گفتمان، علی اصغر اسدی :: انتخابات در جمهوری اسلامی با وجود حرف و حدیث هایی که در خصوص آن مطرح است مهمترین بستر برای ایجاد تغییرات مدیریتی کشور بر پایه تغییر نگاه سیاسی منبعث از صندوق های رای محسوب می شود.
دولت سیزدهم هم بر پایه برخی کاراکترها و برنامه های تبلیغاتی درست زمانی به درون گود مدیریت کشور پای نهاد که مشکلات گوناگون داخلی و خارجی عرصه را بر کشور تنگ کرده است.
بهبود وضعیت معیشت مردم ،بهبود سطح رفاه و اقتصاد کشور،کاهش بیکاری، کاهش آسیب های اجتماعی ،افزایش ارزش پول ملی ،افزایش اعتبار گذرنامه ایرانی ،پویایی دیپلماسی عزتمندانه و رفع گره های دیپلماتیک با کشورهای همسایه و منطقه از جمله مطالبات مردم و البته شعارهای دولت در روزگار ایام انتخابات ریاست جمهوری بود.
طبیعی است در خصوص مسایل و مشکلات یک حوزه خاص مدیریتی نگاه فردی که بیرون از گود نشسته باشد تا فردی که در درون گود با اصل موضوع دست و پنجه نرم می کند متفاوت است.
از اینرو افراد بیرون از گود همواره پهلوان و سل دوران قلمداد شده و برای رفع هر کدام از گرفتاری ها برنامه ای در اختیار دارند ،اما وقتی که آنان هم در درون گود قرار گرفتند واقعا درک می کنند که درون گود نشینیان چه کشیده اند!
اینجا بنایی نه برای دفاع از مدیریت یک جریان سیاسی خاص را دارم و نه تصمیمی برای به چالش کشیدن شیوه های مدیریتی جاری کشور !
اما بعنوان یک بازیگر اجتماعی و رسانه ای که همواره از روی صندلی تماشاگر نمایش ها را نظاره کرده ام ،حداقل به این یک مورد خاص مستنط از شیوه حکمرانی و مدیریت در کشور ایمان دارم که مشکل کشور ما نه افراد بلکه ساختارهاهست!
با بررسی ابزارها ،مقدورات ،معذورات و حدود و اختیارات مدیریتی در کشور به درک شعار مرتب لنگش کن !!خارج از گود نشینان رسیده ام !
امروز دولتی جدید با شعار جدید و کلی انتظارات از تغییر عمیق به نفع مردم روی کارآمده است که اتفاقا عدم تحقق شعارها و انتظارات ریشه و بنیان اصلی انقلاب را نشانه گرفته است .
شکل گیری این حجم از تحقق انتظارات از دولتی که از حیث شیوه حکمرانی بر ساختارهای ثابت کشور هیچ تفاوتی با دیگر دولت ها ندارد را باید مهمترین آسیب این دولت و البته پاشنه آشیل حاکیمت جمهوری اسلامی ایران قلمداد کرد .
درست است دولتی با شعار انقلابی روی کارآمدن است و بنا دارد با تکیه بر کارکردی جهادی خود به شعارها جامه عمل پوشانیده و انتظارات مردم را در میان مدت فراهم آورد ! اما با وجود کمترین تغییر در ساختارها و ابزارها آیا امکان تحقق این انتظار ممکن است ؟!
وقتی کشور در گردابی از مشکلات و چالش های فراوانی گرفتار آمده و بخش قابل توجهی از ریشه این مشکلات و چالش ها با شیوه مواجهه ما با سیاست خارجی ارتباط مستقیم دارد ،آیا سازوکاری منطقی و معقول برای بهبود این وضعیت اندیشیده و دولت از توان و انگیزه لازم برای رفع این گره مهم برخوردار است ؟!
آیا در حالیکه قطع منابع ارزی کشور به مهمترین چالش کشور مبدل شده و دولت با اذعان به این شرایط و در راستای کاهش هزینه های ارزی ،ریسک بزرگ جراحی اقتصادی را اجرایی نمود ،راهکاری برای انسداد زدایی از منابع مالی وارزب کشور اندیشیده شده است ؟
آیا در حالیکه سیاست خارجی دولت جدید با تمرکز بر همسایگی و رفع چالش ها با کشورهای همسایه بنا نهاده شده است ،شعار و سیاست خاله خرسه های سیاست خارجی با شعار دولت سنخیت دارد ؟! رجوع کنید به شعار روز گذشته ورزشگاه آزادی برای حذف آل سعود !
با همه این تفاسیر اینک جمعی که خود را انقلابی و همراه دولت دانسته و در بستر رویش دولت جدی با شعار جدید منافع خود را دنبال می کنند،مرتب به سطح انتطارات از دولت انهم بی توجه به مقدورات می افزایند
خوب طبیعی است وقتی بار مالی دولت به اندازه ای بالاست که توان تامین هزینه های کاری کشور داری را ندارد ،انتظار جذب و استخدام نیروی جدید در بدنه دولت آنهم در دوران ممنوعیت استخدام انتظاری جدید با تبعات متفاوت باشد !
برخی از دوستان مدعی انقلابگیری که همسنگ با دیگر جریان فکری کشور از زیر خرابه های انتخابات فقط غنایم خود را جستجو می کنند به گونه ای سخن می رانند که انگار انقلاب جدیدی شکل گرفته است
به گونه ای صحبت می کنند که انگار فاتح یک جنگ بزرگ شده و دولت باید همچون اوایل انقلاب با تشکیل دادگاه انقلاب همه وابستگان و همفکران سیاسی دولت قبل را محاکمه و اعدام و فله ای یک مشت آدم بی تجربه بی سواد و ناآگاه به امور را به سیستم تحمیل کنند.
نه آقا !هیچ خبری نیست ! انقلابی صورت نگرفته است ،سیستم اجرایی از یک روحانی به روحانی دیگری از دل این حاکمیت انتقال یافته و بدنه همان بدنه ایست که سالها باقی مانده و خواهد ماند.
قدری واقع بینانه تر در مسایل مدیریتی کشور تعمق کنید که شاید درمان تغییر نگاه و انتظارات در همین باشد .
باور کنید که دولت رییسی هم حاصل جمع یک و تفریق یک کلاس حساب و کتاب است !درست مانند خروجی همان ایده ای که به نام امید فضای جامعه را در نوردید و هشت سال پیشقراول امور شد !
پس عنایت فرموده با افزایش انتظارات بیهوده ای که جز با تغییر در سازوکارهای مهم ممکن نیست ،پای بر گلوی انقلاب نفشارید ! چون این دولت آماده است احیاگر شعارهای آن باشد !!
ثبت دیدگاه