زنان کارآفرین ملایری صادرکنندگان کالا به ترکیه و کشور‌های عربی
10 آذر 1399 - 17:21
بازدید 222
4

الهام آقایی بانویی کارآفرین است که با داشتن بیش از ۷۰ شاگرد و اشتغالزایی برای آنها، یک تنه بار سنگین تولید را به دوش می‌کشد. به گزارش گفتمان زاگرس:همین چند ماه پیش که مقام معظم رهبری سال ۹۹ را «جهش تولید» نامگذاری کردند، بسیاری از نهاد‌ها و دستگاه‌های خصوصی و یا دولتی که نام تولید، اشتغالزایی […]

پ
پ

الهام آقایی بانویی کارآفرین است که با داشتن بیش از ۷۰ شاگرد و اشتغالزایی برای آنها، یک تنه بار سنگین تولید را به دوش می‌کشد.

به گزارش گفتمان زاگرس:همین چند ماه پیش که مقام معظم رهبری سال ۹۹ را «جهش تولید» نامگذاری کردند، بسیاری از نهاد‌ها و دستگاه‌های خصوصی و یا دولتی که نام تولید، اشتغالزایی و حمایت از کارآفرینان را یدک می‌کشند، به به و چه چه به راه انداختند و در بوق و کرنا کردند که مسئولیت ما مسئولیتی بسیار خطیر و مورد توجه است!

این در حالی است که مسئله اقتصاد و تکیه بر توان داخلی یکی از مهمترین دغدغه‌های مقام معظم رهبری است و بیانات ایشان در اردیبهشت ماه امسال به مناسبت هفته کار و کارگر خود گویای این ادعا است «من می‌خواهم این را بگویم که تولید را می‌توان به سیستم ایمنی و دفاعی بدن تشبیه کرد؛ این روز‌ها که مسئله کرونا هم مطرح است، نقش سیستم دفاعی بدن در مواجهه با ویروس‌ها، میکروب‌ها و مهاجم‌های ضدّسلامت نقش خیلی مهمّی است. همین ویروس کرونا بلاشک وارد خیلی از بدن‌ها شد، لکن آن‌ها مریض نشدند؛ چرا؟ به خاطر اینکه یک سیستم دفاعی سالمِ خوبی داشتند که توانست دفاع کند و امنیّت بدن را تأمین بکند. اگر ما در اقتصاد کشور، اقتصاد را به بدن انسان تشبیه بکنیم، سیستم دفاعی و امنیّت‌ّبخشِ اقتصاد عبارت از تولید است؛ یعنی آن چیزی که می‌تواند ویروس‌های مهاجم و میکروب‌های مهاجم به اقتصاد را خنثی بکند و آن را سالم نگه دارد، تولید در کشور است. اگر ما همواره تولید خوب و مناسب و شایسته و رو به رشد در کشور داشته باشیم، در مقابل این ویروس‌هایی که طبیعتاً وجود دارند -که البتّه اقتصاد ما متأسّفانه دچار میکروب‌ها و ویروس‌های طبیعیِ متعدّدی است؛ ویروس‌های دست‌ساز هم هستند، مثل تحریم، مثل همین مسئله قیمت نفت؛ این‌ها حوادثی هستند که به اقتصاد ضربه می‌زنند- می‌توانیم مقاومت بکنیم.»

سبدبافی با نخ تریکو

«الهام آقایی»، بانویی ایرانی است که بدون در اختیار داشتن مسئولیت، بودجه و امکانات دولتی، خود کمر همت بسته و با دستانی خالی و بدون هیچ گونه ادعایی، مدت ها است که فرمان رهبرش را لبیک گفته است. این بانوی کارآفرین که در ابتدا با هدف درآمدزایی، هنری را آموخته تا کمک خرج همسرش باشد، اما حالا با داشتن بیش از ۷۰ شاگرد و اشتغالزایی برای آنها، یک تنه بار سنگین تولید را به دوش می‌کشد.

