گفتمان: شهرداری نهادی غیردولتی و خدمات رسان است که عموما دخل و خرج آن را خود تامین می کند و این برای شهرداریهایی که از منابع درآمدی پایداری برخوردار نیستند چالشی اساسی و معضلی آشکار است که همواره با محدودیت‌هایی مواجه و انجام امور به کندی و سختی صورت می گیرد.
اینگونه شهرداری‌ها که اصولاً درآمدشان از مالیات و عوارضی است که از شهروندان اخذ می شود برای بقا و سرپا ماندن بایستی متناسب با کارکردهای خود از حداقل ها بهترین و بیشترین استفاده و بهره وری را داشته و چابک سازی مهمترین شاخصه ی آنها است .
شهرداری آبدانان از آن دست شهرداری هایی است که فاقد منابع درآمدی پایدار بوده و مصائب و مشکلات موجود همراه و همزاد آن می باشد.
این نهاد خدمات رسان بجای چابک سازی و بهره گیری از حداکثر ظرفیتها بر اثر سومدیریت ها و عدم نظارت کافی استخدامهای بی رویه و غیرمسیولانه ای انجام داده که امروزه با گرفتاری و معضلی بنام پرداخت حقوق کارگران مواجه است.
معضلی که طی سالیان گذشته بدون توجه به نیازها و درآمدها اقدام به جذب نیروهای بی ضابطه و فله ای نموده و اینک نه تنها توان پرداخت حقوق آنها را ندارد بلکه به رویه و بدعتی تبدیل شده که مردم انتظار استخدام در این دستگاه عریض و طویل و در حقیقت به شهرداری به عنوان یک بنگاه کاریابی جهت شاغل شدن می نگرند.
در اینکه شهرستان آبدانان فاقد ظرفیتهای شغلی بوده و بیکاری مفرط در آن موج می زند شکی نیست اما اینکه شهرداری نحیف از لحاظ درآمدی به تنهایی جور بیکاری در این خطه را بکشد نه تنها قابل توجیه نیست بلکه مضر به خاطر مغفول ماندن از سایر امور محوله می شود.
انجام امور شهری و کارهای عمرانی که مهمترین بستر اشتغالزایی است از وظایف محوله شهرداری ها است ولیکن به علت فربه شدن از انجام این امور عاجز می ماند، در کنار آن می توان گفت با مکانیزه و ماشینی شدن کارها استفاده از نیروی انسانی مازاد غیر معقول و ناموجه است.
درک شهروندان از وضعیت شهرداری و عدم درخواست کار در کنار نظارت متولیان بر استخدامیها و نیروهای جذب شده از فربه شدن بیش از حد این نهاد فاقد درآمد جلوگیری خواهد کرد.
| بیشتر بخوانید: |
| بدهی ۲۰ میلیارد تومانی شهرداری آبدانان به طلبکارها |
| رفع معضل پسماند فقط با کمک شهروندان شهر خوب را شهروندان می سازند |