به گزارش گفتمان زاگرس، این دیار و سرزمینی که به نام خادمین زوار اباعبدالله الحسین(ع) شناخته می شود و به‌واسطه همدلی و مهربانی مردمش شهرت دارد، به تازگی شاهد حرکتی زیبا و ماندگار از سوی ۲ خانواده ای که عزیزانشان را از دست داده اند، بوده است، اقدامی که نه تنها دل‌ها را شاد کرد، بلکه درسی از صداقت، فداکاری و نیکوکاری به جامعه داد.
در این روزهای پر تلاطم، در لا به لای اخبار تلخ متعدد در صفحات مجازی و شبکه های اجتماعی، در میان این همه هیاهو، خبری از ایلام به گوش رسید که همچون نسیم ملایم به دلهای مردم آرامش بخشید.
۲ خانواده ایلامی تصمیم گرفتند تا هزینه‌های برگزاری مراسم سوگواری برای عزیزان از دست رفته‌شان را نه صرف محافل عزاداری، بلکه به آزادی زندانیان جرائم غیر عمد اختصاص دهند، این تصمیم نه تنها بازتابی از فرهنگ والا و انسان‌دوستی این دیار بود، بلکه نقطه‌عطفی در احیای معنای واقعی سوگواری و درک عمیق از همدردی در جامعه‌ای که به‌تدریج درگیر روزمرگی‌های زندگی شده است، محسوب می‌شود.
این حرکت از سوی ایلامیان با استقبال گسترده‌ای مواجه شد و خبر آن در رسانه‌ها و فضای مجازی به سرعت منتشر شد، هزاران لایک و هزاران قلب قرمز رنگ به نشانه احترام و ستایش از این اقدام شریف به طرف این خانواده روانه شد.
این اقدام نیکو نخست از سوی خانواده زنده‌یاد حاج «محمد جعفر پناهی» صورت گرفت، پدری که به گفته فرزندش، همواره در پی عمل به آموزه‌های انسانی و اسلامی خود بود، او که به فرزندانش آموخته بود برای دنیا و آخرت باید خیرات و باقیات صالحات انجام داد، با مشارکت در آزادی زندانیان جرائم غیر عمد، هم یاد پدر را زنده نگه داشت و هم قدمی در راه انسان‌دوستی برداشت.
در پی این اقدام انسان‌دوستانه، کمتر از چند هفته بعد، خانواده‌های داغدار «رنجبر» و «علیلیان» نیز تصمیم مشابهی گرفتند، آنها که در سوگ از دست دادن عزیزشان به عزای عمومی نشسته بودند، تصمیم گرفتند، هزینه برگزاری مراسم سوگواری سالگرد مرحوم «مسعود رنجبر» فرزند این پدر و مادر که سال قبل بر اثر سانحه تصادف جان باخت و از او پسری ۶ساله به یادگار مانده، برای آزادی ۲زندانی جرائم غیر عمد اختصاص دهند، خبری که بی‌گمان دل‌ها را بیش از پیش شاد و امید را در دل کسانی که در انتظار آزادی عزیزان در بند خود بودند، روشن و در لابلای موج اخبار تلخ موجی از شادمانی را در دلهای مردمان دیار آلامتو برپا کرد.
ایلام، سرزمینی که با نام «عروس زاگرس» شناخته می‌شود، در این ایام نه تنها مرثیه‌خوان نبود، بلکه در پی به‌دست آوردن راهی برای التیام دل‌ها و به‌ویژه دلهای زندانیان و خانواده‌های آنها بود، این عمل به‌وضوح نشان‌دهنده قدرت فرهنگی و اخلاقی مردم ایلام است که در سخت‌ترین شرایط زندگی، همچنان می‌توانند به انسان‌ها کمک کنند و از محبت و سخاوت دست نکشند.
بی‌شک سوگ از دست دادن عزیزان، آزاری به اندازه دریا دارد، ولی این ۲ خانواده فهیم ایلامی نشان دادند که در کنار سوگ و اندوه، می‌توانند با اقداماتی انسان‌دوستانه، همدلی خود را به دیگران نیز منتقل کنند، آنها ثابت کردند که سوگ فقط در اشک‌ها و ناله‌ها محدود نمی‌شود، بلکه می‌توان در روزهای اندوه، دست نیازمندان و داغ‌دیده‌ها را گرفت و در مسیر نیکوکارگی گام برداشت.
اگرچه رسانه‌ها این اقدام زیبا را مورد تمجید قرار دادند و از مردم خواستند تا این فرهنگ نیکو را در میان خود گسترش دهند، اما هیچ کلمه و هیچ قلمی نمی‌تواند وصف لحظه‌ای را که زندانیان به آغوش خانواده‌های خود باز می‌گردند و زندگی جدیدی آغاز می‌شود، به درستی انتقال دهدو بی‌شک این لحظات با لبخند ۲ عزیز سفر کرده در آسمان‌ها همراه خواهد بود و هیچ‌چیز نمی‌تواند زیبایی آن را توصیف کند.
امید است که این اقدام‌ها همچنان در فرهنگ ایلامی باقی بماند و الگویی برای دیگر مناطق کشور باشد، اقداماتی که نه تنها در دلهای خانواده‌های زندانیان، بلکه در دلهای همه ایرانیان امید و شادی به وجود می‌آورد، این فرهنگ‌سازی در حالی که هزینه‌های برگزاری محافل سوگواری در حال افزایش است، می‌تواند راهی برای حفظ ارزش‌های انسانی و تقویت همبستگی اجتماعی در سراسر کشور باشد.
در نهایت، گرامی‌داشت یاد و خاطره زنده‌یادان حاج «محمد جعفر پناهی» و «مسعود رنجبر»” و آرزوی غفران الهی برای این عزیزان، بر همگان فرض است.
برای این خانواده‌های فهیم و نیکوکار نیز دعا و آرزوی صبر و شکیبایی داریم و امید می‌بریم که این اقدامات نیکو همچنان در جامعه گسترش یابد.
روحشان شاد و یادشان جاودان.
ثبت دیدگاه