نعل وارونه سردار

گفتمان، امین جمشیدزاده: بألاخره پس از کش و قوس ها، فراز و فرودهای فراوان و مجادله حمید رسایی نماینده و‌ نفر دوم لیست مردم تهران در رنکینگ ۳۰ نفره در انتخابات مجلس دوازدهم در ۱۱ اسفند ۱۴۰۲که ۱۶ نفر آن ها برای اولین بار در تاریخ ادوار مجلس به دور دوم رفتند و در اردیبهشت۱۴۰۳ تکلیف آن ها مشخص شد و محمد باقر قالیباف رئیس مجلس، بر سر انتصاب غیرقانونی محمد جواد ظریف معاون راهبردی رئیس جمهوری به زعم حمید رسایی که دو سال پیش- مسأله مشاغل حساس-  اواخر۱۴۰۱ قانون شده است.

پیروز این مناقشه ممتد و کش دار حمید رسایی بود تا سرانجام سردار محمد باقر قالیباف دیروز در نطق علنی مجلس رسما در تریبون رسمی بهارستان اعلام کند که حکم انتصاب محمد جواد ظریف در دولت چهاردهم غیر قانونی بوده و دولت مؤظف است خود چاره اندیشی کند و این موضع پارادوکس رئیس مجلس آدمی را یاد شعر معروف قاآنی شاعر شهیر شعر کهن پارسی می اندازد که زیبا سروده است که« ترکمانا نعل را وارونه بزن» که این قضیه نسبت به جهت گیری های قبلی او و با توجه به توضیحات معاون حقوقی رئیس جمهوری- مجید انصاری- و نقل قول از مقام معظم رهبری که انتصاب ظریف در دولت چهاردهم منعی ندارد و مهدی فضائلی عضو دفتر رهبر انقلاب نیز گفته های مجید انصاری را در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس تأیید کرده بود؛  نشان داد که محمد باقر قالیباف زیر ضرب پای جبهه پایداری که اقلیت انگشت شمار و اندک مجلس دوازدهم به لیدری حمید رسایی قلمداد می شوند، بیش از این با خط و نشان های پیوسته و مداوم آن ها نمی تواند دوام بیاورد تا رسما در تریبون مجلس اعلام کند که انتصاب معاون راهبردی رئیس جمهوری غیرقانونی است.

قسمت جالب ماجرا این است که چند تن از وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم و کلیدی‌ترین آنها یعنی وزیر کشور که وزارتخانه مادر و مسئول انتخاب استانداران است به پیشنهاد رئیس مجلس صورت گرفته است‌ و نکته عطف این مسئله وقتی روشن‌تر می‌شود که به تازگی محمد باقر قالیباف در خصوص واردات خودروی دست دوم که دو سال پیش مجلس آن را تصویب و قانون کرده بود؛ گفته بود که چرا نمی‌گذارند خودرو وارد شود، ما تا حالا فکر کردیم- نمی گذارند- مختص رؤسای جمهور است؛ خاصه از نوع اصلاح طلبش، که البته با آمدن آقای پزشکیان ظاهراً دارد این سنت ناپسند منسوخ می‌شود؛ اما رئیس مجلس، آن هم چنین رئیس مجلسی که به راحتی تسلیم اقلیت اندک جناح پایداری بهارستان می‌شود چه باید گفت.

ولی از دیگر سو دکتر محمد جواد ظریف معاون راهبردی رئیس جمهور، پریروز در نخستین همایش بین‌المللی « الگوهای امنیت و چشم انداز ثبات در منطقه غرب آسیا» که ظهر سه‌شنبه ششم آذر ۱۴۰۳ در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد، با اظهار و بیان اینکه امنیت درون زاست و نه قابل اجاره و نه قابل خرید است؛ او به صراحت گفت که این را همه کشورهای منطقه درک کرده‌اند یا درک خواهند کرد. امنیت خریداری شده هزینه دارد و کشورهای منطقه نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار که ۷۵ میلیارد دلار آن مربوط به عربستان سعودی است فقط به صدانم حسین پول دادند تا امنیت را بخرند و صدام به واسطه این پول‌ها، ماشین جنگی گسترده‌ای را ساخت ولی بعد که به اهدافش نرسید؛ این ماشین جنگی را به سمت همین کشورها نشانه گرفت و کویت که برای عراق نفت حمل می‌کرد و آن را می‌فروخت به وسیله عراق اشغال شد.

در واقع خرید امنیت موفق نبود و پیمان‌هایی مانند پیمان ابراهیم که به وسیله دونالد ترامپ در دوره اول ریاست جمهوریش امضاء شد نیز مانند سراب است. چون اسرائیل هیچگاه به جز ارباب خود، یعنی آمریکا اقدامی در راستای تأمین امنیت انجام نداده است و کشورهایی مانند آذربایجان به خاکریز اسرائیل برای تأمین امنیت بدل شده‌اند و از دیگر سو وجه دیگر پیمان ابراهیم قاعده برون سپاری ایالات متحده است، چرا که این کشور انگیزه‌ای برای حضور در منطقه ندارد و تمام تمرکزش بر چین و روسیه است؛ پس پیمان ابراهیم بخشی از پروژه آمریکا برای کاهش حضور این کشور در منطقه قلمداد می‌شود. البته باید گفت برجام نیز همین کارکرد را داشت ولی ما با عینک بدبینی به آن نگاه کردیم.