او که اصالتاً اهل اسلامشهر آق گل از توابع بخش مرکزی شهرستان ملایر است از پنج سال پیش گفت: ما در تهران سکونت داشتیم، همان موقع‌ها وقتی تلاش همسرم برای تدمین مایحتاج خانواده را می‌دیدم در حالیکه به علت دیسک کمر، کار کردن برایش دشوار و سخت شده بود، به فکر دست و پا کردن کاری برای خود افتادم، کاری که وظایف مادری و خانه داری ام را تحت الشعاع قرار ندهد و بعد از آن با یک شرکت تولیدکننده سبد‌های تزئینی میوه و سبزیجات آشنا شدم.

آقایی که پس از گذراندن دوره آموزشی و تهیه مواد اولیه این سبد‌ها توسط همان شرکت، شروع به بافتن سبد‌ها کرده و از آن‌ها سفارش می‌گرفته، مطرح کرد: خوبی کار‌هایی از این دست که مشاغل خانگی محسوب می‌شوند، این است که شما می‌توانید در کنار رسیدگی به کار‌های خانه، از اوقات فراغت خود حداکثر استفاده را کرده و پول درآورید. حدود چهار سالی که تهران بودم با گرفتن سفارش از شرکت و بافتن سبدها، کمک دست همسرم در تأمین مخارج خانه بودم. مواد اولیه این سبد‌ها نخ‌هایی پلاستیکی به نام نخ تریکو است که توسط همان شرکت تولید شده و در اختیار بافندگان قرار می‌گیرد.

این بانوی کارآفرین که از سال گذشته به همراه خانواده اش به ملایر بازگشته، به فکر آموزش هنر خود به دیگران و ایجاد اشتغال برای زنان خانه دار افتاده و این کار را ابتدا از زادگاهش، اسلامشهر آق گل شروع کرده و تاکنون ۲۵ نفر از زنان این روستا را آموزش داده، زنانی که حالا خود روزانه با بافتن بیش از ۳۰ سبد، برای خودشان استاد شده اند و از هنرشان پول درمی آورند.

فرستنده: زنان کارآفرین ملایری/گیرنده: ترکیه، دبی، کشور‌های عربی

آموزش مجانی که اشتغال ایجاد می‌کند

آقایی که هیچ هزینه‌ای بابت آموزش از کارآموزانش دریافت نمی‌کند، با یاد دادن این هنر به آنها، بازار کارشان را هم فراهم کرده به طوریکه پس از طی دوره آموزشی ۱۰ روزه و یادگیری چم و خم بافتن سبدها، از شرکت برایشان سفارش می‌گیرد و ماهیانه دستمزد هنرشان را به آن‌ها پرداخت می‌کند. او که حالا چند ماهی است با برگزاری این دوره آموزشی در بعضی پایگاه‌های مقاومت بسیج شهرستان، زنان ملایری را نیز وارد این حرفه کرده است، می‌گوید: در حال حاضر بیش از ۴۵ کارآموز در سطح شهرستان دارم که پس از اتمام دوره آموزشی شان، هر کدام می‌توانند سفارش کار بگیرند و یا به عنوان یک مربی در زمینه آموزش سبدبافی فعالیت کنند.

به گفته این بانوی کارآفرین، تولید این سبد‌ها هیچ ضایعاتی ندارد به طوریکه باقیمانده نخ‌های تریکو که برای بافتن سبد‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، پس از جمع آوری و بازیافت، دوباره در چرخه تولید قرار می‌گیرد. شرکت سبد‌ها را پس از بافته شدن، برای صادرات به کشور‌هایی مانند ترکیه، دبی و دیگر کشور‌های عربی بسته بندی می‌کند. البته تعدادی از سبد‌ها هم داخل ایران به فروش می‌رسند.

