زیرا سریال های با کیفیت فاخر و پرمغز با بیشترین سانسور از سوی ساترا یا سازمان تنظیم مقررات روبرو می شوند سیستم ساترا راضی به پخش سریال های آبکی و بی محتوا می باشد برای آنها خوراک رسانه ای مخاطب اهمیتی ندارند.

اگر خوراک رسانه ای مخاطبان برای ساترا اهمیت داشت با تیغ برنده سانسور به جان سریال های فاخر نمی افتادند و اخر سر کاری کنند کارگردان های که آثار فاخر و با محتوا تولید می کنند دست از کار بشورند و از گود خارج شوند و میدان را برای تولید یک مشت آثار بی کیفیت بسیار بسیار معمولی توسط کارگردان های خاص باز کنند.