معاون راهبردی رئیس جمهوری اظهار داشت در دولت آقای روحانی طرح هرمز را مطرح کردیم و این طرح در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد مطرح شد؛ در آن جلسه اتفاق عجیبی افتاد و نماینده انگلیس گفت چرا ایران این طرح را مطرح کرده است؟ چون ایران جز منطقه است و من گفتم اشتباه شما همین است که فکر می‌کنید شما برای منطقه طرح دهید و این طرح‌های وارداتی برای منطقه فایده‌ای ندارد و این طرح‌ها باید درون زا باشد، این صراحت لهجه و چهره کاریزماتیک ظریف دقیقاً آدمی و هر ایرانی وطن پرست را یاد دکتر محمد مصدق در پروژه ملی کردن صنعت نفت در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ هجری شمسی می‌اندازد که دکتر مصدق با کیاست و سیاست توأمان رفته بود در دادگاه بین المللی لاهه در هلند و بواسطه قلدری انگلیسی ها، روی صندلی بریتانیا نشسته بود و وقتی با سوأل دادستان کل و رئیس جلسه مواجه شده بود؛ او در پاسخ گفته بود انگلیسی‌ها سال‌های مدیدی است که نفت ما را حراج کرده و به غارت و یغما می‌برند که با تشویق حاضران در دادگاه مواجه گردید و سرانجام صنعت نفت ایران با تلاش‌های پیگیر و تمام وقت دکتر مصدق در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ هجری شمسی ملی شد.

ظریف با بیان اینکه ایران بزرگترین و قدرتمندترین کشور منطقه است اظهار داشت که  هزینه‌های نظامی که کشورهای منطقه صرف می‌کنند، هیچ گاه این واقعیت را از بین نمی‌برد که ایران محور اصلی تأمین امنیت منطقه است و از آنجا که ایران امنیت درون‌زا دارد، باید نقش پدرانه داشته باشد و ضرورت دارد این نقش را با عطوفت اجرا کند. وی اضافه کرد که چین ۱۰۰ سال تحقیر شده بود و مائو توانست به این تحقیر پایان دهد که بزرگترین خدمت مائو به چین محسوب می‌شود؛ در واقع پهلوی دوم از طریق وابستگی تلاش می‌کرد به تحقیرهای تاریخی، مانند از دست دادن آرارات و دیگر قراردادهای اشغالی پایان دهد؛ شاه با حمایت آمریکا دکترین دو ستونه ریچارد نیکسون را به سیاست تک ستونه بدل کرد و عربستان سعودی را کنار زد، البته فراموش نکنیم همین شاه نیز قسمتی از خاک ایران را در زمان حکومت خود از دست داد؛ تا پیش از انقلاب اسلامی دوران ۲۰۰ ساله تحقیر را تجربه کرده بودیم و مدام بخش هایی از سرزمین خود را از دست می‌دادیم، به واسطه انقلاب اسلامی نظامی روی کار آمد که وابستگی‌های خارجی را، به رغم برخی اشتباهات قطع کرد. در واقع این نظام عظمتی را به وجود آورد که منجر به این شد تا بتوانیم روی پای خود بأیستیم و از امنیت کشور حفاظت کنیم و نه خاک از دست دادیم و نه تسلیم شدیم.

وی با بیان اینکه نگاه تردید محور نداریم، گفت که در گذشته همه تصمیم گیری‌ها مبتنی بر نگاه تردید محور بود و امروز این دستاورد، وامدار نیروهای مسلح؛ مقاومت مردم و نگاه مقام معظم رهبری است. معاون راهبردی رئیس جمهوری درباره نوع رفتار ایران در دوران ریاست جمهوری ترامپ گفت که ایران باید به این باور برسد که بازیگر است؛ امروز همه کشورها تلاش می‌کنند حضور ترامپ در کاخ سفید را به نفع منافع خود هدایت کنند و ما هم باید در این زمینه به کنشگر بدل شویم و منافع ملی را در نظر بگیریم.

ظریف در پایان درباره تلاش کشورها برای حضور در افغانستان و تعلل سیاست خارجی ایران در این عرصه بیان کرد؛ متأسفانه ما فقط با ترک میز مذاکره به دنبال مشروعیت زدایی هستیم؛ در صورتی که ترک میز مذاکره ضد منافع ملی است و باید تلاش کنیم برای منافع ملی مذاکره کنیم و اجازه ندهیم منافع ملی ما وجه المصالحه قرار گیرد و حالا به باور نویسنده این نوشتار عده‌ای قلیل و انگشت شمار در مجلس از جناح پایداری موی دماغ دولت و معاون راهبردی او شده اند و با توسل و ارعاب به زور و هر حربه‌ای سعی کردند که محمد جواد ظریف را از کار برکنار کنند که ظاهرا دیروز رئیس مجلس در نطق خود تکلیف را روشن کرد و بیان نمود که انتصاب محمد جواد ظریف در دولت غیرقانونی بوده و خود دولت باید در این خصوص پاسخگو باشد و چاره‌اندیشی کند و حالا شخص رئیس دولت و سکاندار قوه مجریه در مقام پاسخگویی بایستی با صراحت و تمام قد جواب قاطعی با اینکه رهبر انقلاب هم گفته که انتصاب ظریف منعی ندارد؛ بدهد.