آقایی سبد‌هایی که خودش بافته را در بازار ملایر دیده و می‌گوید: اگر کارگاهی داشته باشم می‌توانم با تهیه مواد اولیه از شرکت، سفارشات کاسبان ملایری را هم بپذیرم و با حذف واسطه و هزینه‌های حمل و نقل، با قیمت مناسب‌تر سبد‌های بافته شده خود و کارآموزانم را در اختیار فروشندگان ملایری قرار دهم.

کارم با یک وانت راه می‌افتد

اما این زن یک تنه و با مشکلات فراوان و هزینه شخصی اش، وظیفه حمل و نقل سبد‌های بافته شده از اسلامشهر به ملایر و پس از آن به تهران و نیز تأمین مواد اولیه بافندگان را بر عهده دارد که به گفته خودش، مجبور است برای کاهش هزینه‌های حمل و نقل، هر بار با مکافات سبد‌های بافته شده را در پیکان همسرش جای دهد که در بسیاری از موارد که پیکان با تمام زور و توانش جایی برای این سبد‌های صادراتی ندارد، باید ماشین کرایه کند و مسیر ملایر به تهران و بالعکس را برای به سرانجام رساندن هنر دست کارآموزانش طی کند.

او مطرح می‌کند: اگر یک وانت در اختیار همسرم بود هم هزینه‌های حمل و نقل مان کاهش پیدا می‌کرد و هم می‌توانستیم با خیال راحت و بدون دغدغه از آسیب دیدن سبدها، آن‌ها را تحویل دهیم و برای بچه‌ها نخ بیاوریم.

فرستنده: زنان کارآفرین ملایری/گیرنده: ترکیه، دبی، کشور‌های عربی

به دنبال مدرک فنی وحرفه‌ای برای اجاره یک کارگاه کوچک

نداشتن یک کارگاه کوچک برای نگهداری سبد‌های بافته شده و یا مواد اولیه، یکی دیگر از بزرگترین مشکلات این بانوی کارآفرین است. حمل و نقل سبد‌ها و مواد اولیه آن‌ها و بالا و پایین کردن از پله‌های طبقه سوم آپارتمانی که آنجا مستأجر است، باری بر دوش این بانوی کارآفرین است.

او گفت: برای آموزش مجبورم از این مسجد به آن پایگاه، از این حسینیه به آن خانه بروم، از طرفی مجبورم پسر کوچکم را که نمی‌توانم در خانه تنهایش بگذارم، همراه خودم به این طرف و آن طرف ببرم و از زمان شیوع بیماری کرونا نگرانی هایم در مورد پسرم که مدام همراهم است، چند برابر شده است. اگر کارگاه کوچکی باشد که هم به عنوان انبار برای نگهداری سفارشات و مواد اولیه سبد‌ها از آنجا استفاده کنم و هم به عنوان مکانی برای برگزاری کلاس‌های آموزشی، خیالم از بابت سفارشات و امانتی‌های مردم راحت است، از طرفی با داشتن یک جای ثابت، ظرفیت کلاس‌ها را افزایش می‌دهم و هم اینکه هزینه‌های حمل و نقل و رفت و آمد به این طرف و آن طرف برایم حذف می‌شود.

آقایی بعد از اینکه می‌شنود با داشتن مدرک فنی وحرفه‌ای می‌توان در قالب کارآفرینی تسهیلات گرفت، به این فکر می‌افتد که با پیگیری اخذ مدرک از فنی وحرفه‌ای و دریافت تسهیلات بتواند کارگاه کوچکی را برای توسعه هنر بزرگش اجاره کند، فنی وحرفه‌ای به او گفته، چون در این شهرستان تاکنون چنین هنری نداشتیم، نمی‌توانیم به شما مدرک بدهیم و باید از تهران اقدام کنی در حالیکه کار و زندگی این زن کارآفرین اینجا است و نمی‌تواند ماه‌ها خانواده، کار و کارآموزانش را رها کند و مدام در رفت و آمد به تهران برای اخذ مدرک فنی و حرفه‌ای باشد.

باشگاه خبرنگاران جوان

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.