احساس حقارت و دگرکشی

گفتمان: از بعد روانشناختی با توجه به بعد ژنتیکی  یک سری افراد آمادگی زیستی بیشتری برای میل به پرخاشگری و خشم تکانشی دارند و این افراد نسبت به افراد دیگر برای انجام رفتارهای پرخاشگرانه و خشن مستعد تر هستند و این رفتارها را با شدت و تعداد بیشتری انجام می دهند.

اما اگه از لحاظ بعد روانی بررسی کنیم، یکی از عوامل دگرکشی (قتل) می‌توان به《احساس حقارت》جوانان ونوجوانان اشاره کرد،

چونکه نابرابری هایی که در درون بعضی ازخانواده هاودر جامعه وجود دارد افراد این خانواده وجامعه که در فضای 《قتل》 قرار می گیرند عمدتا در آن لحظه با یک حس بنیادی مبنی بر اینکه طرف مقابل در حال کوچک کردن و بی ارزش کردنشان است رو به رو می شوند و این احساس با یک سری از احساسات بنیادی تر حقارت که در گذشته فرد وجود دارد پیوند می خورد  و از آنجایی که برخی از افراد یاد نگرفته اند احساسات  و امیال خود را مدیریت و کنترل کنند، این حس تبدیل به یک خشم بزرگ می شود.

خشم و پرخاشگری در اینجا یک هیجان ثانویه است که برای جبران  این ضعف بر احساسات حقارت فرد سوار می شود و در نهایت این احساس حقارت در یک مطالبه گری پیش پا افتاده‌ خودش را مانند خشم انفجاری نشان می دهد که گاهی سبب وقوع قتل می شود،

متاسفانه الان طیف گسترده ای از جوانان و نوجوانانی رو به رو هستیم که احساساتشان را سریعا نشان می دهند و کنترل گر نیستند و در نتیجه خشم آنها تبدیل به یک خشم انفجاری می شود  و نوجوانی که توانایی کنترل خشم خود را در خانواده یاد نگرفته است دست به قتل میزنند،

در شرایط کنونی راه حل مناسب برای جلوگیری از تکرار حوادثی همچون قتل وخشونت نیاز به راه حل فرا استانی دارد و تنها به شرایط فرد وخانواده در درون استان نمی توان اتکا کرد و باید از طریق  طرح بومی سازی پیشگیری از آسیب های اجتماعی از طریق مجلس شورای اسلامی، رسانه ها  و سایر نهاد ها پیگیری و صورت بگیرد و قوانین مناسب وضع شود تا افراد مستعد خشم شناسایی شوند.

از نظر روانشناسی افرادی که مستعد خشم هستند از اوایل ۱۲ سالگی قابل شناسایی هستند و مسلما شناسایی و مداوای این افراد می تواندحوادثی از جمله نزاع ها و  همچنین قتل هایی را کاهش داد.

سنگ بنای شخصیت انسان خانواده است، زیرا فرزندان قبل از حضور در فضاهای آموزشی در خانواده فرصت آموزش دارند و از این رو چگونگی رفتار خانواده با فرزندان در شکل گیری رفتارشان موثر است و می تواند فرزند قوی و یاشکننده و آسیب پذیر به جامعه تحویل دهد.

برای انجام اقدامات پیشگیرانه از قتل  جوامع امروزی باید سراغ خانواده و محیط های آموزشی برویم و در این راستا لازم است  به غیر از مصاحبه تیمی متخصصین از جامعه شناسان و روان شناسان از افرادی که مرتکب جرم شدند مصاحبه دقیق  روانشناختی، شخصیتی، اجتماعی و شغلی بگیرند و عوامل متعدد را علت یابی شود تا با دلایل منطقی و دقیق به یک جمع بندی درست برسیم.

جامعه اخیرا به سمت پرخاشگری بیشتر رفته است که متاسفانه فضا و بستر لازم نیز برای تخلیه هیجانات منفی وجود ندارد.

از نظر روانشناختی خشونت زاییده محرومیت است به عبارتی زندگی نزیسته و ناکامی هایی که در جامعه در حال رخ دادن است و عدم پاسخ و رسیدن به خواسته ها و حقی که در حال ضایع شدن است در آدم ها به صورت خشم نمود پیدا می کند.

خشم یک ویژگی اکتسابی است، عوامل متعددی همچون شرایط جامعه، تورم و گرانی، نارضایتی های شغلی و بیکاری و عوامل اقتصادی نقش بسیار زیادی در بروز خشونت دارد که اگر کنترل نشود می تواند سبب ایجاد نزاع و در شرایط بحرانی تر《دگر کشی گروهی و خودکشی شود》 شود.

در پایان باید به سو مدیریت بعضی مدیران وانتخاب اشتباهی آنها اشاره کرد که از سر ناآگاهی شرایط تشدید رفتاری همکاران وجامعه هدف را فراهم میکنند که با چنین رخدادی امنیت روانی واجتماعی یک منطقه خاص را تحت تاثیر قرارمی دهند که هزینه عاطفی،هیجانی،سیاسی واقتصادی جبران ناپذیری به جامعه تحمیل می‌کنند.