به گزارش گفتمان زاگرس: استانی سرشار از ظرفیتها و پتانسیلهای خدادادی که هر یک به تنهایی میتوانند موتور محرکه پیشرفت و توسعه باشند.
مزیتهای بیدنظیر سطحی و زیرزمینی، ایلام را از بسیاری از مناطق کشور متمایز ساخته، اما با وجود این گنجینه های توسعه، مردمانش هنوز طعم واقعی پیشرفت را نچشیده و سایه محرومیت بر چهره تاریخی آن سنگینی میکند.
در واکاوی دلایل عدم بهره گیری از ابزارهای توسعه در مسیر پیشرفت ایلام، چند عامل کلیدی خودنمایی میکند:
عدم همگرایی نیروهای توانمند، فقدان حضور متخصصان در پستهای حساس، و نبود عمق استراتژیک در مدیریت کلان .
اما آنچه بیش از همه آفت توسعه شده، بی انگیزگی، خستگی، بلاتکلیفی و عدم تعهد مدیران اجرایی است که مسیر پیشرفت را به کلافی سردرگم تبدیل کرده است.
اکنون که فرصت تاریخی سفر رییس جمهور و هیأت دولت چهاردهم به ایلام فرارسیده، باید تمام تلاشها را بر تحقق مزیتهای بالقوه متمرکز کرد.
اما برای پرهیز از تکرار تجربه های ناموفق گذشته، نگاهی به سفر مرحوم سید ابراهیم رئیسی به ایلام ضروری است. در آن سفر، به دلیل حضور استاندار و مدیران غیرهمسو (باقیمانده از دولت دوازدهم) و بی انگیزگی آنان، نه تنها نیازهای واقعی استان در دستور کار قرار نگرفت، بلکه بسیاری از تصمیمات مهم در میان پرونده های خاک خورده مدفون شد و آن سفر به بی حاصلترین سفر یک رییس دولت به ایلام تبدیل گردید.
امروز هرچند یک استاندار بومی، دلسوز و آگاه و معاونین همراه را در راس مدیربت استان شاهدیم ، اما نگرانی جدی این است که مدیران غیرهمدل، بی انگیزه و بلاتکلیف در رأس برخی دستگاههای اجرایی، مانع از تحقق کامل اهداف این سفر شوند و مردم نتوانند تغییر محسوسی را در زندگی خود احساس کنند.
از اینرو این پیشنهاد راهبردی و دلسوزانه ارایه می شود که برای اثرگذاری بیشتر سفر ریاست محترم جمهوری و تحقق آرزوهای مردم ایلام، ضروری است پیش از این سفر تاریخی، مدیران تاریخ مصرف گذشته در دستگاههای مهم اجرایی جایگزین شوند و افراد همدل، متعهد و بانشاط در رأس این نهادها قرار گیرند.
تنها در این صورت است که مردم ایلام تغییر را در زندگی روزمره خود لمس خواهند کرد و این سفر به نقطه عطفی در تاریخ توسعه استان تبدیل خواهد شد.
همگرایی، دوری از حاشیه سازی و مدیریت جهادی، سه کلید طلایی برای موفقیت این مأموریت ملی است.
ثبت دیدگاه